عفت

از ویکی‌زندگی

عفت؛ از سجایای اخلاقی و عامل پارسایی و پاکدامنی در سبک زندگی. عِفَّت، حالتی در وجود انسان است که او را از انجام محرمات بازمی‌دارد. عفت جنسی، عفت در گفتار، عفت مالی و عفت شکم از اقسام عفت است که آثاری مانند استحکام خانواده، آرامش روانی جامعه و آمرزش گناهان را در پی دارد.

مفهوم‌شناسی

«عفت» در زبان فارسی به‎معنای پارسایی، پرهیزگاری و پاكدامنی است[۱] و به ‎حالتی در انسان اشاره دارد که به‎وسیله آن تن به‎خواسته‎های شهوانی نداده[۲] و از انجام محرمات دوری می‌کند.[۳] عفت، در معنای خاص به پرهیز از تمایلات افراطی جنسی معطوف است.[۴] عفت نزد علمای اخلاق، از ارکان سجایای اخلاقی به‌شمار می‌رود[۵] که تهذیب[۶] و اعتدال نیروی شهوت[۷] و کنترل نفس را به‌دنبال دارد.[۸]

اهمیت و جایگاه

عفت را به‌صورت فطری، همۀ انسان‎ها[۹] نیک می‌دانند[۱۰] و حتى انسان‌های آلوده تلاش مى‏كنند كه خود را عفيف و پاك قلمداد کنند.[۱۱] دانش‌مندان علم اخلاق، عفت را از امور زيربنایی اخلاق شمرده‌اند[۱۲] که زمينه‏ساز تحقق برخى صفات اخلاقى ديگر مى‏شود و در سعادت و شقاوت انسان نقش مهمى ايفا مى‏كند.[۱۳] از نظر قرآن، نفس در حالت اعتدال ذاتی و ساختار الهی خویش[۱۴] از فجور اجتناب دارد.[۱۵] در روایات از عفت به ‎برترین عبادت،[۱۶] جمال مؤمن[۱۷] و لباس تقوی یاد شده[۱۸] و امام علی، شخص عفیف را حبیب خدا نامیده است.[۱۹]

