بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<big>'''روابط جنسی همسران؛'''</big> اصول و آداب بهره‌برداری جنسی زن و شوهر از یکدیگر. | <big>'''روابط جنسی همسران؛'''</big> اصول و آداب بهره‌برداری جنسی زن و شوهر از یکدیگر. | ||
روابط جنسی همسران، در سبک زندگی اسلامی و ایرانی بر اصول و آداب شرعی و فطری استوار بوده و روشی براي تجربۀ احساس لذت مشروع و عشق و نشانه‌ای اطمینان‌بخش از تداوم رابطۀ همسران در چارچوب خانواده است. در آموزه‌های دینی این نوع روابط، ذیل نظام بندگی خدا و در خدمت سلامت فرد، خانواده و جامعه صورت‌بندی می‌شود. روابط جنسی همسران در چارچوب اصول دینی کارکردهای مختلف نهاد خانواده از جمله فرزندآوری و | روابط جنسی همسران، در سبک زندگی اسلامی و ایرانی بر اصول و آداب شرعی و فطری استوار بوده و روشی براي تجربۀ احساس لذت مشروع و عشق و نشانه‌ای اطمینان‌بخش از تداوم رابطۀ همسران در چارچوب [[خانواده]] است. در آموزه‌های دینی این نوع روابط، ذیل نظام بندگی خدا و در خدمت سلامت فرد، خانواده و جامعه صورت‌بندی می‌شود. روابط جنسی همسران در چارچوب اصول دینی کارکردهای مختلف نهاد خانواده از جمله [[فرزندآوری]] و [[فرزندپروری]]، تربیت نسل پویا و کارآمد و تولید جمعیت کافی برای بقای جامعه را تسهیل می‌کند و باعث کاهش آسیب‌های خانوادگی و اجتماعی مانند روابط نامشروع جنسی، [[طلاق]]، اعتیاد و بی‌خانمانی می‌شود. | ||
==مفهوم‌شناسی== | ==مفهوم‌شناسی== | ||
رابطۀ جنسی در فرهنگ دینی با عنوان‌های آميزش، نزديكى‌كردن، مقاربت و مجامعت آمده و در ابواب مختلف کتاب‌های فقهی با عنوان جماع، مواقعه و مباشرت مورد بحث قرار گرفته است.<ref> [https://lib.eshia.ir/23017/1/161/%D9%85%D8%AC%D8%A7%D9%85%D8%B9%D8%AA موسسه دائرة المعارف الفقه الاسلامي، فرهنگ فقه فارسي، ج1، ص161ش.]</ref> روابط جنسی همسران فرایندی است که در جریان آن زن و شوهر قانونی و شرعی میل جنسی خود را بروز می‌دهند و بعد از طی مراحل مهم از جمله ارتباط‌های کلامی و غیر کلامی، به کام‌جویی و بهره‌برداری جنسی از یکدیگر می‌پردازند.<ref>کج‌باف، «رفتارشناسی جنسی در اندیشه دینی»، 1384ش، ص137؛ [https://lib.eshia.ir/23017/1/161/%D9%85%D8%AC%D8%A7%D9%85%D8%B9%D8%AA موسسه دائرة المعارف الفقه الاسلامي، فرهنگ فقه فارسي، ج1، ص161ش.]</ref> این رابطه ساختار کنشی را شکل می‌دهد که از فرستادن پیام‌های جنسی به‌وسیلۀ نوع نگاه، تغییر رفتار، گفتگو و تماس‌های ویژۀ تنانۀ زن و شوهر تا عمل آمیزش جنسی و رفتارهای بعد از آن را شامل می‌شود.<ref>قشنگ و دیگران، «تجارب آسیب‌شناختی و رضامندي دلبستگی‌محور در رابطه جنسی: یک پژوهش کیفی مبتنی بر دیدگاه همسران ایرانی»، 1400ش، ص170.