حلوا در افغانستان: تفاوت میان نسخه‌ها

←‏انواع حلوا: اصلاح نویسه
(←‏انواع حلوا: اصلاح نویسه)
خط ۲۳: خط ۲۳:
در افغانستان حلواهای زیر در بسیاری از مناطق رواج دارد:
در افغانستان حلواهای زیر در بسیاری از مناطق رواج دارد:


* حلوای سرخ: در برخی از مناطق، حلوای سرخ از غذاهایی است که در روزهای عید، چهارشنبه‌سوری و بعضاً به‌عنوان غذای نذری نیز پخته می¬شود. در تهیۀ حلوای سرخ این ترکیبات لازم است: آرد گندم درشت، روغن نباتی (یا روغن زرد)، سمنک و آب.<ref>رهیاب (بلخی)، بلخاب (تاریخ، فرهنگ و جتماع)، 1401ش، ج2، ص375.</ref>   
* [[حلوای سرخ]]: در برخی از مناطق، حلوای سرخ از غذاهایی است که در روزهای [[نوروز|عید]]، [[چهارشنبه سوری|چهارشنبه‌سوری]] و بعضاً به‌عنوان غذای [[نذری]] نیز پخته می¬شود. در تهیۀ حلوای سرخ این ترکیبات لازم است: [[آرد]] گندم درشت، روغن نباتی (یا روغن زرد)، سمنک و آب.<ref>رهیاب (بلخی)، بلخاب (تاریخ، فرهنگ و جتماع)، 1401ش، ج2، ص375.</ref>   
* حلوای سفید یا لایک، که برخی به آن حلوای خیلُوگ گویند. این حلوا با ترکیب آرد و روغن به رنگ سفید مایل به زرد است که به شکل ملایم و سست در می¬آید. از این حلوا به‌علت نرم‌بودن و سرخ نشدن بیشتر برای کودکانی‌که شروع به غذا خوردن کرده¬اند، استفاده می¬شود. همچنین این حلوا برای زنانی‌که وضع حمل کرده¬اند مفید است.<ref>رهیاب (بلخی)، بلخاب (تاریخ، فرهنگ و جتماع)، 1401ش، ج2، ص375.</ref>   
* حلوای سفید یا لایک، که برخی به آن حلوای خیلُوگ گویند. این حلوا با ترکیب آرد و روغن به رنگ سفید مایل به زرد است که به شکل ملایم و سست در می¬آید. از این حلوا به‌علت نرم‌بودن و سرخ نشدن بیشتر برای کودکانی‌که شروع به غذا خوردن کرده¬اند، استفاده می¬شود. همچنین این حلوا برای زنانی‌که [[بارداری|وضع حمل کرده¬اند]] مفید است.<ref>رهیاب (بلخی)، بلخاب (تاریخ، فرهنگ و جتماع)، 1401ش، ج2، ص375.</ref>   
* حلوای قَنجُوغَه (عروس): با استفاده از شکر، آب کم، روغن و آرد سبوس‌دار سرخ‌شده با اضافه کردن شیره توت جهت شیرینی و خوشرنگی آن، پخته می¬شود. وجه تسمیه آن به حلوای عروس (بِیری) بدین علت است که مردم برخی از مناطق رسم دارند در روزی که عروس، خانۀ والدین خود را به قصد خانۀ داماد ترک می¬کند، مادر عروس حلوا یا گوشت پخته به‌ خانۀ داماد می‌فرستد که به آن قنجوغه می¬گویند. این خوراک در روز چهارغَندان (پای¬تختی) بین زنان قسمت می¬شود.<ref>رهیاب (بلخی)، بلخاب (تاریخ، فرهنگ و جتماع)، 1401ش، ج2، ص376.</ref>   
* حلوای قَنجُوغَه (عروس): با استفاده از شکر، آب کم، روغن و آرد سبوس‌دار سرخ‌شده با اضافه کردن شیره توت جهت شیرینی و خوشرنگی آن، پخته می¬شود. وجه تسمیه آن به حلوای عروس (بِیری) بدین علت است که مردم برخی از مناطق رسم دارند در روزی که عروس، خانۀ والدین خود را به قصد خانۀ داماد ترک می¬کند، مادر عروس حلوا یا گوشت پخته به‌ خانۀ داماد می‌فرستد که به آن قنجوغه می¬گویند. این خوراک در روز چهارغَندان (پای¬تختی) بین زنان قسمت می¬شود.<ref>رهیاب (بلخی)، بلخاب (تاریخ، فرهنگ و جتماع)، 1401ش، ج2، ص376.</ref>   
* حلوای سفیدک: یکی دیگر از انواع حلوا است که با روغن و آرد تهیه می‌شود.<ref>رهیاب (بلخی)، بلخاب (تاریخ، فرهنگ و جتماع)، 1401ش، ج2، ص377.</ref>     
* حلوای سفیدک: یکی دیگر از انواع حلوا است که با روغن و آرد تهیه می‌شود.<ref>رهیاب (بلخی)، بلخاب (تاریخ، فرهنگ و جتماع)، 1401ش، ج2، ص377.</ref>     
* حلوای پَنِیرَک: از پنیرک حلوای پنیرک تهیه می¬کنند. پنیرک نوعی گیاه است که در برخی از مناطق به آن «پلوان» می¬گویند.<ref>رهیاب (بلخی)، بلخاب (تاریخ، فرهنگ و جتماع)، 1401ش، ج2، ص376.</ref>
* حلوای پَنِیرَک: از [[پنیرک]] حلوای پنیرک تهیه می¬کنند. پنیرک نوعی گیاه است که در برخی از مناطق به آن «پلوان» می¬گویند.<ref>رهیاب (بلخی)، بلخاب (تاریخ، فرهنگ و جتماع)، 1401ش، ج2، ص376.</ref>
* حلوای کنجد: اُستُوق گیاهی بوته¬ای، خاردار و گرد شبیه چتر است که در برخی از مناطق از آن برای ساختن حلوای کنجد استفاده می¬کنند.<ref>رهیاب (بلخی)، بلخاب (تاریخ، فرهنگ و جتماع)، 1401ش، ج2، ص377.</ref>
* حلوای [[کنجد]]: اُستُوق گیاهی بوته¬ای، خاردار و گرد شبیه چتر است که در برخی از مناطق از آن برای ساختن حلوای کنجد استفاده می¬کنند.<ref>رهیاب (بلخی)، بلخاب (تاریخ، فرهنگ و جتماع)، 1401ش، ج2، ص377.</ref>


==روش تهیه==
==روش تهیه==
confirmed
۲٬۰۰۴

ویرایش