پرش به محتوا

آثار ملی ایران: تفاوت میان نسخه‌ها

۳۷۰ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۱ ژوئن ۲۰۲۳
بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''<big>آثار ملی ایران</big>'''، مجموعۀ ثبت‌شده‌‌ای از عناصر فرهنگی و تمدنی مربوط به گذشتۀ تاریخی ایران. آثار ملی، کلّیت آثار تاریخی را شامل می‌شود که در گذر زمان، پایدار مانده‌اند. آثار ملی ایران معرف هویت ملی، میراث فرهنگی و امانت گران‌بهایی ا...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''<big>آثار ملی ایران</big>'''، مجموعۀ ثبت‌شده‌‌ای از عناصر فرهنگی و تمدنی مربوط به گذشتۀ تاریخی ایران.
'''<big>آثار ملی ایران</big>'''، مجموعۀ ثبت‌شده‌‌ای از عناصر فرهنگی و تمدنی مربوط به گذشتۀ تاریخی ایران.


آثار ملی، کلّیت آثار تاریخی را شامل می‌شود که در گذر زمان، پایدار  مانده‌اند. آثار ملی ایران معرف هویت ملی، میراث فرهنگی و امانت گران‌بهایی است که از گذشتگان به نسل حاضر رسیده و باید با حفظ اصالت و تمامیت، آن را به نسل‌های آینده سپرد.
آثار ملی، کلّیت آثار تاریخی را شامل می‌شود که در گذر زمان، پایدار  مانده‌اند. آثار ملی ایران معرف [[هویت ملی]]، میراث فرهنگی و امانت گران‌بهایی است که از گذشتگان به نسل حاضر رسیده و باید با حفظ اصالت و تمامیت، آن را به نسل‌های آینده سپرد.
==مفهوم‌شناسی==
==مفهوم‌شناسی==
اثر به‌معنای نشانۀ به‌جا مانده از هر چیزی است؛ این نشانه می‌تواند گفتار، نوشتار، تصنیف و یادمان باشد.<ref>[https://vajehyab.com/?q=%D8%A7%D8%AB%D8%B1 معین، فرهنگ فارسی معین، ذیل واژۀ اثر.]</ref>  «آثار ملی»، در اصطلاح به مجموعه‌ای از اشیاء دست‌ساز، مکان‌ها، بناها و کتیبه‌های به‌جامانده از پیشینیان گفته می‌شود. آثار ملی حکایت از فرهنگ و تمدن و یا رخدادهای تاریخی بشر دارند و از جهت تاریخی، فرهنگی، هنری و یا صنعتی از ارزش و اهمیت برخوردار است. این اصطلاح همچنین با مفاهیم دیگری مانند دارایی فرهنگی، اموال تاریخی، اشیاء باستانی و نفایس ملی همپوشانی دارد.<ref>کرمی و خیرخواه، «مفهوم‌شناسی و تاریخچۀ آثار ملی در حقوق ایران»، 1399ش، ص2.</ref>  
اثر به‌معنای نشانۀ به‌جا مانده از هر چیزی است؛ این نشانه می‌تواند گفتار، نوشتار، تصنیف و یادمان باشد.<ref>[https://vajehyab.com/?q=%D8%A7%D8%AB%D8%B1 معین، فرهنگ فارسی معین، ذیل واژۀ اثر.]</ref>  «آثار ملی»، در اصطلاح به مجموعه‌ای از اشیاء دست‌ساز، مکان‌ها، بناها و کتیبه‌های به‌جامانده از پیشینیان گفته می‌شود. آثار ملی حکایت از فرهنگ و تمدن و یا رخدادهای تاریخی بشر دارند و از جهت تاریخی، فرهنگی، هنری و یا صنعتی از ارزش و اهمیت برخوردار است. این اصطلاح همچنین با مفاهیم دیگری مانند دارایی فرهنگی، اموال تاریخی، اشیاء باستانی و نفایس ملی همپوشانی دارد.<ref>کرمی و خیرخواه، «مفهوم‌شناسی و تاریخچۀ آثار ملی در حقوق ایران»، 1399ش، ص2.</ref>  
