آیین تدفین: تفاوت میان نسخه‌ها

باورها و روایت‌های مربوط به مرگ و زندگی پس از آن بر تأسیس مراسم تدفین، صورت‌های مختلف و چگونگی برگزاری آن اثرگذار بوده و نظام معنایی خاصی را به وجود می‌آورد. اندیشۀ مرگ به‌عنوان تولدی دیگر از باورهای کهن ایرانیان است<ref>[https://www.sid.ir/paper/87992/fa معقولی و طاووسی، «مرگ و آیین‌های مربوط به آن در ایران باستان»، 1387ش، ص152]</ref>  که با آموزهای اسلامی حیات پس از مرگ، جاودانگی انسان<ref>سورۀ مؤمن، آیۀ 11. </ref>  در سرای دیگر و اثرگذاری اعمال این جهانی بر زندگی اخروی انسان،<ref>سورۀ عصر، آیۀ 3. </ref>  درهم آمیخته و سنت‌های ویژه‌ای را در آیین تدفین به وجود آورده است؛ سنت ختم قرآن، خواندن سورۀ فاتحه، نماز میّت و لیلة الدفن، تلقین و بازخوانی عقاید دینی و مذهبی متوفی، ذکر مصیبت ائمه و نذر و خیرات به نیت رسیدن ثواب به روح میّت، از جملۀ این سنت‌ها است.<ref>[https://ensani.ir/file/download/article/20140518151252-9943-54.pdf شیعه‌علی، «احکام میّت در فقه مذاهب اسلامی»، 1391ش، ص61.] </ref>  مرگ، مصیبت و رنج‌های شدیدی را در بازماندگان ایجاد می‌کند که آیین تدفین و سنت‌های آن، سازوکاری برای التیام روانی و بازسازی روحی بازماندگان و دوستان، شناخته می‌شود.<ref>[http://soci.rihu.ac.ir/article%201004.html قبادی و علی‌پور، «تحلیل کارکردهای مراسم و مناسک دینی»، 1391ش، ص87.]</ref>