انواع

اندیشمندان مسلمان با تکیه بر آموزه‌های اسلام، عفت را به انواع زیر تفکیک کرده‌اند: عفت در غریزۀ جنسی: از نظر روان‌شناسی یکی از علت‌های اصلی پریشانی، عقده‌های روانی و اخلاقی، ضعف‌های عصبی، فشارها و انحرافات جنسی است و از راه‌های درمان این بیماری‌ها، ازدواج است.[۲۰] در فرهنگ غربی برخی به‎سبب مشترک بودن این نیاز بین انسان و حیوان، به آن نگرش منفی و تحقیرآمیز دارند و رهبانیت را تنها راه دینداری و کسب معنویت قلمداد می‎کنند. برخی دیگر، همۀ تحولات شخصیت را به ‌این غریزه مرتبط می‌کنند؛ این دیدگاه به‎زیاده‌روی و بی‎بندوباری در رفتار جنسی می‌انجامد. [۲۱] در فرهنگ اسلامی برخلاف این دو نگاه، غريزۀ جنسي اگر تحت فرمان عقل باشد[۲۲] يکي از لذت‌های بی‎بدیل، [۲۳] سودمند[۲۴] و موجب دلگرمي در زندگی است.[۲۵] یگانه راهی که اسلام برای ارضای این غریزه تعیین کرده ازدواج است. [۲۶] در نگاه قرآن مردان و زنان عفیف کسانی هستند که به ‎همسران خویش بسنده می‌کنند.[۲۷] قرآن اجتناب از گناهان مربوط به ‎این غریزه را از نشانه‌های ایمان دانسته[۲۸] و به‎کسانی که به‎دلیل فقر امکان ازدواج ندارند توصیه به‎عفت‌ورزی کرده تا زمانی که به ‎فضل و رحمت خداوند امکان ازدواج پیدا کنند.[۲۹] عفت درنگاه: نگاه آلوده، غریزۀ جنسی انسان را تحریک و او را دچار آشفتگی روحی می‌کند.[۳۰] در سبک زندگی مؤمنانه، مردان و زنان مؤمن مکلف هستند که شرمگاه خود را بپوشانند و چشمان خویش را بر نامحرمان بپوشانند.[۳۱] در نگاه امام علی بهترین روش مدیریت شهوت کنترل نگاه است و هیچ ورع و مروتی، بالاتر از عفت نگاه نیست.[۳۲] عفت در پوشش: در سبک زندگی اسلامی، زنان مؤمن پوشش ویژه‌ای دارند که اصطلاحا به آن حجاب می‌گویند. در اصطلاح قرآن، حجاب عبارت است از پوششی که زن در برابر نامحرمان باید استفاده کند و از عشوه‌گری و خودنمایی بپرهیزد. [۳۳] حجاب، یکی از احکام مشترک ادیان ابراهیمی و بنا به گواهی متون تاریخی، در بیشتر قریب به اتفاق ملت‏ها و آیین‏های جهان، مرسوم بوده است.[۳۴] در اسلام، پوشش زن و مرد و مسئله محرم و نامحرم از ضروريات دين قلمداد شده است.[۳۵] عفت در گفتار: این گونه از عفت به‌معنای زیبا سخن گفتن با دیگران، [۳۶] محکم و مطابق با واقع سخن گفتن[۳۷] و پرهیز از توهین و ناسزا است.[۳۸] استفاده از كنايه‏ها در فرهنگ مسلمانان، برای پاسدارى از عفت در گفتار بوده و علاوه بر آن به آهنگ صدا، كيفيت القاء و درون‏مايه سخن نیز توجه می‌کنند.[۳۹] از این منظر، آهنگ بلند صدا شیوۀ درازگوشان است و انسان عفیف مخاطبان خود را با آهنگ بلند مورد خطاب قرار نمی‌دهد.[۴۰] در این چارچوب به مسلمانان سفارش شده بود که آهنگ صداي‌شان بلندتر از آهنگ صداى پيامبر، نباشد [۴۱] و آهنگ صدای فرزندان نیز فروتر از صداى پدر و مادر باشد.[۴۲] در فرهنگ اسلامی از زنان انتظار می‌رود که با نامحرمان به ‎ناز و عشوه‌گری سخن نگويند؛ [۴۳] مردان نیز از شوخی با زنان نامحرم [۴۴] و توصیف زيبايى‏هاى زنى براى مردان نامحرم[۴۵] بپرهیزند.[۴۶] عفت مالی: این بعد از عفت، به‏معنای پرهیز از کسب حرام[۴۷] و حفظ مناعت طبع و قناعت است. [۴۸] عفت مالی در ادبیات فارسی با اصطلاح لقمه حرام آمده[۴۹] و ناظر به درآمد نامشروع است.[۵۰] در فرهنگ اسلامی در کنار سفارش به ‎چگونگی نگهداری اموال یتیمان و سفهاء به پرهیز از تصرف شخصی در اموال آنان توجه شده است[۵۱] و تصرف عدوانی در مال یتیم، به‎ خوردن آتش تشبیه شده است. [۵۲] از نظر قرآن عفّت مالی شامل پرهیز از هر درآمد نامشروع است.[۵۳] از نظر قرآن انسان عفیف، به‌کار و تلاش خود تکیه دارد و از سربار شدن بر مردم و درخواست از آنان ابا دارد.[۵۴] عفت در خوراک: این گونه از عفت، ناظر به آن است که انسان غذای حرام و شبهه‎ناک نخورد و در جهت تأمین غذا، مرتکب حرام نشود.[۵۵] در نگاه امام علی خداوند کم‌خوردن، کم‌خفتن و کم‌گفتن را دوست دارد و هرگاه خداوند خیر و صلاح بنده‌اش را بخواهد شکم او را از طعام حرام پاکیزه می‌کند. [۵۶] حکما معتقدند کسی که شکمش را از غذا پر می‌کند، حکمت در قلبش داخل نشده و به ملکوت آسمان‌ها راهی ندارد.[۵۷] بر اساس روایات، روزه گرفتن، گرسنگى‌کشیدن و كم‌خورى‏، بدن را از بيماري‎ها و دل را از طغيان در امان مى‏دارد.[۵۸]