خط ۷: خط ۷:
آثار ملی و میراث فرهنگی ایران به دو گروه ملموس و ناملموس، تقسیم می‌شود. اولی به آثار فیزیکی برجای مانده از گذشتگان اشاره دارد و دومی ناظر به آیین‌ها و آداب و سنن ملی است که سینه‌به‌سینه نقل و حفاظت شده‌اند.<ref>[https://yaldamedtour.com/fa/article/408 حسنی، «میراث ملموس و ناملموس چیست؟»، وب‌سایت یلدامدتور.]</ref>   
آثار ملی و میراث فرهنگی ایران به دو گروه ملموس و ناملموس، تقسیم می‌شود. اولی به آثار فیزیکی برجای مانده از گذشتگان اشاره دارد و دومی ناظر به آیین‌ها و آداب و سنن ملی است که سینه‌به‌سینه نقل و حفاظت شده‌اند.<ref>[https://yaldamedtour.com/fa/article/408 حسنی، «میراث ملموس و ناملموس چیست؟»، وب‌سایت یلدامدتور.]</ref>   
==پیشینه==  
==پیشینه==  
اصطلاح آثار ملی از ابتدا دربارۀ حفاظت بناها و اشیاء تاریخی به‌کار گرفته شد. در 1309ش، قانون مخصوص آثار ملی وارد نظام حقوقی ایران شد.<ref>کرمی و خیرخواه، «مفهوم‌شناسی و تاریخچۀ آثار ملی در حقوق ایران»، 1399ش، ص2.</ref>  مطابق این قانون، تمام آثار هنری و تاریخی و بناهایی که تا قبل از دورۀ زندیه ساخته شده بودند، باید مورد حفاظت و نظارت دولت قرار گیرند. همچنین، افرادی که آثار ملی را تحت اختیار خود داشتند ملزم شدند گزارشی از فهرست آنها به دولت ارائه دهند و افرادی که آسیبی به آثار و بناهای تاریخی وارد می‌کردند ملزم به پرداخت جریمه می‌شدند. طبق این قانون، حفر زمین‌ها و جستجو و یافتن آثار ملی فقط در انحصار دولت است. قانون مربوط به عتیقه‌جات نیز در 1311ش تصویب شد. بر اساس این قوانین، فقط آثار و ابنیۀ تاریخی تا پایان عصر زندیه ثبت می‌شدند. پس از گذشت 25 سال، منع ثبت آثار مرتبط با عهد قاجار نیز رفع شد و در گام نخست، کاخ گلستان در 1334ش به ثبت رسید. امروزه، تعداد بسیار زیادی از آثار و بناهای تاریخی ایران در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده‌اند و تحت حفاظت و نظارت دولت هستند.<ref>کرمی و خیرخواه، «مفهوم‌شناسی و تاریخچۀ آثار ملی در حقوق ایران»، 1399ش، ص3.</ref>  
اصطلاح آثار ملی از ابتدا دربارۀ حفاظت بناها و اشیاء تاریخی به‌کار گرفته شد. در 1309ش، قانون مخصوص آثار ملی وارد نظام حقوقی ایران شد.<ref>کرمی و خیرخواه، «مفهوم‌شناسی و تاریخچۀ آثار ملی در حقوق ایران»، 1399ش، ص2.</ref>  مطابق این قانون، تمام آثار هنری و تاریخی و بناهایی که تا قبل از دورۀ زندیه ساخته شده بودند، باید مورد حفاظت و نظارت دولت قرار گیرند. همچنین، افرادی که آثار ملی را تحت اختیار خود داشتند ملزم شدند گزارشی از فهرست آنها به دولت ارائه دهند و افرادی که آسیبی به آثار و بناهای تاریخی وارد می‌کردند ملزم به پرداخت جریمه می‌شدند. طبق این قانون، حفر زمین‌ها و جستجو و یافتن