ابراهیم گاو سوار
ابراهیم گاوسوار؛ از پیشگامان نهضت دهقانی و ضد استبداد هزاره.
ابراهیم، معروف به ابراهیم گاوسوار، فرماندۀ قیام هزاره بود که ظلم و بی‌عدالتی حکومت ظاهرشاه بر مردم هزاره را تحمل نکرده و به قیام علیه حکومت او برخاست. ابراهیم گاوسوار، به‌دلیل فعالیت‌های سیاسی و نظامی، توسط دولت دستگیر، زندانی و سرانجام به پلخمری تبعید شده و در همان‌جا درگذشت.
کودکی و نوجوانی
محمدابراهیم، فرزند محمدموسی معروف به ابراهیم گاوسوار از قوم هزاره، در سال 1294ش، در قریة برگر ولسوالی شهرستان ولایت دایکندی متولد شد. پدر او، از قوم «آخی» و از بزرگان و متنفذین منطقه بود.[۱] پدربزرگ او، ارباب امیرداد، بر گاو زین‌شده سوار می‌شد، به‌همین دلیل به او، گاوسوار و ابراهیم‌خان را بچۀ گاوسوار یا ابراهیم گاوسوار می‌خواندند.[۲] او، خواندن و نوشتن را نزد ملای محل آموخت.[۳]
جوانی
با کشته شدن ارباب موسی در جنگ با کوچی‌ها، مردم شهرستان، فرزند او، محمدابراهیم را بهعنوان ارباب انتخاب کردند.[۴] دوران اربابی او با وضع مالیات روغن بر مردم هزاره مقارن بود. در آن زمان، حکومت کابل دستور داد که از تمامی حیوانات مردم هزاره، مالیات روغن گرفته شود. این مالیات، بر مردم فقیر هزاره سنگینی می‌کرد. ابراهیم، این وضع را تحمل نکرد و چندین مرتبه به حکومت محلی در دایزنگی که ادارۀ دایکندی را نیز بر عهده داشت، از فشار مالیات، فقر و نارضایتی مردم شکایت کرد. سید عباس لوگری حاکم محلی دایزنگی، نه‌تنها به درخواست او توجهی نکرد، بلکه او را به جرم اعتراض علیه فرمان حکومتی، در سال 1324ش، زندانی کرد. با درخواست متنفذین و بزرگان محلی هزاره، ابراهیم بعد از چهل روز، از زندان آزاد شده و به فعالیت‌های خود ادامه داد.[۵]
جایگاه اجتماعی
ابراهیم گاوسوار، با قیام خود علیه حکومت کابل، شهرت و جایگاهی اجتماعی در میان مردم داشت. جامعة هزاره و مردم دایکندی از او، بهعنوان قهرمان ضد ظلم و استبداد یاد می‌کنند. او، در نزد دولتمردان، روحانیون، خوانین، محاسن سفیدان، روشنفکران و عامة مردم هزاره از جایگاه اجتماعی خاصی برخوردار است. همین محبوبیت اجتماعی او، در میان مردم بود که در سال‌های پسین زندگی، بهعنوان رئیس هیئت صلح میان دولت و گروهای اسلامی در هزاره‌جات انتخاب می‌شود تا به جنگ و خونریزی در کشور پایان دهد.[۶] زمانی که ابراهیم، وارد کابل می‌شود، مردم در کابل، برای دیدن بچة گاوسوار به خیابان‌ها آمدند تا رهبر قیام هزاره را از نزدیک ببینند.[۷]
سیرة عملی – اخلاقی
ابراهیم گاوسوار، خود را دوست، غمخوار و دلسوز مردم نیازمند و فقیر هزاره می‌دانست. از درد و رنج، فقر، ظلم و تبعیض حکومت علیه مردم هزاره، بسیار رنج می‌برد. او، شب و روز تلاش می‌کرد تا به این وضع ناگوار پایان دهد، ظلم و تبعیض را از جامعه بردارد و عدالت و برابری را در میان مردم برقرار کند.[۸]
دیدگاه‌ها
بچة گاوسوار، حکومت شاهی در افغانستان را یک نظام قبیله‌ای میراثی و استبدادی می‌دانست و اولین کسی بود که با آن مبارزه کرد و طرح حکومت مردمی و نظام جمهوریت را که همة مردم در آن سهیم باشند، در جامعة آن روز افغانستان اعلام کرد. او، تنها راه پایان دادن به این نظام استبدادی را مبارزة مسلحانه و براندازی حکومت می‌دانست.[۹]
فعالیت‌ها
سیاسی
