پرش به محتوا

دین: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۳ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۱ دسامبر ۲۰۲۱
خط ۷۱: خط ۷۱:
آیین هندو در سرزمین هندوستان و از تلاقی فرهنگ اقوام آریایی که به آن سرزمین مهاجرت کردند با فرهنگ بومی سرزمین هند شکل گرفته است.<ref>سلیمانی اردستانی، سیری در ادیان زنده جهان (غیر از اسلام)، 1387ش، ص39.</ref> انگاره‌ی خدای مؤنث و خدای مذکر، از انگاره‌های ادیان پیشین به آیین هندو راه یافته است.<ref>سلیمانی اردستانی، سیری در ادیان زنده جهان (غیر از اسلام)، 1387ش، ص40.</ref>  در تحولات تاریخی آیین هندو، اصول دوره‌های پیشین همواره حفظ گردیده و امور جدیدی به آن افزوده شده است. این آیین به هیچ فردی منسوب نیست و با انعطاف بسیار، اندیشه‌های بیگانه زیادی را در آموزه‌های خود پذیرفته است.<ref>سلیمانی اردستانی، سیری در ادیان زنده جهان (غیر از اسلام)، 1387ش، ص66و67.</ref>
آیین هندو در سرزمین هندوستان و از تلاقی فرهنگ اقوام آریایی که به آن سرزمین مهاجرت کردند با فرهنگ بومی سرزمین هند شکل گرفته است.<ref>سلیمانی اردستانی، سیری در ادیان زنده جهان (غیر از اسلام)، 1387ش، ص39.</ref> انگاره‌ی خدای مؤنث و خدای مذکر، از انگاره‌های ادیان پیشین به آیین هندو راه یافته است.<ref>سلیمانی اردستانی، سیری در ادیان زنده جهان (غیر از اسلام)، 1387ش، ص40.</ref>  در تحولات تاریخی آیین هندو، اصول دوره‌های پیشین همواره حفظ گردیده و امور جدیدی به آن افزوده شده است. این آیین به هیچ فردی منسوب نیست و با انعطاف بسیار، اندیشه‌های بیگانه زیادی را در آموزه‌های خود پذیرفته است.<ref>سلیمانی اردستانی، سیری در ادیان زنده جهان (غیر از اسلام)، 1387ش، ص66و67.</ref>


«وِدَه» به‌معنای دانش و دانایی، نام قدیمی‌ترین متن مقدس هندوها و شامل چهار کتاب است. در برخی از سرودهای این متن اگرچه خدایان متعدد، ستایش شده‌اند، اما در بعضی از سرودهای دیگر آن، خدای یگانه با نام‌های «ویشوَه-کَرمه»، «پوروشَه» و «پرَه جاپتی» یاد شده است؛ این خدا، آفریدگار و پروردگار جهان است و همه چیز را می‌بیند و در همه‌جا حضور دارد.<ref>سلیمانی اردستانی، سیری در ادیان زنده جهان (غیر از اسلام)، 1387ش، ص41 و 42.</ref>
«وِدا»<ref>Veda</ref> به‌معنای دانش و دانایی، نام قدیمی‌ترین متن مقدس هندوها و شامل چهار کتاب است. در برخی از سرودهای این متن اگرچه خدایان متعدد، ستایش شده‌اند، اما در بعضی از سرودهای دیگر آن، خدای یگانه با نام‌های «ویشوَه-کَرمه»، «پوروشَه» و «پرَه جاپتی» یاد شده است؛ این خدا، آفریدگار و پروردگار جهان است و همه چیز را می‌بیند و در همه‌جا حضور دارد.<ref>سلیمانی اردستانی، سیری در ادیان زنده جهان (غیر از اسلام)، 1387ش، ص41 و 42.</ref>


===آیین جَین===
===آیین جَین===