سلامت معنوی: تفاوت میان نسخه‌ها
←پیشینه
(صفحه‌ای تازه حاوی «<big>'''سلامت معنوی'''</big>: ارتباط سالم و متعادل انسان با خود، خداوند، دیگر موجودات زنده و طبیعت. تعریف سلامت در گذشته، به بحث‌های جسمی، روانی و اجتماعی انسان خلاصه شده بود؛ اما سازمان بهداشت جهانی در چند دهه اخیر، توجه به بُعد معنوی را نیز ضروری د...» ایجاد کرد) |
(←پیشینه) |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
تعریف سلامت در گذشته، به بحث‌های جسمی، روانی و اجتماعی انسان خلاصه شده بود؛ اما سازمان بهداشت جهانی در چند دهه اخیر، توجه به بُعد معنوی را نیز ضروری دانست. سلامت معنوی در ارتباط هماهنگ و نزدیك با خویشتن، خدا، جامعه و محیط معنا پیدا می‌کند. | تعریف سلامت در گذشته، به بحث‌های جسمی، روانی و اجتماعی انسان خلاصه شده بود؛ اما سازمان بهداشت جهانی در چند دهه اخیر، توجه به بُعد معنوی را نیز ضروری دانست. سلامت معنوی در ارتباط هماهنگ و نزدیك با خویشتن، خدا، جامعه و محیط معنا پیدا می‌کند. | ||
==پیشینه== | ==پیشینه== | ||
نخستین بار مفهوم سلامت معنوی، در سال 1971م، توسط موبرگ و با عنوان «بهزیستی معنوی» مورد توجه قرار گرفت و بر ارتباط صحیح انسان با خود و خداوند تأکید دارد. پس از آن، علم روانشناسی، بهزیستی معنوی را مورد بررسی بیشتری قرار داد. | نخستین بار مفهوم سلامت معنوی، در سال 1971م، توسط موبرگ و با عنوان «بهزیستی معنوی» مورد توجه قرار گرفت و بر ارتباط صحیح انسان با خود و خداوند تأکید دارد. پس از آن، علم روانشناسی، بهزیستی معنوی را مورد بررسی بیشتری قرار داد. امروزه تمام دولت‌های اروپایی بر اساس بيانيۀ کپنهاگ، متعهد شده‌اند که با توجه ویژه به نيازهای معنوی افراد، خانواده‌ها و جوامع، سياست‌های خود را به سمت بينش اقتصادی، سياسی، اخلاقی و معنوی برای رشد اجتماعی جهت‌دهی کنند. به‌تازگی در منشور بانکوک نیز بر بُعد معنوی سلامت، تأکيد شده است.<ref> | ||
[https://www.sid.ir/paper/449518/fa#downloadbottom . امیدوارى، «سلامت معنوى؛ مفاهیم و چالش‌ها»، پژوهش‌هاى میان رشته‌اى قرآنى، 1387ش.] | |||
</ref> | |||
==مفهوم‌شناسی== | ==مفهوم‌شناسی== | ||
واژۀ سلامت به معنای خلاص‌شدن از بیماری، بی‌عیب شدن، امنیت، عافیت، رهایی‌یافتن، رستگاری، نجات، صلح و آرامش است. سلامت معنوی به حالتی گفته می‌شود که بشر یا جامعه از ارتباطی سالم با حیات حقیقی و عالم معنا برخوردار باشد. سلامت معنوی، یکی از ابعاد چهارگانۀ سلامت جسمی، روانی، اجتماعی و معنوی است و به برخورداری از اخلاق و احساس ارتباط متقابل مثبت با یك قدرت برتر الهی، احساسات مثبت و حس پذیرش اطلاق می‌شود که در طول یك فرآیند پویا و هماهنگ شناختی، عاطفی، کنشی و پیامدی ایجاد می‌شود. | واژۀ سلامت به معنای خلاص‌شدن از بیماری، بی‌عیب شدن، امنیت، عافیت، رهایی‌یافتن، رستگاری، نجات، صلح و آرامش است. سلامت معنوی به حالتی گفته می‌شود که بشر یا جامعه از ارتباطی سالم با حیات حقیقی و عالم معنا برخوردار باشد. سلامت معنوی، یکی از ابعاد چهارگانۀ سلامت جسمی، روانی، اجتماعی و معنوی است و به برخورداری از اخلاق و احساس ارتباط متقابل مثبت با یك قدرت برتر الهی، احساسات مثبت و حس پذیرش اطلاق می‌شود که در طول یك فرآیند پویا و هماهنگ شناختی، عاطفی، کنشی و پیامدی ایجاد می‌شود. | ||