←تفاوت حسد با غبطه
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
برخی عالمان اخلاق بر این باورند که تا آثار حسد در زبان و رفتار و کردار فرد حسود نمایان نشود، حرام نیست، زیرا حسادت امری قلبی بوده و اختیاری نیست.<ref>دستغیب، گناهان کبیره، 1389ش، ج2، ص322؛ غزالی، إحیاء علوم الدین، 1417ق، ج3، ص204-206؛ [https://lib.eshia.ir/10088/41/52 نجفی، جواهر الکلام، 1421ق، ج41، ص52-53].</ref> حدیث رفع قلم<ref>[https://lib.eshia.ir/11005/2/462 کلینی، الکافی، کتاب الإیمان و الکفر، باب ما رفع عن الامة، ج2، ص462-463]؛ [https://lib.eshia.ir/11008/58/325 مجلسی، بحار الأنوار، 1403ق، ج58، ص325.]</ref> نیز همین باور را تأیید می‌کند. | برخی عالمان اخلاق بر این باورند که تا آثار حسد در زبان و رفتار و کردار فرد حسود نمایان نشود، حرام نیست، زیرا حسادت امری قلبی بوده و اختیاری نیست.<ref>دستغیب، گناهان کبیره، 1389ش، ج2، ص322؛ غزالی، إحیاء علوم الدین، 1417ق، ج3، ص204-206؛ [https://lib.eshia.ir/10088/41/52 نجفی، جواهر الکلام، 1421ق، ج41، ص52-53].</ref> حدیث رفع قلم<ref>[https://lib.eshia.ir/11005/2/462 کلینی، الکافی، کتاب الإیمان و الکفر، باب ما رفع عن الامة، ج2، ص462-463]؛ [https://lib.eshia.ir/11008/58/325 مجلسی، بحار الأنوار، 1403ق، ج58، ص325.]</ref> نیز همین باور را تأیید می‌کند. | ||
==تفاوت حسد با غبطه== | ==تفاوت حسد با غبطه== | ||
در حسد، فرد حسود آرزوی از بین رفتن نعمت را از فرد مورد حسادت، دارد اما در غبطه (منافسه)، فرد رشگ برنده، تمنای داشتن همان نعمت را برای خود دارد، بدون آن‌که از رسیدن آن به دیگری ناراحت و یا خشمگین شود و آرزوی سلب آن نعمت را از دیگری داشته باشد. در حدیثی، امام صادق غبطه را از صفات مؤمن دانسته و گفته است مؤمن غبطه می‌خورد اما حسد نمی‌ورزد. | در حسد، فرد حسود آرزوی از بین رفتن نعمت را از فرد مورد حسادت، دارد اما در غبطه (منافسه)، فرد رشگ برنده، تمنای داشتن همان نعمت را برای خود دارد، بدون آن‌که از رسیدن آن به دیگری ناراحت و یا خشمگین شود و آرزوی سلب آن نعمت را از دیگری داشته باشد.<ref>ا[http://www.imam-khomeini.ir/fa/c78_31159/%d8%b4%d8%b1%d8%ad_%da%86%d9%87%d9%84_%d8%ad%d8%af%db%8c%d8%ab_%d8%a7%d8%b1%d8%a8%d8%b9%db%8c%d9%86_%d8%ad%d8%af%db%8c%d8%ab_/%d8%ad%d8%af%db%8c%d8%ab_5_%d8%ad%d8%b3%d8%a7%d8%af%d8%aa%20#page105 مام خمینی، چهل حدیث، 1373ش، ص105] ؛ [https://lib.eshia.ir/10341/1/455 نراقی، معراج السعاده، 1375ش، ص455] ؛ دستغیب، گناهان کبیره، 1389ش، ج2، ص324؛ [https://lib.eshia.ir/12727/1/171 فیض کاشانی، الحقایق، 1387ش، ج1، ص171].</ref> در حدیثی، امام صادق غبطه را از صفات مؤمن دانسته و گفته است مؤمن غبطه می‌خورد اما حسد نمی‌ورزد.<ref>[https://lib.eshia.ir/11005/2/307 کلینی، الکافی، کتاب الإیمان و الکفر، باب حسد، ج2، ص307.]</ref> | ||
==دلایل و موجبات حسادت== | ==دلایل و موجبات حسادت== | ||
* تذلل (ذلت و حقارت نفس)؛ فرد حسود وقتی کسی را واجد کمالی ببیند و خود را فاقد آن کمال احساس کند، در درونش به نوعی کم¬بینی و حقارت نسبت به دارنده آن کمال دچار می‌شود. | * تذلل (ذلت و حقارت نفس)؛ فرد حسود وقتی کسی را واجد کمالی ببیند و خود را فاقد آن کمال احساس کند، در درونش به نوعی کم¬بینی و حقارت نسبت به دارنده آن کمال دچار می‌شود. | ||