جاده چالوس

از ویکی‌زندگی

جاده چالوس؛ یکی از مهم‌ترین راه‌های ارتباطی پایتخت ایران به مناطق سرسبز شمالی.

جاده چالوس، از پرطرفدارترین راه‌های مواصلاتی در قسمت شمالی ایران، با چشم‌اندازهای طبیعی و بکر است. این مسیر، در روزهای تعطیل، با ترافیکی سنگین روبه‌رو می‌شود.

معرفی

جاده چالوس، در 1312ش، به بهره‌برداری رسید و با ساخته شدن سد امیرکبیر، با استقبال بیشتری روبه‌رو شد. درازای جاده چالوس، در حدود 160 کیلومتر است که در تمام نقاط آن، جاذبه‌های طبیعی چشم‌نوازی وجود دارد.

به‌منظور احداث جاده چالوس در دل رشته‌کوه البرز، تونل‌ها و پل‌های بسیار طولانی ساخته شده است. پس از اتمام پروژه ساخت جاده چالوس، طراحی آن توسط مهندسان اروپایی با انتقادات شدیدی مواجه شد، اما مردم ایران، همواره به این جاده علاقمند بوده‌اند. از جمله خطرات قابل توجه این جاده می‌توان به رانش زمین، زلزله، خطر بهمن و ریزش کوه اشاره کرد.[۱] گردنه «هزار چم»، یکی از گردنه‌های خطرناک، اما زیبای این جاده است که پیچ و خم‌های بسیاری دارد.[۲]

روستاها

در مسیر رودخانه خروشان کرج، که از البرز جنوبی سرچشمه می‌گیرد، روستای کوچک و زیبایی به‌نام روستای «واریان» وجود دارد. آبشار نوجان نیز در کیلومتر 15 جاده چالوس، در منطقه‌ای به‌نام روستای «نوجان» واقع شده است. بین دو روستای نوجان و «آتشگاه»، آبشار زیبای دیگری به‌نام «خوارس» است. روستای «مورود» در دل ارتفاعات و دره‌ای زیبا قرار دارد که آبشار «چهارصد تنور» یکی از زیبایی‌های چشم‌نواز این منطقه محسوب می‌شود. روستاهای دیگری همچون «گچسر»، «آزادبر»، «ارنگه بزرگ»، «تکیه سپهسالار»، «نشترود»، «خوزنکلا» و «وینه» نیز در این مسیر قرار گرفته‌اند که از جمله جاذبه‌های طبیعی چالوس و جاده چالوس به‌شمار می‌روند.[۳]

جاذبه‌های گردشگری

سد امیرکبیر (سد کرج)، از نخستین اماکن دیدنی این مسیر محسوب می‌شود که در 25 کیلومتری ابتدای این جاده از سمت تهران، قرار گرفته است. این سد، دریاچه‌ای زیبا را ایجاد کرده که چشم‌اندازی دیدنی دارد. روستای سپهسالار، آبشار خور، ارنگه (که از چند روستا به‌نام‌های ابهرک، خور، جی، چاران، گوراب و سیجان تشکیل شده)، شهرستانک، غار یخ مراد، روستای میدانک، دیزین (از جاذبه‌های ورزشی) که دارای تله‌کابین، دو تله‌سیژ، 23 پیست اسکی، هفت تله‌اسکی بشقابی و پیست چمن است، جنگل سرپوش تنگه، کلاردشت (معروف به «بهشت گمشده»)، دریاچه ولشت (با آب شیرین)، کندلوس (از روستاهای تاریخی و طبیعی جاده چالوس) و مرداب کندوچال، از دیگر جاذبه‌های گردشگری و طبیعی این مسیر دیدنی به‌شمار می‌روند.[۴]

پانویس

منابع

  • رستمی، محبوبه و شجاعی، صدیقه، «جاده چالوس»، سایت کجارو، تاریخ بازدید: 1 تیر 1401ش؛
  • «نقاط حادثه‌خیزی که فقط شناسایی می‌شوند»، سایت خبرگزاری جمهوری اسلامی، تاریخ بارگذاری: 22 مرداد 1397ش.
  • «از تهران تا مازندران، تجربه سفر رؤیایی در جاده چالوس»، مجله گردشگری ایران و جهان، تاریخ بازدید: 1 تیر 1401ش.
  • «آنچه در چالوس ندیده‌اید»، سایت بیتوته، تاریخ بازدید: 1 تیر 1401ش.