←مفهوم‌شناسی
(صفحه‌ای تازه حاوی «<big>'''عیالواری؛'''</big> سبک زندگی حمایتی در خانواده‌های سنتی و پرجمعیت. عیالواری ویژگی خانواده‌هایی است که دارای فرزندان و اعضای متعدد هستند. در خانواده‌های عیالوار وظیفۀ سرپرستی و مدیریت تأمین معاش و مخارج بر عهدۀ مرد بوده و روابط خانوادگی...» ایجاد کرد) |
|||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
عیالواری ویژگی خانواده‌هایی است که دارای فرزندان و اعضای متعدد هستند. در خانواده‌های عیالوار وظیفۀ سرپرستی و مدیریت تأمین معاش و مخارج بر عهدۀ مرد بوده و روابط خانوادگی به‌عنوان سرمایه‌های معنوی خانواده دارای اهمیت بسیار است. | عیالواری ویژگی خانواده‌هایی است که دارای فرزندان و اعضای متعدد هستند. در خانواده‌های عیالوار وظیفۀ سرپرستی و مدیریت تأمین معاش و مخارج بر عهدۀ مرد بوده و روابط خانوادگی به‌عنوان سرمایه‌های معنوی خانواده دارای اهمیت بسیار است. | ||
==مفهوم‌شناسی== | ==مفهوم‌شناسی== | ||
واژۀ عیال و عائله به زن، فرزندان و همۀ کسانی گفته می‌شود که تأمین هزینه و نفقه آنها بر عهده مرد خانواده است. در اصطلاح فارسی‌زبانان، عیالوار یا صاحب عیال، کسی است که نان‌خور بسیار داشته باشد. در فرهنگ اسلامی همۀ خلق، عيال (خانواده و نيازمند) خدا هستند و محبوب‌ترين افراد نزد خدا کسي است که به عيال خدا و از جمله به خانوادۀ خویش سودی برساند و در راستای برآوردن نیازهای آنان بکوشد. | واژۀ عیال و عائله به زن، فرزندان و همۀ کسانی گفته می‌شود که تأمین هزینه و نفقه آنها بر عهده مرد خانواده است. در اصطلاح فارسی‌زبانان، عیالوار یا صاحب عیال، کسی است که نان‌خور بسیار داشته باشد.<ref> [https://vajehyab.com/dehkhoda/%D8%B9%DB%8C%D8%A7%D9%84%D9%88%D8%A7%D8%B1?q=%D8%B9%DB%8C%D8%A7%D9%84%D9%88%D8%A7%D8%B1%DB%8C . دهخدا، لغت‌نامه، ذیل واژۀ عیالوار.]</ref> در فرهنگ اسلامی همۀ خلق، عيال (خانواده و نيازمند) خدا هستند و محبوب‌ترين افراد نزد خدا کسي است که به عيال خدا و از جمله به خانوادۀ خویش سودی برساند و در راستای برآوردن نیازهای آنان بکوشد.<ref> . مجلسی، بحارالانوار، 1375ش، ج71، ص361.</ref> | ||
==عیالواری در سبک زندگی ایرانی== | ==عیالواری در سبک زندگی ایرانی== | ||
عیالواری در گذشته میان خانواده‌های ایرانی امری پسندیده و مرسوم بوده و والدین از یک‌سو، مهم‌ترین انگیزه و دغدغۀ زندگی مشترک را فرزندآوری و تربیت فرزندان می‌دانستند و از سوی دیگر به نگهداری از پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها متعهد بودند و یک خانوادۀ گسترده و بزرگ را تشکیل می‌دادند. حضور بزرگترها در خانواده به افزایش تعاملات خانوادگی، کسب تجربه، مشورت، انسجام و تحکیم بنیان خانواده اثرگذار است. این سبک زندگی امروزه نیز میان برخی خانواده‌های ایرانی رواج دارد. فرزندان در سبک زندگی عیالواری سرمایۀ مادی و معنوی تلقی شده و زوجین با انگیزه افزایش نیروی کار و گسترش فعالیت‌های مشارکتی در خانواده فرزندآوری می‌کردند. همچنین تولید نسل در خانوادۀ ایرانی، عاملی مؤثر در حفظ و احیای اعتقادات دینی و فرهنگی دانسته می‌شد. مردم اگرچه به‌لحاظ اقتصادی و امکانات از سطح بالایی برخوردار نبودند، اما باور داشتند که روزی فرزندان را خدا می‌رساند و بچه، روزی را با خود می‌آورد. قوت روابط خویشاوندی و آداب و رسوم رایج میان اقوام نیز عامل مهم دیگر برای گرایش به سبک زندگی عیالواری بود. در دهۀ 1370ش، برنامه کنترل جمعیت با شعار «فرزند کمتر زندگی بهتر»، موجب وقفه‌ای جدی در فرزندآوری ایرانیان شد، دیدگاه عمومی را دربارۀ سبک زندگی عیالواری دگرگون کرد و خانواده‌ها را به‌سوی تک فرزندی سوق داد. در سال‌های اخیر با هدف رشد و جوانی جمعیت کشور تدابیر جبرانی از سوی دولت در دستور کار قرار گرفته است. | عیالواری در گذشته میان خانواده‌های ایرانی امری پسندیده و مرسوم بوده و والدین از یک‌سو، مهم‌ترین انگیزه و دغدغۀ زندگی مشترک را فرزندآوری و تربیت فرزندان می‌دانستند و از سوی دیگر به نگهداری از پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها متعهد بودند و یک خانوادۀ گسترده و بزرگ را تشکیل می‌دادند. حضور بزرگترها در خانواده به افزایش تعاملات خانوادگی، کسب تجربه، مشورت، انسجام و تحکیم بنیان خانواده اثرگذار است. این سبک زندگی امروزه نیز میان برخی خانواده‌های ایرانی رواج دارد. فرزندان در سبک زندگی عیالواری سرمایۀ مادی و معنوی تلقی شده و زوجین با انگیزه افزایش نیروی کار و گسترش فعالیت‌های مشارکتی در خانواده فرزندآوری می‌کردند. همچنین تولید نسل در خانوادۀ ایرانی، عاملی مؤثر در حفظ و احیای اعتقادات دینی و فرهنگی دانسته می‌شد. مردم اگرچه به‌لحاظ اقتصادی و امکانات از سطح بالایی برخوردار نبودند، اما باور داشتند که روزی فرزندان را خدا می‌رساند و بچه، روزی را با خود می‌آورد. قوت روابط خویشاوندی و آداب و رسوم رایج میان اقوام نیز عامل مهم دیگر برای گرایش به سبک زندگی عیالواری بود. در دهۀ 1370ش، برنامه کنترل جمعیت با شعار «فرزند کمتر زندگی بهتر»، موجب وقفه‌ای جدی در فرزندآوری ایرانیان شد، دیدگاه عمومی را دربارۀ سبک زندگی عیالواری دگرگون کرد و خانواده‌ها را به‌سوی تک فرزندی سوق داد. در سال‌های اخیر با هدف رشد و جوانی جمعیت کشور تدابیر جبرانی از سوی دولت در دستور کار قرار گرفته است. | ||