آثار ملی فقط در انحصار دولت است. قانون مربوط به عتیقه‌جات نیز در 1311ش تصویب شد. بر اساس این قوانین، فقط آثار و ابنیۀ تاریخی تا پایان عصر زندیه ثبت می‌شدند. پس از گذشت 25 سال، منع ثبت آثار مرتبط با عهد قاجار نیز رفع شد و در گام نخست، [[کاخ گلستان]] در 1334ش به ثبت رسید. امروزه، تعداد بسیار زیادی از آثار و بناهای تاریخی ایران در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده‌اند و تحت حفاظت و نظارت دولت هستند.<ref>کرمی و خیرخواه، «مفهوم‌شناسی و تاریخچۀ آثار ملی در حقوق ایران»، 1399ش، ص3.</ref>  
==اهمیت آثار ملی==
==اهمیت آثار ملی==
به باور کارشناسان و محققان، آثار ملی نشان‌گر هویت و ارزش‌های اجتماعی بوده و نماد تاریخی، فرهنگی، ملی و محل اتصال عاطفی و ارزشی آیندگان با گذشتگان شمرده می‌شود. امروزه، حساسیت‌ مردم به حفظ آثار و بناهای تاریخی و فرهنگی بیشتر شده است و حفاظت از میراث فرهنگی کم‌کم به مطالبه‌ای اجتماعی تبدیل شده است.<ref>[https://kayhan.ir/fa/news/154421/%D8%AD%D9%81%D8%B8-%D9%85%D9%88%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%AB-%D9%81%D8%B1%D9%87%D9%86%DA%AF%DB%8C-%DA%AF%D9%86%D8%AC%DB%8C%D9%86%D9%87%E2%80%8C%D8%A7%DB%8C-%D8%A8%D8%B1%D8%A7%DB%8C-%D8%A2%DB%8C%D9%86%D8%AF%DA%AF%D8%A7%D9%86 «حفظ مواریث فرهنگی، گنجینه‌ای برای آیندگان»، وب‌سایت کیهان.]</ref>  
به باور کارشناسان و محققان، آثار ملی نشان‌گر هویت و ارزش‌های اجتماعی بوده و نماد تاریخی، فرهنگی، ملی و محل اتصال عاطفی و ارزشی آیندگان با گذشتگان شمرده می‌شود. امروزه، حساسیت‌ مردم به حفظ آثار و بناهای تاریخی و فرهنگی بیشتر شده است و حفاظت از میراث فرهنگی کم‌کم به مطالبه‌ای اجتماعی تبدیل شده است.<ref>[https://kayhan.ir/fa/news/154421/%D8%AD%D9%81%D8%B8-%D9%85%D9%88%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%AB-%D9%81%D8%B1%D9%87%D9%86%DA%AF%DB%8C-%DA%AF%D9%86%D8%AC%DB%8C%D9%86%D9%87%E2%80%8C%D8%A7%DB%8C-%D8%A8%D8%B1%D8%A7%DB%8C-%D8%A2%DB%8C%D9%86%D8%AF%DA%AF%D8%A7%D9%86 «حفظ مواریث فرهنگی، گنجینه‌ای برای آیندگان»، وب‌سایت کیهان.]</ref>  
خط ۲۵: خط ۲۵:
پیرو قانون بناها و مکان‌های ثبت‌شده، آثاری که در فهرست آثار ملی ثبت می‌شوند، از پرداخت عوارض شهرداری معاف هستند. این موارد شامل کلیه بناها، مکان‌ها و بناهای تاریخی در مالکیت سازمان میراث فرهنگی، ساختمان‌های در مالکیت شخصی اما در زمرۀ آثار ملی و نیز موزه‌ها می‌شود.<ref>[https://decovel.com/page/iran-national-heritage-list «فهرست آثار ملی ایران»، وب‌سایت دکوول.]</ref>  
