خویشی‌گری: تفاوت میان نسخه‌ها

بعد از مراسم گل‌دهي و شادباش، یک روحانی که به‌دعوت خانوادۀ داماد حضور یافته، عقد ازدواج داماد و عروس را در جلسۀ خویشی و در برخی موارد در جاهای خلوت‌تر، می‌خواند که بعد از آن، ازدواج داماد و عروس به‌صورت رسمی و قانونی اعلام شده و زندگی مشترک زوجین آغاز می‌شود. در مواردی رسم است که اجرای عقد عروس و داماد را تا زمان برگزاری جشن عروسی به‌خاطر تضمین پرداخت شیربها از سوی داماد به‌تأخیر می¬اندازند، اما امروزه این‌ رسم منسوخ شده و عقد ازدواج را در جلسة جشن خویشی‌گری می‌خوانند.<ref> [http://0797525627.blogfa.com/post/33 امید، «رسم و رواج‌های مردم جاغوری».]</ref>  خانوادۀ داماد، برای عاقد نیز تحفة ویژه‌ای در نظر می‌گیرد.<ref>[http://0797525627.blogfa.com/post/33 امید، «رسم و رواج‌های مردم جاغوری».]</ref>  

==فشارهای مالی==

==محدودیت‌های قانونی هدایای خویشی‌گری==

قانون عروسی افغانستان در مادۀ ششم، اهدای تحفه میان فامیل و نزدیکان نامزدان را در تمامی مراحل ازدواج ممنوع ساخته و تصریح دارد که تحمیل و جبری‌ساختن هدایا تحت عناوین عیدی، براتی، رمضانی و نوروزی بین خانواده¬های دختر و پسر، برای یکدیگر ممنوع است.<ref>قانون مراسم عروسی، نمبر مسلسل 1280، مصوب 1396ش، مادۀ 7 .</ref>