دین: تفاوت میان نسخهها
←آیین بودا
مهدی مهدوی (بحث | مشارکتها) |
مهدی مهدوی (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۷۸: | خط ۷۸: | ||
===آیین بودا=== | ===آیین بودا=== | ||
آیین بودا، یکی از ادیان آریایی است که از دل آیین هندو زاده شده است. آیین بودا طی یک جنبش در سرزمین هند، توسط شخصی به نام سِدارتَه از طبقه دوم اجتماعی یعنی کَشتَریهها بهوجود آمد. او بعدها بودا (بهمعنای بیدار شده، روشنشده) خوانده شد. در آموزههای بودا به ابعاد اخلاقی و عملی توجه ویژهای شده و ایثار و گذشت زیربنای اخلاق بودایی است. آیین بودا به دو تیره اصلی «واده» که حافظ سنت اصیل بودایی است و «مهایانه» (بهمعنای ارابه بزرگ برای عبور از وادی رنج) تقسیم شد. این آیین از هند، برچیده شد، اما مکتب مهایانه در شرق آسیا به حیات خود ادامه میدهد.<ref>سلیمانی اردستانی، سیری در ادیان زنده جهان (غیر از اسلام)، 1387ش، ص77-98.</ref> | آیین بودا، یکی از ادیان آریایی است که از دل آیین هندو زاده شده است. آیین بودا طی یک جنبش در سرزمین هند، توسط شخصی به نام سِدارتَه<ref>Siddharta.</ref> از طبقه دوم اجتماعی یعنی کَشتَریهها بهوجود آمد. او بعدها بودا (بهمعنای بیدار شده، روشنشده) خوانده شد. در آموزههای بودا به ابعاد اخلاقی و عملی توجه ویژهای شده و ایثار و گذشت زیربنای اخلاق بودایی است. آیین بودا به دو تیره اصلی «واده» که حافظ سنت اصیل بودایی است و «مهایانه» (بهمعنای ارابه بزرگ برای عبور از وادی رنج) تقسیم شد. این آیین از هند، برچیده شد، اما مکتب مهایانه در شرق آسیا به حیات خود ادامه میدهد.<ref>سلیمانی اردستانی، سیری در ادیان زنده جهان (غیر از اسلام)، 1387ش، ص77-98.</ref> | ||
آموزههای این آیین، مجموعهای از سخنان بودا است که دارای سه بخشِ شیوهنامه زندگی، تعالیم بودا و تعالیم متافیزیکی است. این تعالیم که در طول سه قرن بعد از وفات بودا نگارش شده است، نزد بوداییان مشهور به «سه سبد» است و غربیان آن را «کانون پالی» نامیدهاند.<ref>سلیمانی اردستانی، سیری در ادیان زنده جهان (غیر از اسلام)، 1387ش، ص77-98.</ref> | آموزههای این آیین، مجموعهای از سخنان بودا است که دارای سه بخشِ شیوهنامه زندگی، تعالیم بودا و تعالیم متافیزیکی است. این تعالیم که در طول سه قرن بعد از وفات بودا نگارش شده است، نزد بوداییان مشهور به «سه سبد» است و غربیان آن را «کانون پالی» نامیدهاند.<ref>سلیمانی اردستانی، سیری در ادیان زنده جهان (غیر از اسلام)، 1387ش، ص77-98.</ref> |