</ref> روابط جنسی همسران بر کشش ویژه استوار است که از آن به «غریزۀ جنسی» یاد می‌شود. برخی اندیشمندان مسلمان از این گرایش به «آیت» و «عطیۀ الهی» تعبیر کرده‌اند که ارضای مشروع آن راهکار اصلی برای شکل‌گیری کانون خانواده و سلامت جامعه محسوب می‌شود.<ref>مرویان حسینی، تربیت جنسی در اسلام، 1395ش، ص26-27.</ref> | رابطۀ جنسی در فرهنگ دینی با عنوان‌های آميزش، نزديكى‌كردن، مقاربت و مجامعت آمده و در ابواب مختلف کتاب‌های فقهی با عنوان جماع، مواقعه و مباشرت مورد بحث قرار گرفته است.<ref> [https://lib.eshia.ir/23017/1/161/%D9%85%D8%AC%D8%A7%D9%85%D8%B9%D8%AA موسسه دائرة المعارف الفقه الاسلامي، فرهنگ فقه فارسي، ج1، ص161ش.]</ref> روابط جنسی همسران فرایندی است که در جریان آن زن و شوهر قانونی و شرعی میل جنسی خود را بروز می‌دهند و بعد از طی مراحل مهم از جمله ارتباط‌های کلامی و غیر کلامی، به کام‌جویی و بهره‌برداری جنسی از یکدیگر می‌پردازند.<ref>کج‌باف، «رفتارشناسی جنسی در اندیشه دینی»، 1384ش، ص137؛ [https://lib.eshia.ir/23017/1/161/%D9%85%D8%AC%D8%A7%D9%85%D8%B9%D8%AA موسسه دائرة المعارف الفقه الاسلامي، فرهنگ فقه فارسي، ج1، ص161ش.]</ref> این رابطه ساختار کنشی را شکل می‌دهد که از فرستادن پیام‌های جنسی به‌وسیلۀ نوع نگاه، تغییر رفتار، گفتگو و تماس‌های ویژۀ تنانۀ زن و شوهر تا عمل آمیزش جنسی و رفتارهای بعد از آن را شامل می‌شود.<ref>قشنگ و دیگران، «تجارب آسیب‌شناختی و رضامندي دلبستگی‌محور در رابطه جنسی: یک پژوهش کیفی مبتنی بر دیدگاه همسران ایرانی»، 1400ش، ص170.</ref> روابط جنسی همسران بر کشش ویژه استوار است که از آن به «غریزۀ جنسی» یاد می‌شود. برخی اندیشمندان [[مسلمان]] از این گرایش به «آیت» و «عطیۀ الهی» تعبیر کرده‌اند که ارضای مشروع آن راهکار اصلی برای شکل‌گیری کانون خانواده و سلامت جامعه محسوب می‌شود.<ref>مرویان حسینی، تربیت جنسی در اسلام، 1395ش، ص26-27.</ref> | ||
==اهمیت== | ==اهمیت== | ||
روابط جنسی همسران در سبک زندگی اسلامی و ایرانی از مهم‌ترین اهداف و ارکان ازدواج و یکی از کارکردهای اصلی تشکیل خانواده محسوب می‌شود به‌گونه‌ای که اگر | روابط جنسی همسران در سبک زندگی اسلامی و ایرانی از مهم‌ترین اهداف و ارکان ازدواج و یکی از کارکردهای اصلی تشکیل خانواده محسوب می‌شود به‌گونه‌ای که اگر با ازدواج، این نیازها تأمین نشود و بیماری‌هایی در زن یا در مرد مانع این روابط در فضای خانواده شود، زن یا مرد مجاز است عقد [[ازدواج]] را فسخ کند.<ref>مرویان حسینی، «نقش تربیت جنسی در ارتقاء نهاد خانواده بر اساس آموزه هاي اسلامی»، 1394ش، ص224.