گاوسوار، با تعدادی از شیعیان همچون سید اسماعیل بلخی، سید اسماعیل لولنجی، خواجه محمدنعیم خان، محمدصفر خان، قربان‌نظر خان ترکمن، عبدالغیاث خان و غلام‌حیدر خان، حزب اتحاد را در کابل تأسیس کرد. هدف از تشکیل حزب، مبارزه علیه حکومت شاهی و براندازی آن بود.[۱۰] با افشا شدن راز حزب، همة اعضای مهم که تعداد آنها به یازده نفر می‌رسید، از جمله ابراهیم گاوسوار دستگیر و به زندان دهمزنگ کابل فرستاده شدند. آنها از سال ۱۳۲۹ش تا ۱۳۴۳ش، به‌مدت چهارده سال، در زندان محبوس بودند و تعداد زیادی از اعضای حزب در زندان بر اثر شکنجه کشته شدند.[۱۱]
نظامی
ابراهیم، بعد از آزاد شدن از زندان با تهیه کردن سلاح‌های شکاری، با کمک تعدادی از دهقانان و مردم فقیر هزاره، به «اولقان» مرکز ولسوالی شهرستان حمله کردند و آن را تسخیر و سپس پنجاب را محاصره و درخواست لغو مالیات روغن از مردم هزاره را به حکومت محلی پنجاب ارائه کردند. این قیام تأثیر خود را گذاشت و بر اثر آن، شاه، مجبور شد که صدراعظم «محمدهاشم خان» را برکنار و مالیات روغن را از مردم هزاره بردارد. سرانجام، مالیات روغن در سال 1325ش، از آنها برداشته شد.[۱۲]
درگذشت
گاو سوار بعد از آزاد شدن از زندان کابل، به‌همراه خانواده، بستگان و اقارب نزدیک، از ولسوالی شهرستان ولایت دایکندی، به شهر پلخمری ولایت بغلان، تبعید می‌شود. دولت تا آخر عمر فعالیت‌های او را زیر نظر می‌گیرد[۱۳] و تمامی اموال و دارایی‌های او را مصادره می‌کند.[۱۴] ابراهیم، پس از یک‌عمر فعالیت‌های سیاسی، نظامی، مبارزه با ظلم و بی‌عدالتی، شکنجه، زندان و تبعید، سرانجام ۱۴ آذر ۱۳۶۱ش، در شهر پلخمری درگذشت و همان‌جا دفن شد.[۱۵]
پانویس
- ↑ ناصری، مشاهیر تشیع در افغانستان، 1390ش، ج3، ص93.
- ↑ محمد ابراهیم گاو سوار» ویکی شیعه
- ↑ توسلی، سیمای ارزگان، 1387ش، ص94.
- ↑ توسلی، سیمای ارزگان، 1387ش، ص94.
- ↑ ناصری، مشاهیر تشیع در افغانستان، 1390ش، ج3، ص95.
- ↑ نبی‌زاده، «محمدابراهیم خان گاو سوار یکی از رهبران ماندگار قیام دهقانی افغانستان»، وبسایت هزاره اینترنشنال.
- ↑ ناصری، مشاهیر تشیع در افغانستان، 1390ش، ج3، ص96.
- ↑ نبی‌زاده، «ابراهیم گاو سوار کی بود؟» پایگاه اطلاع‌رسانی ولایت دایکندی.
- ↑ نبی‌زاده، «ابراهیم گاو سوار کی بود؟» پایگاه اطلاع‌رسانی ولایت دایکندی.
- ↑ کریمی، دانشنامة جهان اسلام،1377ش، ج۴، ص18.
- ↑ نبی‌زاده، «ابراهیم گاو سوار کی بود؟» پایگاه اطلاع‌رسانی ولایت دایکندی.
- ↑ نبی‌زاده، «محمدابراهیم خان گاو سوار یکی از رهبران ماندگار قیام دهقانی افغانستان»، وبسایت هزاره اینترنشنال.
- ↑ نبی‌زاده، «محمدابراهیم خان گاو سوار یکی از رهبران ماندگار قیام دهقانی افغانستان»، وبسایت هزاره اینترنشنال.
- ↑ دولت‌آبادی، هزاره‌ها از قتل‌عام تا احیای هویت، 1385ش، ص257.
- ↑ نبی‌زاده، «ابراهیم‌خان گاو سوار، نمادی از مبارزات دادخواهانه بر ضد استبداد» سروش صبا،
منابع
- توسلی، محمد، سیمای ارزگان، قم، آراسته، چ1، 1387ش.
- دولت‌آبادی، بصیر احمد، هزاره‌ها از قتل‌عام تا احیای هویت، قم، ابتکار دانش، 1385ش.
- کریمی، مهدی، «سید اسماعیل بلخی»، دانشنامة جهان اسلام، تهران، بنیاد دائرةالمعارف اسلامی، ۱۳۷۷ش
- ناصری، عبدالمجید، مشاهیر تشیع در افغانستان، قم، المصطفی،چ1، ۱۳۹۰ش.
- نبی‌زاده، محمدعوض، «ابراهیم‌خان گاوسوار، نمادی از مبارزات دادخواهانه بر ضد استبداد» سروش صبا، تاریخ بازدید:10 آذر 1401ش.
- نبی‌زاده، محمدعوض، «ابراهیم گاو سوار کی بود؟» پایگاه اطلاع‌رسانی ولایت دایکندی. تاریخ‌بازدید:10 آذر 1401ش.
- نبی‌زاده، محمدعوض، «محمدابراهیم خان گاو سوار یکی از رهبران ماندگار قیام دهقانی افغانستان»، وبسایت هزاره اینترنشنال، تاریخ‌بازدید:10 آذر 1401ش.