پرش به محتوا

حقوق مالی زن در زندگی مشترک: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳: خط ۳:
بر اساس فقه اسلامی، حقوق مالی [[زن در خانواده]]، به مواردی مانند [[مهریه]]، [[نفقه]]، اجرة‌المثل، نحله، حق تنصیف مال، دریافت مستمری شوهر و ارث گفته می‌شود که در پی [[عقد آریایی|عقد]] [[ازدواج]] به او تعلق می‌گیرد. هزینه درمان، [[آرایش زن|آرایش]] و [[زیبایی زن|زیبایی]]، از مصادیق نفقه، به‌شمار می‌رود.  
بر اساس فقه اسلامی، حقوق مالی [[زن در خانواده]]، به مواردی مانند [[مهریه]]، [[نفقه]]، اجرة‌المثل، نحله، حق تنصیف مال، دریافت مستمری شوهر و ارث گفته می‌شود که در پی [[عقد آریایی|عقد]] [[ازدواج]] به او تعلق می‌گیرد. هزینه درمان، [[آرایش زن|آرایش]] و [[زیبایی زن|زیبایی]]، از مصادیق نفقه، به‌شمار می‌رود.  
==مفهوم‌شناسی==
==مفهوم‌شناسی==
حقوق مالی زن در فقه اسلامی، امتیازات مالی حین زوجیت است که زن به موجب اصول و قواعد حقوقی از آن، برخوردار می‌شود. این امتیازات با انعقاد عقد ازدواج ایجاد شده و مواردی مانند مهریه، نفقه، اجرت‌المثل، نحله و ارث را شامل می‌شود.<ref>[https://ensani.ir/fa/article/433407 زایر نوری و بحری‌طیبی، «بررسی حقوق مالی زوجه در حین زوجیت»، 1395ش، ص91.]</ref>
[[حقوق مالی زن در زندگی مشترک|حقوق مالی زن]] در فقه اسلامی، امتیازات مالی حین زوجیت است که زن به موجب اصول و قواعد حقوقی از آن، برخوردار می‌شود. این امتیازات با انعقاد عقد ازدواج ایجاد شده و مواردی مانند مهریه، نفقه، اجرت‌المثل، نحله و ارث را شامل می‌شود.<ref>[https://ensani.ir/fa/article/433407 زایر نوری و بحری‌طیبی، «بررسی حقوق مالی زوجه در حین زوجیت»، 1395ش، ص91.]</ref>
 
==مهریه==
==مهریه==
مهریه مالی است که به موجب عقد نکاح به ملکیت زن درآمده و او هر زمان می‌تواند آن را از شوهر مطالبه می‌کند.<ref>[https://rc.majlis.ir/fa/law/show/97937 قانون مدنی جمهوری اسلامی ایران، مادۀ 1082.]</ref>  به‌موجب قانون مدنی جمهوری اسلامی ایران، هر چیزی که مالیت داشته باشد می‌تواند به‌عنوان مهر قرار بگیرد.<ref>[https://rc.majlis.ir/fa/law/show/97937 قانون مدنی جمهوری اسلامی ایران، مادۀ 1078.]</ref>  مهریۀ زن اگر وجه رایج ملی باشد متناسب با تغییر شاخص قیمت سالانۀ زمان تأدیه نسبت به‌سال اجراى عقد که توسط بانک مرکزى جمهورى اسلامى ایران مشخص مى‌شود محاسبه و قابل پرداخت است.<ref>[https://rc.majlis.ir/fa/law/show/97937 قانون مدنی جمهوری اسلامی ایران، تبصرۀ مادۀ 1082.]</ref>  بر اساس قانون حمایت از خانواده، مهریۀ زن تا 110 سکۀ بهار آزادی و یا معادل آن قابل وصول شناخته شده و مشمول قانون اجرای محکومیت‌های مالی دانسته شده است. مهریۀ بیشتر از آن، تنها با رضایت شوهر قابل دریافت است.<ref>[https://rc.majlis.ir/fa/law/show/840814 قانون حمایت خانوادۀ جمهوری اسلامی ایران، مصوب 1391ش، مادۀ 22.]</ref>
مهریه مالی است که به موجب عقد نکاح به ملکیت زن درآمده و او هر زمان می‌تواند آن را از شوهر مطالبه می‌کند.<ref>[https://rc.majlis.ir/fa/law/show/97937 قانون مدنی جمهوری اسلامی ایران، مادۀ 1082.]</ref>  به‌موجب قانون مدنی جمهوری اسلامی ایران، هر چیزی که مالیت داشته باشد می‌تواند به‌عنوان مهر قرار بگیرد.<ref>[https://rc.majlis.ir/fa/law/show/97937 قانون مدنی جمهوری اسلامی ایران، مادۀ 1078.]</ref>  مهریۀ زن اگر وجه رایج ملی باشد متناسب با تغییر شاخص قیمت سالانۀ زمان تأدیه نسبت به‌سال اجراى عقد که توسط بانک مرکزى جمهورى اسلامى ایران مشخص مى‌شود محاسبه و قابل پرداخت است.<ref>[https://rc.majlis.ir/fa/law/show/97937 قانون مدنی جمهوری اسلامی ایران، تبصرۀ مادۀ 1082.]</ref>  بر اساس قانون حمایت از خانواده، مهریۀ زن تا 110 سکۀ بهار آزادی و یا معادل آن قابل وصول شناخته شده و مشمول قانون اجرای محکومیت‌های مالی دانسته شده است. مهریۀ بیشتر از آن، تنها با رضایت شوهر قابل دریافت است.<ref>[https://rc.majlis.ir/fa/law/show/840814 قانون حمایت خانوادۀ جمهوری اسلامی ایران، مصوب 1391ش، مادۀ 22.]</ref>
confirmed
۱٬۹۸۲

ویرایش