آثار عفت در زندگی

از نگاه حکما، عفت ثمرات زیادی در زندگی دارد، مانند: 1. استحکام بنیان خانواده: کسانی که زندگی عفیفانه دارند همسران شان به سلامت اخلاقی آنها اطمینان‌ داشته و با خاطری آسوده به انجام وظایف خانوادگی می‎پردازند.[۵۹] در مقابل، همسران بی‎بندوبار به‎یکدیگر بدبین‌اند و در زندگی آنها، مهر پایدار حاکم نیست.[۶۰] 2. آرامش روانی: در نگاه امام علی کسی که چشم از حرام فرو ‌می‌بندد، اندوهش کاهش یافته و روانش آسایش می‌یابد.[۶۱] عفت، نیاز فطری انسان است و کسانی که زندگی عفیفانه دارند از آرامش روانی برخوردارند. در مقابل انسان‎های بی‎عفت مملو از احساس گناه و تنفر از خود هستند.[۶۲] 3. سلامت روانی فرد و جامعه: اسلام کامجویی‌های‏ جنسى‏ را به محيط خانوادگى و به همسر مشروع اختصاص داده، به‎ همین جهت محیط زندگی، خالص براى فعاليت و سالم از آزارهای جنسی و روانی ‎است.[۶۳] 4. حفظ حرمت اشخاص: بی‎عفّتی، بی‎آبرویی در پی دارد و عفّت‎پیشگی افراد عفیف را نیک‌نام و به آن‎ها شخصیّت و احترام میبخشد.[۶۴] 5. آمرزش گناهان: خداوند عفت مردان و زنان را عاملی مهم برای بهره‌مندی شخص از مغفرت خداوند برمی‌شمارد.[۶۵] 6. دست‌یابی به حکمت: در نگاه اندیشمندان مسلمان، عفت شکم، یگانه راه دست‌یابی به ‌معارف اصیل و حکمت و همباز شدن با فرشتگان الهی است. از نظر مولوی: گر تو این انبان ز نان خالی کنی پر ز گوهرهای اجلالی کنی طفل جان از شیر شیطان باز کن بعد از آنش با ملک انباز کن[۶۶] 7. پایداری جمال و زیبایی: بیبندوباری در امور جنسی، پیری زودرس و ناتوانی زودهنگام جنسی را پدید میآورد و امکان ابتلا به بیماری‌های مقاربتی را افزایش داده و سلامت و نشاط انسان را به‌خطر می‌اندازد. در مقابل عفّت¬پیشگی شادابی و زیبایی انسان را پایدارتر میسازد.[۶۷]