</ref> در آموزه‌های دینی این نوع رابطه تا آنجا اهمیت دارد که زن یا مرد نمی‌تواند حتی به بهانۀ [[عبادت]]، از آن سر باز زند.<ref>سورۀ مائدۀ، آیۀ 87.؛ حر عاملی، وسائل الشعیه، 1043ق، ج14، ص8.</ref> در قرآن کریم بر اهمیت روابط جنسی و نقش آن در ایجاد مودت، رحمت و بقای نوع انسانی تأکید شده و از آمیزش جنسی، ابزارهای جنسی، [[انحراف جنسی]]، احتلام، جنابت، نطفه، رحم، [[زایمان]]، حیض و نفاس بحث شده است که بر تنظیم و ساختاربندی این نوع روابط اثر می‌گذارد.<ref>سورۀ بقره، آیات 187، 222، 223، 237؛ سورۀ دهر، آیۀ 76؛ سورۀ مؤمنون، آیۀ 23.</ref> پژوهشگران علوم روانی و اجتماعی نیز از روابط جنسی همسران به‌عنوان نیروی برانگیزاننده‌ای نام برده‌اند که می‌تواند باعث استحکام یا فروپاشی خانواده شود.<ref>قشنگ و دیگران، «تجارب آسیب‌شناختی و رضامندي دلبستگی‌محور در رابطۀ جنسی: یک پژوهش کیفی مبتنی بر دیدگاه همسران ایرانی»، 1400ش، ص168.</ref> | ||
==مبنای دینی روابط جنسی همسران== | ==مبنای دینی روابط جنسی همسران== | ||
روابط جنسی همسران در سبک زندگی اسلامی و ایرانی، مبنای فطری و طبیعی دارد و بر نظام تکوین الهی استوار است؛ بر خلاف تفکر و فرهنگ مادی‌گرای غرب، هرگز اصل این نوع رابطه برایندی از زندگی فرهنگی و مولود عادت و رفتار اجتماعی نیست. به‌همین دلیل زنان و مردان به توانایی جنسی، قدرت باروری و ابزارهای جنسی اختصاصی مجهز شده‌اند.<ref>مطهری، مجموعه آثار، 1382ش، ج19، ص134.</ref> از طرف دیگر در انسان‌شناسی دینی، یکی از ابعاد غریزی زندگی انسان، لذت‌جویی است که در روابط جنسی همسران و فضای ازدواج تأمین می‌شود. بر خلاف برخی مکاتب فکری که غریزۀ جنسی و به تبع آن روابط جنسی همسران را نکوهش می‌کنند، در فرهنگ اسلامی ارضای این نیاز نه تنها محکوم و منفی تلقی نمی‌‌شود بلکه اسلام به آن هویت معنوی و قدسی می‌دهد و برای تأمین صحیح آن در فضای ازدواج و خانواده پاداش قایل می‌شود و گاهی در مسیر ایجاد نگرش مثبت به این روابط، پاداش آن را معادل جهاد در راه خدا یا موجب ریزش گناهان می‌شمارد.<ref>نوری، مسدرک الوسائل، بی‌تا، ج14، ص150.</ref> | روابط جنسی همسران در سبک زندگی اسلامی و ایرانی، مبنای فطری و طبیعی دارد و بر نظام تکوین الهی استوار است؛ بر خلاف تفکر و فرهنگ مادی‌گرای غرب، هرگز اصل این نوع رابطه برایندی از زندگی فرهنگی و مولود عادت و رفتار اجتماعی نیست. به‌همین دلیل زنان و مردان به توانایی جنسی، قدرت باروری و ابزارهای جنسی اختصاصی مجهز شده‌اند.<ref>مطهری، مجموعه آثار، 1382ش، ج19، ص134.