صفحهٔ اصلی
مقالهٔ منتخب
سید آهنگ کوثر؛ پژوهشگر ایرانی و مشهور به پدر آبخوان‌داری ایران. دکتر سید آهنگ کوثر دانشمند و پژوهشگر برتر ایرانی است که به‌خاطر طرح‌هایش در زمینۀ مدیریت منابع آب، به‌ویژه در مناطق خشک به پدر آبخوان‌داری ایران مشهور شد. او از منتقدان جدی سدسازی افراطی در ایران بود و اعتقاد داشت که سرزمین ایران برای انباشت آب، پشت سد مناسب نیست. او تمام هستی، سلامتی، دانش و توان خود را برای آبادانی بیابان‌ها و افزایش اندوختۀ آبی ایران صرف کرد. سید آهنگ کوثر به‌عنوان یک دانشمند ملی و ارزشمند میان ایرانیان شناخته می‌شود. وی مدتی در شعبه‌های بانک صادرات و معادن کرمان و اهواز فعال بود و با پس‌اندازی که در این مدت به‌دست آورد، در سال 1340ش به آمریکا رفت تا به ادامۀ تحصیل بپردازد. او زبان انگلیسی را در کوینز کالج نیویورک آمریکا فراگرفت و تحصیلات خود را در دانشگاه ایالتی یوتا آغاز کرد. نمرات بالای او در مدت تحصیل سبب شد از دانشگاه ارگن امتیاز ویژه‌ای دریافت کند و مدرک کارشناسی خود را در رشتۀ علوم خاک و مدرک کارشناسی ارشد را در رشتۀ فیزیک خاک گرفت. او مدرک دکترایش را سال 1355ش در دانشگاه اورگن آمریکا در رشتۀ روابط آب و خاک و گیاه با گرایش مهندسی آبیاری و آب‌شناسی جنگل کسب کرد. دکتر کوثر در مقالات علمی خود بر این دیدگاه تأکید کرده است که در کشور ایران که میانگین تبخیر سالانۀ آن بیش از دو متر است، بهترین روش مدیریت آب‌ها و سیلاب‌ها استفاده از مخازن زیرزمینی یا همان آبخوان‌های درشت‌دانه است نه ساختن سدهای عظیم. این آبخوان‌ها قادرند مقادیر بسیار زیادی از هرزآب‌های کشور را به آبی ناب و گوارا تبدیل کنند. دکتر کوثر همچنین در ارائۀ این طرح معتقد بود سیلاب برای انسان یک برکت است و نه مصیبت و بلا؛ اگر سیلاب اتفاق نمی‌افتاد در بیشتر مناطق جهان حیات وجود نداشت. سیلاب‌ها سفره‌های زیرزمینی را سیراب می‌کنند و مهم این است که انسان بتواند سیلاب‌ها را مهار کرده و از برکت خدا به نحو احسن استفاده کند. او همچنین معتقد است آبخوان‌داری در مناطق دارای خاک نرم که ریگ ندارند، فایده‌ای ندارد و این طرح در مناطقی که آبرفت درشت‌دانه دارند در هنگام سیلاب‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد.دکتر سید آهنگ کوثر با اینکه تمام دوران تحصیل خود را در آمریکا سپری کرد، اما همیشه به کشور و هموطنانش علاقه داشت و بعد از تحصیل بلافاصله به ایران بازگشت و به قول خودش بسیار تلاش کرد تا درگیر وسوسه‌های قدرت و ریاست نشود. وی با همراهی خانواده‌اش به مدت دوسال در مناطق بیابانی جونگان ممسنی و سال‌ها در یک کانکس در منطقۀ «بیشه زرد» فسا زندگی کرد تا طرح‌های خود را به انجام رسانده و بتواند ارزش آب را به بقیه نشان دهد. وی هنگام دریافت جایزۀ عالی یونسکو از همسرش که زندگی در بیابان‌ها را به آسایش زندگی در شهر ترجیح داد، قدردانی و تشکر کرد.
دیگر مقالات منتخب: شیرچای – زبان فارسی – چزنک رغو
تصویر منتخب هفته
تازه‌ها
برگزیده‌ها
- هویت ملی «احساس تعلق و وفاداری اعضای یک جامعه به عناصر و نمادهای مشترک اجتماع ملی»
- پروین اعتصامی «بلند آوازه‌ترین شاعر زن ایرانی»
- انقلاب اسلامی «قیام مردم ایران به‌رهبری امام خمینی»
- باباطاهر «عارف و شاعر دوبیتی‌سرای ایرانی»
- دین «مجموعه‌ای از باورهای پذیرفته شده و کنش‌های فردی و جمعی متناسب با آن»
- نوروز «آغاز سال نو خورشیدی و شروع فصل بهار»
- خانواده «بنیادی‌ترین نهاد و خاستگاه واحدهای بزرگ‌تر اجتماعی»
- مشهد «مرکز استان خراسان رضوی واقع در شمال شرقی ایران»
- مریم میرزاخانی «پر افتخارترين زن مسلمان و ایرانی در دانش ریاضی»
- راهیان نور «گردش‌گری معرفی فرهنگ و ارزش‌های دفاع مقدس»
فهرست موضوعی