پانویس

  1. عمید، فرهنگ فارسي عمید، 1360ش، ذیل واژۀ عفت.
  2. راغب اصفهانى، مفردات ألفاظ القرآن‏، 1412ق، ذیل واژۀ عف.‏
  3. ابن‎منظور، لسان العرب‏، 1414ق، ذیل واژۀ عف.‏
  4. راغب اصفهانى، مفردات ألفاظ القرآن‏، 1412ق، ذیل واژۀ عف.
  5. شبر، اخلاق، 1378ش، ص33-34؛ امام خمينى، شرح حديث «جنود عقل و جهل»، 1382ش، ص510-511.
  6. نراقى، معراج السعادة، 1378ش، ص49.
  7. شبر، اخلاق، 1378ش، ص33.
  8. خواجه نصيرالدين طوسى، اخلاق ناصرى، 1413ق، ص74.
  9. امام خمينى، شرح حديث «جنود عقل و جهل»، 1382ش، ص510-511.
  10. مطهرى، مجموعه آثار استاد شهيد مطهرى‏، 1384ش، ج3، ص74.
  11. سبحانى تبريزى، نظام اخلاقى اسلام: تفسير سوره مباركه حجرات، 1377ش، ص74.
  12. شبر، اخلاق، 1378ش، ص33-34؛ امام خمينى، شرح حديث «جنود عقل و جهل»، 1382ش، ص279.
  13. سبحانى‎نيا، «عفّت مالی و اقتصادی و درآمد نامشروع»، پایگاه اطلاع‌رسانی حوزه.[۱]
  14. سورۀ شمس، آیۀ 7؛ سورۀ انفطار، آیۀ 7
  15. سورۀ طه، آیۀ50.
  16. كلينى، اصول كافى، 1375ش، ج4، ص241.‏
  17. ابن‌شعبه حرانى، تحف العقول عن آل‌الرسول، 1404ق، ص263.‏
  18. قمی، تفسیر القمی، 1404ق، ج1، ص226.‏
  19. ابن‌شعبه حرانى، تحف العقول عن آل‌الرسول، 1404ق، ص300.‏
  20. خیراندیش، «تأمین نیازهای جنسی»، وب‌سایت شورزندگی.[۲]
  21. «تأمین نیازهای جنسی همسران»، وب‌سایت راسخون.[۳]
  22. خواجه نصيرالدين طوسى، اخلاق ناصرى، 1413ق، ص74.
  23. کلینی، کافی، 1407ق، ج5، ص321.
  24. رفیعی ‎محمدی، «تأمين نيازهاي جنسي در زندگي زناشويي»، وب‌سایت شورزندگی.[۴]
  25. اميني، اسلام و تعليم و تربيت، ج2، ص61.
  26. «تامین نیاز جنسی به سبک غرب یا اسلام»، پایگاه اطلاع‌رسانی حوزه.[۵]
  27. سورۀ مؤمنون، آیۀ 6؛ سورۀ معارج، آیۀ 30.
  28. سورۀ مؤمنون، آیۀ 5
  29. سورۀ نور، آیۀ  33.
  30. عارفی، «آثار و پیامدهای عفّت از دیدگاه اسلام»، خبرگزاری فارس.
  31. سورۀ نور، آیۀ 30-31.
  32. آقا جمال خوانسارى، شرح آقا جمال‎الدين خوانسارى بر غرر الحكم و درر الكلم، 1366ش، ج7، ص385.
  33. سورۀ نور، آیۀ 31.