</ref> از طرف دیگر در انسان‌شناسی دینی، یکی از ابعاد غریزی زندگی انسان، لذت‌جویی است که در روابط جنسی همسران و فضای [[ازدواج]] تأمین می‌شود. بر خلاف برخی مکاتب فکری که غریزۀ جنسی و به تبع آن روابط جنسی همسران را نکوهش می‌کنند، در فرهنگ اسلامی ارضای این نیاز نه تنها محکوم و منفی تلقی نمی‌‌شود بلکه اسلام به آن هویت معنوی و قدسی می‌دهد و برای تأمین صحیح آن در فضای ازدواج و [[خانواده]] پاداش قایل می‌شود و گاهی در مسیر ایجاد نگرش مثبت به این روابط، پاداش آن را معادل جهاد در راه خدا یا موجب ریزش گناهان می‌شمارد.<ref>نوری، مسدرک الوسائل، بی‌تا، ج14، ص150.</ref> | ||
==اصول روابط جنسی مطلوب همسران== | ==اصول روابط جنسی مطلوب همسران== | ||
=== | ===رضایت‌مندی=== | ||
به نظر محققان روابط جنسی همسران زمانی به بهترین شکل نتیجه‌بخش است که هر دو همسر نسبت به دیگری پذیرا و با او مشارکت عاطفی داشته باشد؛ در چنین شرایطی هر دو همسر نسبت به هیجان‌ها و نیازهای خود و دیگری به لحاظ جسمی و احساسی پاسخ‌گو خواهند بود.<ref>قشنگ و دیگران، «تجارب آسیب‌شناختی و رضامندي دلبستگی‌محور در رابطه جنسی: یک پژوهش کیفی مبتنی بر دیدگاه همسران ایرانی»، 1400ش، ص169.</ref> این مسئله زمانی تحقق پیدا می‌کند که زن و مرد با رضایت و اختیار خود پیوند زناشویی را امضا کرده باشند. در روایتی از امام صادق نیز رضایت زن و مرد محور ازدواج و روابط جنسی مطلوب در فضای خانواده معرفی شده است.<ref>فلسفی، بزرگ‌سالان و جوانان، 1352ش، ص259؛ [https://hawzah.net/fa/Article/View/86313/%D8%B1%D9%81%D8%AA%D8%A7%D8%B1%D8%B4%D9%86%D8%A7%D8%B3%DB%8C-%D8%AC%D9%86%D8%B3%DB%8C-%D8%AF%D8%B1-%D8%A7%D9%86%D8%AF%DB%8C%D8%B4%D9%87-%D8%AF%DB%8C%D9%86%DB%8C «رفتارشناسی جنسی در اندیشه دینی»، پایگاه اطلاع‌رسانی حوزه.] </ref> | به نظر محققان روابط جنسی همسران زمانی به بهترین شکل نتیجه‌بخش است که هر دو همسر نسبت به دیگری پذیرا و با او مشارکت عاطفی داشته باشد؛ در چنین شرایطی هر دو همسر نسبت به هیجان‌ها و نیازهای خود و دیگری به لحاظ جسمی و احساسی پاسخ‌گو خواهند بود.<ref>قشنگ و دیگران، «تجارب آسیب‌شناختی و رضامندي دلبستگی‌محور در رابطه جنسی: یک پژوهش کیفی مبتنی بر دیدگاه همسران ایرانی»، 1400ش، ص169.</ref> این مسئله زمانی تحقق پیدا می‌کند که زن و مرد با رضایت و اختیار خود پیوند زناشویی را امضا کرده باشند. در روایتی از [[امام صادق]] نیز رضایت زن و مرد محور ازدواج و روابط جنسی مطلوب در فضای خانواده معرفی شده است.<ref>فلسفی، بزرگ‌سالان و جوانان، 1352ش، ص259؛ [https://hawzah.net/fa/Article/View/86313/%D8%B1%D9%81%D8%AA%D8%A7%D8%B1%D8%B4%D9%86%D8%A7%D8%B3%DB%8C-%D8%AC%D9%86%D8%B3%DB%8C-%D8%AF%D8%B1-%D8%A7%D9%86%D8%AF%DB%8C%D8%B4%D9%87-%D8%AF%DB%8C%D9%86%DB%8C «رفتارشناسی جنسی در اندیشه دینی»، پایگاه اطلاع‌رسانی حوزه.] </ref> | ||
