بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
با سابقه‌ترین و شناخته شده‌ترین نظریه در مورد پرخاشگری، طبیعی و فطری بودن آن است. طبق نظریۀ فروید و لورنز علت اعمال و رفتارهای پرخاشگرانه توسط افراد تنها به‌خاطر طبیعت و ذات آنها است. فروید پرخاشگری را از شاخه‌های اصلی غریزه مرگ؛ تاتانوس می‌داند.<ref> کیومرثی اسکویی، مهار خشم، 1391ش، ص51.</ref> لورنز نیز معتقد است که منشأ پرخاشگری غریزه مبارزه‌طلبی آدمی است که انسان با دیگر حیوانات در این مورد اشتراک دارد. | با سابقه‌ترین و شناخته شده‌ترین نظریه در مورد پرخاشگری، طبیعی و فطری بودن آن است. طبق نظریۀ فروید و لورنز علت اعمال و رفتارهای پرخاشگرانه توسط افراد تنها به‌خاطر طبیعت و ذات آنها است. فروید پرخاشگری را از شاخه‌های اصلی غریزه مرگ؛ تاتانوس می‌داند.<ref> کیومرثی اسکویی، مهار خشم، 1391ش، ص51.</ref> لورنز نیز معتقد است که منشأ پرخاشگری غریزه مبارزه‌طلبی آدمی است که انسان با دیگر حیوانات در این مورد اشتراک دارد. | ||
===نظریه زیست‌شناختی=== | ===نظریه زیست‌شناختی=== | ||
فرآیندهای ژنتیکی، هورمون‌ها، سازوکارهای عصبی و نوروترانسمیترها از جمله عوامل زیست‌شناختی هستند که در برانگیخته شدن هیجان خشم و به دنبال آن رفتارهای پرخاشگرانه مؤثر هستند. طبق آزمایش‌های صورت گرفته بر روی افراد، سطح سروتین افرادی که قصد خودکشی داشتند و افرادی که در دوران کودکی به مراکز تعلیم و [[تربیت]] فرستاده شده بودند نسبت به افراد سالم کمتر بوده و آنها از توانایی‌های کمتری برای مهار خشم خود برخوردار بودند.<ref> سالاری‌فر، روانشناسی اجتماعی با نگرش به منابع اسلامی، 1393ش، ص261.</ref> | فرآیندهای ژنتیکی، هورمون‌ها، سازوکارهای عصبی و نوروترانسمیترها از جمله عوامل زیست‌شناختی هستند که در برانگیخته شدن هیجان خشم و به دنبال آن رفتارهای پرخاشگرانه مؤثر هستند. طبق آزمایش‌های صورت گرفته بر روی افراد، سطح سروتین افرادی که قصد [[خودکشی]] داشتند و افرادی که در دوران کودکی به مراکز تعلیم و [[تربیت]] فرستاده شده بودند نسبت به افراد سالم کمتر بوده و آنها از توانایی‌های کمتری برای مهار خشم خود برخوردار بودند.<ref> سالاری‌فر، روانشناسی اجتماعی با نگرش به منابع اسلامی، 1393ش، ص261.</ref> | ||
===یادگیری اجتماعی=== | ===یادگیری اجتماعی=== | ||
طبق این نظریه، پرخاشگری مثل سایر رفتارهای اجتماعی آموختنی است و انسان‌ها فطرتا پرخاشگرانه به دنیا نمی‌آیند، بلکه با مشاهدۀ صحنه‌ها و استفاده از تجارب پرخاشگرانۀ دیگران، آن را کسب می‌کنند و می‌آموزند. در یادگیری اجتماعی، محیط، منطقۀ جغرافیایی، اطرافیان و نحوۀ تعامل افراد جامعه با یکدیگر می‌تواند مؤثر باشد. امروزه نیز از نقش مهم انواع رسانه‌ها در این امر نمی‌توان غافل شد.<ref> کریمی، روانشناسی اجتماعی، 1390ش، ص218.</ref> | طبق این نظریه، پرخاشگری مثل سایر رفتارهای اجتماعی آموختنی است و انسان‌ها فطرتا پرخاشگرانه به دنیا نمی‌آیند، بلکه با مشاهدۀ صحنه‌ها و استفاده از تجارب پرخاشگرانۀ دیگران، آن را کسب می‌کنند و می‌آموزند. در یادگیری اجتماعی، محیط، منطقۀ جغرافیایی، اطرافیان و نحوۀ تعامل افراد جامعه با یکدیگر می‌تواند مؤثر باشد. امروزه نیز از نقش مهم انواع رسانه‌ها در این امر نمی‌توان غافل شد.<ref> کریمی، روانشناسی اجتماعی، 1390ش، ص218.</ref> | ||