  34. علی‌مردی و علی‌مردی، «حجاب و پوشش در ادیان زرتشت، یهود و مسیحیت». معرفت ادیان، 1389ش، ص118.[۶]
  35. انصاريان، عرفان اسلامى، 1386ش، ج4، ص57.
  36. سورۀ بقره، آیۀ83.
  37. سورۀ احزاب، آیۀ 70، سورۀ نساء، آیۀ 9.
  38. سورۀ انعام، آیۀ 108.
  39. كانون نشر و ترويج فرهنگ اسلامى حسنات اصفهان، سيرى در سپهر اخلاق، 1389ش، ج2، ص521.
  40. سورۀ لقمان، آیۀ 19.
  41. سورۀ حجرات، آیۀ 10.
  42. مجلسی، بحار الانوار، 1403ق، ج71، ص40.
  43. سورۀ احزاب، آیۀ 32.
  44. ابن‎بابويه، ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، 1406ق، ص283.
  45. ديلمى، أعلام الدين في صفات المؤمنين، 1408ق، ص417.
  46. كانون نشر و ترويج فرهنگ اسلامى حسنات اصفهان، سيرى در سپهر اخلاق، 1389ش، ج2، ص521.
  47. سورۀ نساء، آیۀ 6.
  48. سورۀ بقره، آیۀ 273.
  49. ابوسعید، سخنان منظوم ابوسعید ابوالخیر، 1350ش، رباعی614.
  50. سبحانى‌نيا، «عفّت مالی و اقتصادی و درآمد نامشروع»، پایگاه اطلاع‌رسانی حوزه.[۷]
  51. سورۀ نساء، آیۀ 6.
  52. سورۀ نساء، آیۀ 10.
  53. سورۀ بقره، آیۀ 188؛ سورۀ مائده، آیۀ 42؛ سورۀ نساء، آیۀ 29.
  54. سبحانى‌نيا، «عفّت مالی و اقتصادی و درآمد نامشروع»، پایگاه اطلاع‌رسانی حوزه.[۸]
  55. پاک‌نژاد، «عفت شکم»، پایگاه اطلاع‌رسانی سیدمحسن پاک‌نژاد.[۹]
  56. ليثى واسطى، عيون الحكم و المواعظ، 1376ش، ص132.
  57. تويسركانى، لئالى الأخبار، 1413ق، ج1، ص145.
  58. فيض كاشانى، راه روشن، 1372ش، ج5، ص220.
  59. «پاکدامنی و عفت در خانواده و آثار آن»، وب‌سایت راسخون.[۱۰]
  60. اکبری، «عفت و پاکدامنی در اسلام»، پایگاه اطلاع‌رسانی حوزه.[۱۱]
  61. تميمى آمدى، تصنيف غرر الحكم و درر الكلم، 1366ش، ص260.
  62. «آثار و برکات عفت و پاکدامنی»، وب‌سایت مدرسۀ علمیۀ زینبیۀ کرج. [۱۲]
  63. مطهری، مجموعۀ آثار شهید مطهری، 1384ش، ج19، ص451
  64. عارفی، «آثار و پیامدهای عفّت از دیدگاه اسلام»، خبرگزاری فارس.
  65. سورۀ نور، آیۀ 26؛ سورۀ احزاب، آیۀ 35.
  66. مولوی بلخی، مثنوی معنوی، دفتر اول، بخش 88.[۱۳]
  67. عارفی، «آثار و پیامدهای عفّت از دیدگاه اسلام»، خبرگزاری فارس.[۱۴]

