تربیت جنسی کودک: تفاوت میان نسخه‌ها

در روایات از جداسازی بستر خواب کودکان از شش سالگی از یکدیگر تأکید شده است. این جداسازی تنها شامل رختخواب فرزندان پسر از دختر، یا فرزندان از والدین نیست؛ بلکه شامل دختران از هم و پسران از هم نیز می‌شود.  

پرهیز از نشاندن دختر خردسال روی زانوی فرد غریبه، پرهیز افراد بالغ از بوسیدن کودک جنس مخالف، پرهیز از خوابیدن چند کودک زیر یک لحاف، پرهیز از پوشاندن لباس دخترانه به پسران و بالعکس.  

وظیفۀ نظارت و مراقبت از ذهن و روان کودک در برابر محتواهای نامناسب موجود در بازی‌های رایانه‌ای، تلفن همراه، اینترنت، فیلم، شبکه‌های ماهواره‌ای، کتاب‌ها و لوازم‌التحریرها از دیگر مؤلفه‌های تربیت جنسی در کودکان است.

سؤالاتی که معمولاً کودکان در ابتدا با آن مواجه می‌شوند؛ پرسش دربارۀ دلیل تفاوت آلت جنسی دختر و پسر، نحوۀ تولد کودک و محل خروج نوزاد است. برای پاسخ به این سؤالات صلاح نیست به تشریح مسائل پیچیدۀ زناشویی پرداخته شود. برخورد هیجانی و نفرت‌انگیز، شتاب‌زدگی، خندیدن و عصبانی‌شدن هنگام پرسش کودک سبب برانگیختن کنجکاوی کودک می‌شود؛ اما برخورد معمولی با این پرسش این تصور را به کودک می‌دهد که پرسش او با دیگر پرسش‌ها تفاوتی ندارد.  

پاسخ به سؤال‌های جنسی کودک متناسب با سطح درک او، با حفظ حیا و با بهره‌گیری از تمثیل و نظام تکوین و زندگی حیوانات باشد؛ برای مثال با بیان تخم‌زایی مرغ، بچه‌زایی گربه و گوسفند و تکثیر گیاهان، کودک به پاسخ می‌رسد. پاسخ به سؤال‌های جنسی در حد نیاز کودک و به‌صورت اجمالی کافی است؛ پاسخ‌ها نباید تحریک‌آمیز باشد و والدین نباید از پاسخ به سؤال‌های کودک طفره روند و یا احساس شرم کنند. پاسخ‌گویی به سؤالات کودک نیاز به آگاهی، هنرمندی و زکاوت دارد. از پاسخ‌های غیرواقعی، مانند اینکه خدا تو را از آسمان به ما داده یا از بیمارستان خریده‌ایم باید کاملاً اجتناب کرد.  

آموزش قسمت‌های خصوصی بدن و قوانین مربوط به آن، آموزش نحوۀ واکنش کودک در مواقع احساس خطر، تعیین قوانینی، مانند ممنوعیت بوسیدن لب‌ها، نشان دادن یا خارج‌کردن لباس زیر در برابر دیگران، معرفی افراد مجاز برای شست‌وشوی او از مواردی هستند که از سوءاستفادۀ جنسی کودکان جلوگیری می‌کنند.