تربیت جسمانی: تفاوت میان نسخه‌ها

  ورزش و تفریحات سودمند از عوامل تأمین کننده سلامتی انسان هستند که در روایات اهمیت ویژه‌ای به آنها داده شده و مصادیقی چون سوارکاري، تير‌انـدازي، شـنا، پيـاده‌روي و كوه‌نـوردي ذکر شده است. نتیحه‌ی ورزش و تفریح علاوه بر تندرستی، افزایش طراوت و توانایی بهتر در انجام امور زندگی است.   

از منظر آموزه‌های اسلامی، اعتدال غرائز در آدمی، موجب پرورش جسم و حفظ سـلامتي است. همچنین افراط و تفريط در ارضای این غرائز موجب بیماری و پيـري زودرس می‌شود.  

بر اساس نتایج برخی پژوهش‌ها، امور معنوی مثل نماز، روزه، دعا، ایمان، توکل و توسل به خداوند تأثیری مستقیم بر سلامت جسم دارند؛ ارتباطی ذاتی بین سلامت و امور معنوی وجود داشته و هر دو بر یکدیگر اثرگذار هستند. پزشکان معتقدند کسانی که به خدا اعتقاد دارند رنج کمتری از بیماری می‌برند و بر اضطراب خود بهتر غلبه می‌کنند؛ زیرا پناه بردن به امور معنوی موجب می‌شود تا افراد خود را به نیرویى متصل ببینند که به آنها قدرت مواجهه با مشکلات را می‌دهد.   

سلامت جسمی با سلامت اخلاقی و روانی رابطه تنگاتنگ دارد. میزان رضایت‌مندی انسان از زندگی به سلامت روان او بستگی دارد و هر عاملی که باعث نارضایتی انسان شود سلامت روانی و در پی آن سلامت جسمی انسان را به هم می‌ریزد. از این رو رذائل اخلاقی مانند بخل، نفاق، ترس و حسد، که برهم زننده تعادل روانی فرد هستند، سلامت جسمی او را نیز به خطر می اندازند.