خون‌شریکی: تفاوت میان نسخه‌ها

شهدا، مهم‌ترین نماد خون‌شریکی ایران و افغانستان هستند.<ref>رجایی، خون‌شریکی، ۱۴۰۰ش، ص۲۲.</ref>  شهیدان، دو ملت بزرگ ایران و افغانستان را از تاریخ و فرهنگ مشترک عبور داده و به خون‌شریکی رسانده‌اند.<ref>رجایی، خون‌شریکی، ۱۴۰۰ش، ص۵۷.</ref>  دفاع مقدس مردم ایران و جهاد اسلامی مردم افغانستان، بارزترین عرصۀ خون‌شریکی این دو ملت به شمار می‌آیند.<ref>[https://www.mehrnews.com/xMMbB «افغانستانی‌ها در دوران دفاع مقدس هم‌خون و برادر ایرانی‌ها بودند»، خبرگزاری مهر.]</ref> به اعتبار همین خون‌شریکی، رزمندگان بسیاری برای دفاع از باورهای دینی مشترک خود، در کشورهایی غیر از کشور خود حضور یافته و شماری از آنها نیز به شهادت رسیدند.<ref>[http://fdn.ir/42642 «مزار نسیم افغانی، میعادگاه برادری»، وب سایت روزنامه فرهیختگان.]</ref>  در تجاوز شوروی، ایرانیان بسیاری برای دفاع از مردم افغانستان به جبهه‌های جهاد افغانستان رفتند و بالعکس، افغانستانی‌های بسیاری هم در هشت سال دفاع مقدس در ایران حضور یافتند.<ref>[https://tn.ai/1321318 «گلزار شهدا ملک شخصی نیست که با شهدای مدافع حرم بدرفتاری شود.»، خبرگزاری تسنیم.]</ref>  با توجه به حضور فراوان مهاجران افغانستانی در ایران، پژوهش‌های میدانی از شهادت بیش از ۳۰۰۰ نفر از آنها حکایت دارد.<ref>رجایی، «از دشت لیلی تا جزیره مجنون»، ۱۴۰۰ش، ص۲۶.</ref>  از جملۀ آنها رجبعلی غلامی اعزامی از «بجستان» استان خراسان رضوی است که در عملیات والفجر۹ به شهادت رسید.<ref>رجایی، خون‌شریکی، ۱۴۰۰ش، ص۲۲.</ref> محمدناصر ناصری،<ref>رجایی، خون‌شریکی، ۱۴۰۰ش، ص۵۶.</ref>  احمدرضا سعیدی، احسان پارسی و ابوالفضل کربلایی پوریزدی نیز از جملۀ شهدای ایرانی هستند که در مناطق مختلف افغانستان به شهادت رسیدند.<ref>رجایی، «از دشت لیلی تا جزیره مجنون»، ۱۴۰۰ش، ص۲۲.</ref>