محمدسرور رجایی: تفاوت میان نسخه‌ها

دایی محمدسَرور رجایی از فرماندهان جهادی بود، از این‌رو، او خیلی زود به فعالیت‌های نظامی و سیاسی گام نهاد. در بهار سال ۱۳۶۳ش راهی «قول خویش بهسود»<ref>رجایی، «از دشت لیلی تا جزیرهٔ مجنون»، ۱۴۰۰ش، ص۱۷.</ref> شد و در بخش فرهنگی پایگاه ۲۲شهید سعادت، به فعالیت پرداخت.<ref>زال، «محمدسَرور»، ۱۴۰۱ش، ص34.</ref> در آخرین سفر به ایران، به «جلسۀ فرهنگیان افغانستان» در «حوزۀ هنری»<ref>زال، «محمدسَرور»، ۱۴۰۱ش، ص58.</ref> و نشریۀ دانشجویی «عصر نوین» راه یافت.<ref>رجایی، «وطن‌دار»، ۱۴۰۰ش، ص14.</ref> در سال 1382ش<ref>زال، «محمدسَرور»، ۱۴۰۱ش، ص61.</ref> با جمعی دیگر «خانۀ ادبیات افغانستان» را تأسیس کرد،<ref>رجایی، «وطن‌دار»، ۱۴۰۰ش، ص14.</ref> همکار «جبهۀ فرهنگی انقلاب اسلامی» شد<ref>رجایی، «وطن‌دار»، ۱۴۰۰ش، ص9.</ref> و سال‌ها یادداشت‌نویس ثابت روزنامۀ «شهرآرا» بود.<ref>رجایی، «خون شریکی»، ۱۴۰۰ش، ص10.</ref> او، مجلۀ «باغ»<ref>زال، «محمدسَرور»، ۱۴۰۱ش، ص89.</ref> را در حوزۀ ادبیات کودکان و «تندرستی» را برای ورزشکاران افغانستانی جنوب تهران منتشر کرد و مدیریت تیم فوتبال آنها را به عهده‌ گرفت.<ref>زال، «محمدسَرور»، ۱۴۰۱ش، ص62.</ref> با جمعی، هیئتی را در باقرشهر سامان داد و برای رسیدگی به نیازمندان و حمایت از کار و تولید مهاجرین، صندوق قرض‌الحسنه‌ای تأسیس کرده<ref>زال، «محمدسَرور»، ۱۴۰۱ش، ص76.</ref> و برای آموزش کودکان کار نیز تلاش بسیاری به خرج داد.<ref>زال، «محمدسَرور»، ۱۴۰۱ش، ص77.</ref>