پیرو قانون بناها و مکان‌های ثبت‌شده، آثاری که در فهرست آثار ملی ثبت می‌شوند، از پرداخت عوارض شهرداری معاف هستند. این موارد شامل کلیه بناها، مکان‌ها و بناهای تاریخی در مالکیت سازمان میراث فرهنگی، ساختمان‌های در مالکیت شخصی اما در زمرۀ آثار ملی و نیز موزه‌ها می‌شود.<ref>[https://decovel.com/page/iran-national-heritage-list «فهرست آثار ملی ایران»، وب‌سایت دکوول.]</ref>  
==قوانین حقوقی مترتب بر آثار ملی==
==قوانین حقوقی مترتب بر آثار ملی==
مهم‌ترین سند قانونی در زمینۀ آثار ملی، ماده 9 قانون 1309ش دربارۀ حفظ آثار ملی است که مطابق آن، کلیه آثار صنعتی و بناها و مکانها که تا پایان دورۀ زندیه در کشور ایران احداث شده‌اند اعم از منقول و غیرمنقول با رعایت این ماده قانونی جزو آثار ملی ایران محسوب می‌شوند و تحت حفاظت و نظارت دولت است.<ref>کرمی و خیرخواه، «مفهوم‌شناسی و تاریخچۀ آثار ملی در حقوق ایران»، 1399ش، ص2.</ref>  همچنین طبق قانون ثبت آثار ملی مصوب 1352ش، آثار غیرمنقولی که از نظر تاریخی یا شئون ملی واجد اهمیت باشند، صرف‌نظر از تاریخ پیدایش، با تصویب شورای عالی فرهنگ و هنر در زمرۀ آثار ملی به ثبت می‌رسند.<ref>[https://qavanin.ir/Law/TreeText/84852 «قانون ثبت آثار ملی»، سامانۀ قوانین و مقررات جمهوری اسلامی ایران.]</ref>  لایحۀ منع معاملات اموال فرهنگی در پنجمین کنگرۀ هنر و باستان‌شناسی ایران در 1347ش طرح و به سازمان یونسکو ارسال شد. این تلاش‌ها سرانجام در 1351ش با عنوان «کنوانسیون اتخاذ تدابیری مبنی بر الزام منع و جلوگیری از ورود و صدور و انتقال مالکیت غیرقانونی اموال فرهنگی» در یونسکو به‌تصویب رسید و ایران در 1353ش به آن ملحق شد. پس از انقلاب اسلامی، این مصادیق وارد قانون مجازات اسلامی شده و همراه با تغییراتی ثبت و مقررات جدیدی وضع شده است.<ref>کرمی و خیرخواه، «مفهوم‌شناسی و تاریخچۀ آثار ملی در حقوق ایران»، 1399ش، ص3.</ref>  
مهم‌ترین سند قانونی در زمینۀ آثار ملی، ماده 9 قانون 1309ش دربارۀ حفظ آثار ملی است که مطابق آن، کلیه آثار صنعتی و بناها و مکانها که تا پایان دورۀ زندیه در کشور ایران احداث شده‌اند اعم از منقول و غیرمنقول با رعایت این ماده قانونی جزو آثار ملی ایران محسوب می‌شوند و تحت حفاظت و نظارت دولت است.<ref>کرمی و خیرخواه، «مفهوم‌شناسی و تاریخچۀ آثار ملی در حقوق ایران»، 1399ش، ص2.</ref>  همچنین طبق قانون ثبت آثار ملی مصوب 1352ش، آثار غیرمنقولی که از نظر تاریخی یا شئون ملی واجد اهمیت باشند، صرف‌نظر از تاریخ پیدایش، با تصویب شورای عالی فرهنگ و هنر در زمرۀ آثار ملی به ثبت می‌رسند.<ref>[https://qavanin.ir/Law/TreeText/84852 «قانون ثبت آثار ملی»، سامانۀ قوانین و مقررات جمهوری اسلامی ایران.]</ref>  لایحۀ منع معاملات اموال فرهنگی در پنجمین کنگرۀ هنر و باستان‌شناسی ایران در 1347ش طرح و به سازمان یونسکو ارسال شد. این تلاش‌ها سرانجام در 1351ش با عنوان «کنوانسیون اتخاذ تدابیری مبنی بر الزام منع و جلوگیری از ورود و صدور و انتقال مالکیت غیرقانونی اموال فرهنگی» در یونسکو به‌تصویب رسید و ایران در 1353ش به آن ملحق شد. پس از پیروزی [[انقلاب اسلامی]]، این مصادیق وارد قانون مجازات اسلامی شده و همراه با تغییراتی ثبت و مقررات جدیدی وضع شده است.<ref>کرمی و خیرخواه، «مفهوم‌شناسی و تاریخچۀ آثار ملی در حقوق ایران»، 1399ش، ص3.</ref>  