منابع

  • ابن‎بابويه، محمد بن على، ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، قم، دار الشريف الرضي، 1406ق.
  • ابن‌شعبه حرانى، حسن بن على، تحف العقول عن آل الرسول قم، جامعه مدرسين، 1404ق.
  • ابن‌منظور، محمد بن مكرم، لسان العرب، بيروت، دار صادر، 1414ق.
  • ابوسعید، فضل‌الله بن ابی‌الخیر، سخنان منظوم ابوسعید ابوالخیر، تهران، کتابخانۀ سنایی، 1350ش.
  • «آثار و برکات عفت و پاکدامنی»، وب‌سایت مدرسۀ علمیۀ زینبیۀ کرج، تاریخ درج مطلب: 1 بهمن 1398ش.
  • اکبری، محمود، «عفت و پاکدامنی در اسلام»، پایگاه اطلاع‌رسانی حوزه، تاریخ درج مطلب: 27 مهر 1396ش.
  • امام‎خمينى، سیدروح الله، شرح حديث جنود عقل و جهل، قم، موسسه تنظيم و نشر آثار امام‌ خمينى، 1382ش.
  • امینی، ابراهیم، اسلام و تعلیم و تربیت، قم، بوستان کتاب قم، 1387ش.
  • انصاريان، حسين، عرفان اسلامى، قم، دارالعرفان، 1386ش.
  • آقاجمال خوانسارى، محمد بن حسين، شرح آقا جمال‎الدين خوانسارى بر غرر الحكم و درر الكلم، تهران، دانشگاه تهران، 1366ش.
  • «پاکدامنی و عفت در خانواده و آثار آن»، وب‌سایت راسخون، تاریخ درج مطلب: 11 شهریور 1398ش.
  • پاک‌نژاد، «عفت شکم»، پایگاه اطلاع‌رسانی سیدمحسن پاک‌نژاد، تاریخ درج مطلب: 8 دسامبر 2020م.
  • «تامین نیاز جنسی به سبک غرب یا اسلام»، پایگاه اطلاع‌رسانی حوزه، تاریخ درج مطلب: 29 تیر 1398ش.
  • «تأمین نیازهای جنسی همسران»، وب‌سایت راسخون، تاریخ درج مطلب: 28 مهر 1397ش.
  • تويسركانى، محمدنبى بن احمد، لئالى الأخبار، قم، العلامة، 1413ق.
  • خواجه نصيرالدين طوسى، محمد بن محمد، اخلاق ناصرى، تهران، علميه اسلاميه، 1413ق.
  • خیراندیش، حسین، «تأمین نیازهای جنسی»، وب‌سایت شورزندگی، تاریخ بازدید: 24 بهمن 1402ش.
  • ديلمى، حسن بن محمد، أعلام الدين في صفات المؤمنين، قم، مؤسسة آل‌البيت، 1408ق.
  • راغب ‎اصفهانى، حسين بن محمد، مفردات ألفاظ القرآن، بیروت، دار القلم‏، 1412ق.
  • رفیعی ‎محمدی، «تأمين نيازهاي جنسي در زندگي زناشويي»، وب‌سایت شورزندگي، تاریخ بازدید: 30 بهمن 1402ش.
  • سبحانى ‎تبريزى، جعفر، نظام اخلاقى اسلام: تفسير سورۀ مباركۀ حجرات، قم، بوستان كتاب، 1377ش.
  • سبحانى‎نيا، محمد، «عفّت مالی و اقتصادی و درآمد نامشروع»، پایگاه اطلاع‌رسانی حوزه، تاریخ درج مطلب: 11 دی 1396ش.
  • شبر، عبدالله،‏ اخلاق، ترجمۀ محمدرضا جباران، قم، هجرت،‏ 1378ش.‏
  • عارفی، محمدیونس، «آثار و پیامدهای عفّت از دیدگاه اسلام»، خبرگزاری فارس، تاریخ درج مطلب: 24 مهر 1390ش.
  • علی‌مردی، مهناز و علی‌مردی، محمدمهدی، «حجاب و پوشش در ادیان زرتشت، یهود و مسیحیت»، معرفت ادیان، سال اول شمارۀ سوم، تابستان 1389ش.
  • عمید، حسن، فرهنگ فارسی عمید، تهران، امیرکبیر، 1360ش.
  • فيض كاشانى، محمد، راه روشن، ترجمة محمدصادق عارف، مشهد، بنياد پژوهش‌هاى اسلامى، 1372ش.
  • كانون نشر و ترويج فرهنگ اسلامى حسنات اصفهان، سيرى در سپهر اخلاق، قم، صحيفه خرد، 1389ش.
  • كلينى، محمد بن يعقوب، اصول كافى (ترجمه كمره اى)، قم، اسوه، 1375ش.
  • ليثى واسطى، على بن محمد، عيون الحكم و المواعظ، قم، دارالحديث، 1376ش.
  • مجلسى، محمدباقر، بحار الأنوارالجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار، بیروت، دار إحياء التراث العربي، 1403ق.
  • مطهرى، مرتضى،‏ مجموعه آثار استاد شهيد مطهرى، تهران، صدرا، 1384ش.‏
  • مظاهرى، حسين، خانواده در اسلام (مظاهرى)، قم، شفق، بی‌تا.
  • مولوی بلخی رومی، جلال‎الدین محمد، مثنوی معنوی، وب‌سایت گنجور، تاریخ بازدید: 2 اسفند 1402ش.
  • نراقى، احمد، معراج السعادة، قم، هجرت، 1378ش.

الگو:ردۀ: ویکی‌زندگی الگو:ردۀ: اخلاق اسلامی الگو:ردۀ: اخلاق الگو:ردۀ: سبک رفتار

عبدالله اخلاقی (بحث) ‏۵ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۱۵ (+0330)