=== | ===پیش‌نوازی=== | ||
پیش‌نوازی که در فرهنگ دینی و زبان روایات به «ملاعبه» تعبیر شده، به‌معنای بازی‌کردن دو نفره است. اما این واژه که در مسایل جنسی کاربرد فراوانی دارد، در روابط جنسی همسران معنایی ویژه می‌یابد و از جایگاهی مهم برخوردار است. بر اساس تحقیقات و آموزه‌های دینی زن، پیش و بیش از مجامعت، نیازمند عشق‌بازی یا ملاعبه است. زیرا آمیزش بدون مقدمه، می‌تواند مرد را به انزال برساند، اما نمی‌تواند زن را به ارگاسم کامل و رضایت مطلوب برساند. البته مرد نیز از این آمیزش، بهرۀ کامل را نمی‌برد؛ زیرا انزال مساوی با رسیدن به اوج لذت جنسی و گرفتن کام کامل نیست. به‌دلیل اهمیت این فرایند، در متون دینی مصداق‌های این لذت‌جویی مجاز، به‌صورت جزئی بیان شده است. <ref>[مرویان حسینی، تربیت جنسی در اسلام، 1395ش، ص169.</ref>رسول خدا نیز در این زمینه به شوهر توصیه کرده است که هنگام آمیزش همانند پرنده‌ها به طرف زن نرود (یعنی با عجله و شتاب اقدام نکند).<ref>کلینی، اصول کافی، 1363ش، ج5، ص497. </ref> همچنین آمیزش شوهر با زن خود بدون بازی را یک نوع جفا دانسته است.<ref>حرعاملی، وسائل الشیعه، 1403ق، ج14 ص82 -83. </ref> بوسیدن، برقراری ارتباط کلامی و بدنی و لمس‌کردن اندام‌های جنسی و غیرجنسی برای تحریک همدیگر، بخشی از فرایند پیش‌نوازی است.<ref>کج‌باف، «رفتارشناسی جنسی در اندیشه دینی»، 1384ش، ص142؛ [https://hawzah.net/fa/Article/View/86313/%D8%B1%D9%81%D8%AA%D8%A7%D8%B1%D8%B4%D9%86%D8%A7%D8%B3%DB%8C-%D8%AC%D9%86%D8%B3%DB%8C-%D8%AF%D8%B1-%D8%A7%D9%86%D8%AF%DB%8C%D8%B4%D9%87-%D8%AF%DB%8C%D9%86%DB%8C «رفتارشناسی جنسی در اندیشه دینی»، پایگاه اطلاع‌رسانی حوزه.] </ref> | پیش‌نوازی که در فرهنگ دینی و زبان روایات به «ملاعبه» تعبیر شده، به‌معنای بازی‌کردن دو نفره است. اما این واژه که در مسایل جنسی کاربرد فراوانی دارد، در روابط جنسی همسران معنایی ویژه می‌یابد و از جایگاهی مهم برخوردار است. بر اساس تحقیقات و آموزه‌های دینی زن، پیش و بیش از مجامعت، نیازمند عشق‌بازی یا ملاعبه است. زیرا آمیزش بدون مقدمه، می‌تواند مرد را به انزال برساند، اما نمی‌تواند زن را به ارگاسم کامل و رضایت مطلوب برساند. البته مرد نیز از این آمیزش، بهرۀ کامل را نمی‌برد؛ زیرا انزال مساوی با رسیدن به اوج لذت جنسی و گرفتن کام کامل نیست. به‌دلیل اهمیت این فرایند، در متون دینی مصداق‌های این لذت‌جویی مجاز، به‌صورت جزئی بیان شده است. <ref>[مرویان حسینی، تربیت جنسی در اسلام، 1395ش، ص169.</ref>رسول خدا نیز در این زمینه به شوهر توصیه کرده است که هنگام آمیزش همانند پرنده‌ها به طرف زن نرود (یعنی با عجله و شتاب اقدام نکند).