==آثار ملی ثبت‌شده ایران در یونسکو==
==آثار ملی ثبت‌شده ایران در یونسکو==
از سال 1979م تاکنون 22 اثر ملی ایران در فهرست میراث جهانی سازمان یونسکو ثبت شده‌اند: شهر یزد؛ تخت جمشید؛ مجموعه باغ‌های ایرانی؛ گنبد قابوس؛ مسجد جامع اصفهان؛ ارگ بم؛ تخت سلیمان؛ روستای میمند، نیایشگاه چغازنبیل؛ طاق بیستون؛ سازه‌های آبی شوشتر؛ بازار تبریز؛ شهر شوش؛ شهر سوخته؛ گنبد سلطانیه؛ کاخ گلستان؛ شیخ صفی‌الدین؛ میدان نقش جهان؛ دشت لوت؛ قنات‌های ایران؛ کلیساهای آذربایجان و پاسارگاد.<ref>[https://www.bartarinha.ir/%D8%A8%D8%AE%D8%B4-%D8%B3%D8%A8%DA%A9-%D8%B2%D9%86%D8%AF%DA%AF%DB%8C-3/626530-%D8%A2%D8%AB%D8%A7%D8%B1-%D8%AA%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%AE%DB%8C-%D8%B7%D8%A8%DB%8C%D8%B9%DB%8C-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86-%DA%A9%D9%87 «آثار تاریخی و طبیعی ایران که جهانی شده‌اند»، وب‌سایت برترین‌ها.] </ref>  
از سال 1979م تاکنون 22 اثر ملی ایران در فهرست میراث جهانی سازمان یونسکو ثبت شده‌اند: شهر یزد؛ [[تخت جمشید]]؛ مجموعه باغ‌های ایرانی؛ گنبد قابوس؛ [[مسجد جامع عباسی|مسجد جامع اصفهان]]؛ [[ارگ بم]]؛ [[تخت سلیمان]]؛ [[میمند|روستای میمند]]، نیایشگاه [[چغازنبیل]]؛ [[بیستون|طاق بیستون]]؛ [[سازه‌های آبی شوشتر]]؛ بازار تبریز؛ شهر شوش؛ [[شهر سوخته]]؛ [[گنبد سلطانیه]]؛ [[کاخ گلستان]]؛ [[آرامگاه شیخ صفی‌الدین اردبیلی]]؛ [[میدان نقش جهان]]؛ دشت لوت؛ [[قنات|قنات‌های ایران]]؛ کلیساهای آذربایجان و پاسارگاد.<ref>[https://www.bartarinha.ir/%D8%A8%D8%AE%D8%B4-%D8%B3%D8%A8%DA%A9-%D8%B2%D9%86%D8%AF%DA%AF%DB%8C-3/626530-%D8%A2%D8%AB%D8%A7%D8%B1-%D8%AA%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%AE%DB%8C-%D8%B7%D8%A8%DB%8C%D8%B9%DB%8C-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86-%DA%A9%D9%87 «آثار تاریخی و طبیعی ایران که جهانی شده‌اند»، وب‌سایت برترین‌ها.] </ref>  
==پانویس==
==پانویس==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
خط ۴۰: خط ۴۰:
* معین، محمد، فرهنگ فارسی، وب‌سایت واژه‌یاب، تاریخ بازدید: 24 اردیبهشت 1402ش.
* معین، محمد، فرهنگ فارسی، وب‌سایت واژه‌یاب، تاریخ بازدید: 24 اردیبهشت 1402ش.


[[ویکی‌زندگی]]
[[رده: ویکی‌زندگی]] [[رده: آثار ملی ایران]] [[رده: آثار باستانی]] [[رده: مکان تاریخی]] [[رده: معماری]] [[رده: خرده‌فرهنگ]] [[رده: هویت]]