تربیت دینی کودک: تفاوت میان نسخه‌ها
←مفهوم‌شناسی
(صفحه‌ای تازه حاوی «<big>'''تربیت دینی کودک'''</big>؛ پرورش کودک بر اساس فطرت و به‌منظور رسیدن به هدف آفرینش. تربیت دینی کودک در راستای بیداری و شکوفایی فطرت او مورد توجه قرار می‌گیرد. توجه به اصل تدریج و عدم اجبار در انتقال مفاهیم دینی از اصول اولیۀ این نوع تربیت است. ت...» ایجاد کرد) |
|||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
==مفهوم‌شناسی== | ==مفهوم‌شناسی== | ||
تربیت دینی به‌معنای فراهم‌سازی زمینه‌های لازم برای ایجاد آگاهی از اصول و قواعد دینی و پایبندی قلبی و عملی به گزاره‌های آن است؛ به‌‌گونه‌ای که ناشی از اختیار فرد و هماهنگ با فطرت او برای رسیدن به سعادت دنیوی و اخروی باشد. بر اساس آموزه‌های اسلام، همۀ کودکان با فطرت توحیدی به‌دنیا می‌آیند و تربیت دینی، نقش شکوفاسازی فطرت دینی را ایفا می‌کند. | تربیت دینی به‌معنای فراهم‌سازی زمینه‌های لازم برای ایجاد آگاهی از اصول و قواعد دینی و پایبندی قلبی و عملی به گزاره‌های آن است؛ به‌‌گونه‌ای که ناشی از اختیار فرد و هماهنگ با فطرت او برای رسیدن به سعادت دنیوی و اخروی باشد.<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/326426/%D8%AA%D8%B1%D8%A8%DB%8C%D8%AA-%D8%AF%DB%8C%D9%86%DB%8C-%D8%AE%D8%A7%D9%86%D9%88%D8%A7%D8%AF%D9%87?q=%D8%AA%D8%B1%D8%A8%D9%8A%D8%AA%20%D8%AF%D9%8A%D9%86%D9%8A%20%D8%AE%D8%A7%D9%86%D9%88%D8%A7%D8%AF%D9%87&score=25.0&rownumber=1 احسانی، «تربیت دینی خانواده»، 1378ش، ص26.]</ref> بر اساس آموزه‌های اسلام، همۀ کودکان با فطرت توحیدی به‌دنیا می‌آیند و تربیت دینی، نقش شکوفاسازی فطرت دینی را ایفا می‌کند.<ref>[https://noorlib.ir/en/book/view/13108?pageNumber=39&viewType=pdf یوسفیان، تربیت دینی فرزندان، 1386ش، ص39.]</ref> | ||
==اهمیت== | ==اهمیت== | ||
پرورش کودکان به شیوۀ دینی سبب نهادینه‌سازی دین و فرهنگ اسلامی در بزرگسالی می‌شود. عدم توجه به تربیت دینی کودکان و انتقال آن به دوران نوجوانی و جوانی سبب می‌شود که فرد آمادگی روحی و انس لازم را برای انجام دادن تکالیف دینی نداشته باشد. همچنین اعتقادات، امور قابل مشاهده‌ای نیستند و انتقال آنها به کودکان دشوار بوده و نیازمند به‌کارگیری ظرافت‌هایی است. | پرورش کودکان به شیوۀ دینی سبب نهادینه‌سازی دین و فرهنگ اسلامی در بزرگسالی می‌شود. عدم توجه به تربیت دینی کودکان و انتقال آن به دوران نوجوانی و جوانی سبب می‌شود که فرد آمادگی روحی و انس لازم را برای انجام دادن تکالیف دینی نداشته باشد. همچنین اعتقادات، امور قابل مشاهده‌ای نیستند و انتقال آنها به کودکان دشوار بوده و نیازمند به‌کارگیری ظرافت‌هایی است. | ||