<ref>کلینی، اصول کافی، 1363ش، ج5، ص497. </ref> همچنین آمیزش شوهر با زن خود بدون بازی را یک نوع جفا دانسته است.<ref>حرعاملی، وسائل الشیعه، 1403ق، ج14 ص82 -83. </ref> بوسیدن، برقراری ارتباط کلامی و بدنی و لمس‌کردن اندام‌های جنسی و غیرجنسی برای تحریک همدیگر، بخشی از فرایند پیش‌نوازی است.<ref>کج‌باف، «رفتارشناسی جنسی در اندیشه دینی»، 1384ش، ص142؛ [https://hawzah.net/fa/Article/View/86313/%D8%B1%D9%81%D8%AA%D8%A7%D8%B1%D8%B4%D9%86%D8%A7%D8%B3%DB%8C-%D8%AC%D9%86%D8%B3%DB%8C-%D8%AF%D8%B1-%D8%A7%D9%86%D8%AF%DB%8C%D8%B4%D9%87-%D8%AF%DB%8C%D9%86%DB%8C «رفتارشناسی جنسی در اندیشه دینی»، پایگاه اطلاع‌رسانی حوزه.] </ref> | ||
=== | === پرهیز از حیای منفی === | ||
در خانوادۀ اسلامی زن و شوهر محرم اسرار یکدیگر محسوب می‌شوند و باید به یکدیگر اعتماد کنند؛ در صورتی که مشکل جنسی داشته باشند، برای یکدیگر بازگو کنند و گاهی نیازمند مشاور یا روان‌شناس بوده تا به آنها در حل مسایل کمک کنند. در فرهنگ اسلامی هیچ کس (حتی پدر و مادر) به اندازۀ زن و شوهر نزدیک نیست و فقط همسران می‌توانند از مشکلات جنسی یکدیگر با خبر باشند و هیچ‌گونه حیایی بین آن دو در این رابطه معنا ندارد. <ref>کج‌باف، «رفتارشناسی جنسی در اندیشه دینی»، 1384ش، ص142؛ [https://hawzah.net/fa/Article/View/86313/%D8%B1%D9%81%D8%AA%D8%A7%D8%B1%D8%B4%D9%86%D8%A7%D8%B3%DB%8C-%D8%AC%D9%86%D8%B3%DB%8C-%D8%AF%D8%B1-%D8%A7%D9%86%D8%AF%DB%8C%D8%B4%D9%87-%D8%AF%DB%8C%D9%86%DB%8C «رفتارشناسی جنسی در اندیشه دینی»، پایگاه اطلاع‌رسانی حوزه.] </ref> | در خانوادۀ اسلامی زن و شوهر محرم اسرار یکدیگر محسوب می‌شوند و باید به یکدیگر اعتماد کنند؛ در صورتی که مشکل جنسی داشته باشند، برای یکدیگر بازگو کنند و گاهی نیازمند مشاور یا روان‌شناس بوده تا به آنها در حل مسایل کمک کنند. در فرهنگ اسلامی هیچ کس (حتی پدر و مادر) به اندازۀ زن و شوهر نزدیک نیست و فقط همسران می‌توانند از مشکلات جنسی یکدیگر با خبر باشند و هیچ‌گونه حیایی بین آن دو در این رابطه معنا ندارد. <ref>کج‌باف، «رفتارشناسی جنسی در اندیشه دینی»، 1384ش، ص142؛ [https://hawzah.net/fa/Article/View/86313/%D8%B1%D9%81%D8%AA%D8%A7%D8%B1%D8%B4%D9%86%D8%A7%D8%B3%DB%8C-%D8%AC%D9%86%D8%B3%DB%8C-%D8%AF%D8%B1-%D8%A7%D9%86%D8%AF%DB%8C%D8%B4%D9%87-%D8%AF%DB%8C%D9%86%DB%8C «رفتارشناسی جنسی در اندیشه دینی»، پایگاه اطلاع‌رسانی حوزه.] </ref> | ||
=== | ===تفاهم در روابط جنسی=== | ||
زن و شوهر باید در ارضای نیاز جنسی به تفاهم و توافق نظر برسند و قبل از انجام مقاربت جنسی، آمادگی‌های روانی و جسمانی لازم را کسب کنند. ادراک متقابل و رعایت شرایط یکدیگر، باعث ارضای کامل، صحیح و دو جانبۀ غریزۀ جنسی همسران خواهد شد.<ref>کج‌باف، «رفتارشناسی جنسی در اندیشه دینی»، 1384ش، ص143.</ref> | زن و شوهر باید در ارضای نیاز جنسی به تفاهم و توافق نظر برسند و قبل از انجام مقاربت جنسی، آمادگی‌های روانی و جسمانی لازم را کسب کنند. ادراک متقابل و رعایت شرایط یکدیگر، باعث ارضای کامل، صحیح و دو جانبۀ غریزۀ جنسی همسران خواهد شد.<ref>کج‌باف، «رفتارشناسی جنسی در اندیشه دینی»، 1384ش، ص143.</ref> | ||
=== | ===رعایت اخلاق جنسی=== | ||
کارشناسان معتقدند که در روابط جنسی همسران، زن و شوهر باید به‌طور کامل مراقب گفتار و رفتار خود باشند و از ادای عباراتی که موجب تحقیر دیگری شود بپرهیزند؛ زیرا در غیر این صورت، وضعیت روانی یکدیگر را مختل می‌کند که بر کنش جنسی آنها تأثیر منفی خواهد گذاشت؛ به‌طوری که ممکن است موجب سردی شده و از ادامۀ آمیزش جنسی ممانعت به عمل آید. حتی گاه ممکن است باعث عصبانیت زوجین شده و خشونت را به دنبال داشته باشد. <ref>کج‌باف، «رفتارشناسی جنسی در اندیشه دینی»، 1384ش، ص142.</ref> | کارشناسان معتقدند که در روابط جنسی همسران، زن و شوهر باید به‌طور کامل مراقب گفتار و رفتار خود باشند و از ادای عباراتی که موجب تحقیر دیگری شود بپرهیزند؛ زیرا در غیر این صورت، وضعیت روانی یکدیگر را مختل می‌کند که بر کنش جنسی آنها تأثیر منفی خواهد گذاشت؛ به‌طوری که ممکن است موجب سردی شده و از ادامۀ آمیزش جنسی ممانعت به عمل آید. حتی گاه ممکن است باعث عصبانیت زوجین شده و خشونت را به دنبال داشته باشد. <ref>کج‌باف، «رفتارشناسی جنسی در اندیشه دینی»، 1384ش، ص142.</ref> | ||
| خط ۳۷: | خط ۳۶: | ||
==عوامل بهبود روابط جنسی همسران== | ==عوامل بهبود روابط جنسی همسران== | ||
=== | ===عوامل رفتاری=== | ||
در فرهنگ اسلامی پوشش زیبا و مناسب، خودآرایی، رعایت پاکیزگی و اصول بهداشتی زن و شوهر برای ایجاد رضایت در یکدیگر، از جمله عوامل بهبود روابط جنسی همسران است. در این زمینه پیشوایان دینی نیز به مردان و زنان توصیه کرده‌اند که خود را برای یکدیگر بیارایند. برای مثال امام صادق حقوق مرد بر زن را در روابط جنسی استفاده از بهترین بوی خوش، پوشیدن لباس‌های زیبا و بهترین نوع آرایش و آماده‌کردن خود برای شوهر دانسته است.<ref>حر عاملی، وسائل الشیعه، 1403ق: ج14، ص26؛ کج‌باف، «رفتارشناسی جنسی در اندیشه دینی»، 1384ش،</ref> اسلام به مردان نیز توصیه کرده که خود را برای همسران بیارایند و آماده‌ساختن مرد و آرایش‌کردن وی باعث زیادشدن عفت زنان معرفی شده و تمیزی، خوشبویی، تراشیدن مو و آمیزش با همسر از اخلاق پیامبران دانسته شده است.<ref>مرویان حسینی، تربیت جنسی در اسلام، 1395ش، ص169.</ref> | در فرهنگ اسلامی پوشش زیبا و مناسب، خودآرایی، رعایت پاکیزگی و اصول بهداشتی زن و شوهر برای ایجاد رضایت در یکدیگر، از جمله عوامل بهبود روابط جنسی همسران است. در این زمینه پیشوایان دینی نیز به مردان و زنان توصیه کرده‌اند که خود را برای یکدیگر بیارایند. برای مثال امام صادق حقوق مرد بر زن را در روابط جنسی استفاده از بهترین بوی خوش، پوشیدن لباس‌های زیبا و بهترین نوع آرایش و آماده‌کردن خود برای شوهر دانسته است.<ref>حر عاملی، وسائل الشیعه، 1403ق: ج14، ص26؛ کج‌باف، «رفتارشناسی جنسی در اندیشه دینی»، 1384ش،</ref> اسلام به مردان نیز توصیه کرده که خود را برای همسران بیارایند و آماده‌ساختن مرد و آرایش‌کردن وی باعث زیادشدن [[عفت]] زنان معرفی شده و تمیزی، خوشبویی، تراشیدن مو و آمیزش با همسر از اخلاق پیامبران دانسته شده است.<ref>مرویان حسینی، تربیت جنسی در اسلام، 1395ش، ص169.</ref> | ||
=== | ===عوامل کلامی=== | ||
یکی از عوامل مؤثر در روابط زناشویی این است که زن و شوهر از به کاربردن کلمات زشت و توهین‌آمیز دوری کنند؛ اما می‌توانند در ابراز محبت با سخنانی که باعث تحریک جنسی است، همراه با رعایت احترام یکدیگر، بهره‌مندی جنسی در روابط زناشویی را افزایش دهند.<ref>کج‌باف، «رفتارشناسی جنسی در اندیشه دینی»، 1384ش، ص141.</ref> همچنین لحن زیبای کلام و استفاده از واژه‌های خوشایند و زمینه‌سازی مناسب برای ایجاد روابط جنسی مطلوب یکی از مهم‌ترین عوامل افزایش بهره‌مندی‌جنسی در روابط زناشویی محسوب می‌شود. البته در دستورات اسلامی سخن‌گفتن هنگام آمیزش به میزان کم توصیه شده و اگر کلامی گفته می‌شود، باید در جهت ایجاد جاذبه بین زوجین باشد.<ref>کج‌باف، «رفتارشناسی جنسی در اندیشه دینی»، 1384ش، ص142.</ref> | یکی از عوامل مؤثر در روابط زناشویی این است که زن و شوهر از به کاربردن کلمات زشت و توهین‌آمیز دوری کنند؛ اما می‌توانند در ابراز محبت با سخنانی که باعث تحریک جنسی است، همراه با رعایت احترام یکدیگر، بهره‌مندی جنسی در روابط زناشویی را افزایش دهند.<ref>کج‌باف، «رفتارشناسی جنسی در اندیشه دینی»، 1384ش، ص141.</ref> همچنین لحن زیبای کلام و استفاده از واژه‌های خوشایند و زمینه‌سازی مناسب برای ایجاد روابط جنسی مطلوب یکی از مهم‌ترین عوامل افزایش بهره‌مندی‌جنسی در روابط زناشویی محسوب می‌شود. البته در دستورات اسلامی سخن‌گفتن هنگام آمیزش به میزان کم توصیه شده و اگر کلامی گفته می‌شود، باید در جهت ایجاد جاذبه بین زوجین باشد.<ref>کج‌باف، «رفتارشناسی جنسی در اندیشه دینی»، 1384ش، ص142.</ref> | ||