ایل بختیاری: تفاوت میان نسخه‌ها
←خاستگاه جغرافیایی
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
==خاستگاه جغرافیایی== | ==خاستگاه جغرافیایی== | ||
قلمرو ایل بختیاری اغلب در دامنۀ رشته‌کوه‌های زاگرس واقع در جنوب غربی ایران است که به سرزمین بختیاری معروف است. این سرزمین به‌دلیل منابع طبیعی غنی که داشته از سال‌ها پیش به‌عنوان محل سکونت این قوم معرفی شده است. آنها به‌دلیل زندگی کوچ‌نشینی، اغلب در میان جنگل‌های بلوط در طبیعتی مسحور کننده و کوه‌هایی پر از برف با رودخانه‌ها و آبشارهای متعدد زندگی کرده‌اند. قلمرو ایل بختیاری بین استان‌های اصفهان و خوزستان قرار گرفته است. این منطقه از سمت شمال به لرستان، از سمت شرق به اصفهان و چهارمحال، از سمت جنوب به کهگیلویه و بویراحمد و از سمت غرب به خوزستان محدود می‌شود. امروزه ايل بختيارى به‌صورت طوایف متراکم در شهرستان هاى داران و فريدون‌شهر در استان اصفهان، اليگودرز در استان لرستان، شهرستان‌هاى دزفول، انديمشك، مسجدسليمان، ايذه و شوشتر در استان خوزستان و شهرستان‌هاى بروجن، لردگان، و فارسان در استان چهارمحال و بختيارى زندگى می‌كنند. | قلمرو ایل بختیاری اغلب در دامنۀ رشته‌کوه‌های زاگرس واقع در جنوب غربی ایران است که به سرزمین بختیاری معروف است. این سرزمین به‌دلیل منابع طبیعی غنی که داشته از سال‌ها پیش به‌عنوان محل سکونت این قوم معرفی شده است. آنها به‌دلیل زندگی کوچ‌نشینی، اغلب در میان جنگل‌های بلوط در طبیعتی مسحور کننده و کوه‌هایی پر از برف با رودخانه‌ها و آبشارهای متعدد زندگی کرده‌اند.<ref> [https://www.kojaro.com/history-art-culture/192618-bakhtiari-history-features/ . آذرنیوش، «ایل بختیاری | تاریخچه + ویژگی‌ها و ریشه تقسیم به چهار و هفت لنگ»، وب‌سایت کجارو.]</ref> قلمرو ایل بختیاری بین استان‌های اصفهان و خوزستان قرار گرفته است.<ref> [https://www.kojaro.com/history-art-culture/192618-bakhtiari-history-features/ . آذرنیوش، «ایل بختیاری | تاریخچه + ویژگی‌ها و ریشه تقسیم به چهار و هفت لنگ»، وب‌سایت کجارو.]</ref> این منطقه از سمت شمال به لرستان، از سمت شرق به اصفهان و چهارمحال، از سمت جنوب به کهگیلویه و بویراحمد و از سمت غرب به خوزستان محدود می‌شود.<ref>[https://ensani.ir/fa/article/15327/%D8%A7%DB%8C%D9%84-%D8%A8%D8%AE%D8%AA%DB%8C%D8%A7%D8%B1%DB%8C . اشرفی خیرآبادی، «ایل بختیاری»، 1388ش، ص102.]</ref> امروزه ايل بختيارى به‌صورت طوایف متراکم در شهرستان هاى داران و فريدون‌شهر در استان اصفهان، اليگودرز در استان لرستان، شهرستان‌هاى دزفول، انديمشك، مسجدسليمان، ايذه و شوشتر در استان خوزستان و شهرستان‌هاى بروجن، لردگان، و فارسان در استان چهارمحال و بختيارى زندگى می‌كنند. <ref>[https://ensani.ir/fa/article/15327/%D8%A7%DB%8C%D9%84-%D8%A8%D8%AE%D8%AA%DB%8C%D8%A7%D8%B1%DB%8C . اشرفی خیرآبادی، «ایل بختیاری»، 1388ش، ص105.]</ref> | ||
کوه‌های زاگرس که از شمال‌غرب به جنوب‌شرق کشیده شده‌اند سرزمین بختیاری را به یک بخش کوهستانی ییلاقی و یک بخش جلگه‌ای قشلاقی تقسیم می‌کنند. قسمت ييلاق ایل بختیاری مناطق داران، فريدون‌شهر، اليگودرز، بروجن، لردگان و فارسان است و منطقۀ قشلاقی این ایل دزفول، انديمشك، مسجدسليمان، ايذه و شوشتر است. وسعت منطقۀ بختيارى‌نشین در ایران تقريباً 39900 كيلومتر مربع است. وجود آب، جنگل و مرتع و بارندگی مناسب، سبب شده که این سرزمین مستعد کشاورزی باشد. | کوه‌های زاگرس که از شمال‌غرب به جنوب‌شرق کشیده شده‌اند سرزمین بختیاری را به یک بخش کوهستانی ییلاقی و یک بخش جلگه‌ای قشلاقی تقسیم می‌کنند. قسمت ييلاق ایل بختیاری مناطق داران، فريدون‌شهر، اليگودرز، بروجن، لردگان و فارسان است و منطقۀ قشلاقی این ایل دزفول، انديمشك، مسجدسليمان، ايذه و شوشتر است. وسعت منطقۀ بختيارى‌نشین در ایران تقريباً 39900 كيلومتر مربع است. وجود آب، جنگل و مرتع و بارندگی مناسب، سبب شده که این سرزمین مستعد کشاورزی باشد.<ref>[https://ensani.ir/fa/article/15327/%D8%A7%DB%8C%D9%84-%D8%A8%D8%AE%D8%AA%DB%8C%D8%A7%D8%B1%DB%8C . اشرفی خیرآبادی، «ایل بختیاری»، 1388ش، ص105.]</ref> | ||
خاستگاه جغرافیایی بختیاری‌ها معطوف به ایران نبوده و برخی از آنها در دوران نادرشاه پس از فتح قندهار در افغانستان ماندند. | خاستگاه جغرافیایی بختیاری‌ها معطوف به ایران نبوده و برخی از آنها در دوران نادرشاه پس از فتح قندهار در افغانستان ماندند.<ref> [https://www.tabnak.ir/fa/news/794397/%D8%A2%D8%B4%D9%86%D8%A7%DB%8C%DB%8C-%D8%A8%D8%A7-%D8%AC%D8%A7%D9%85%D8%B9%D9%87-%D8%A8%D8%AE%D8%AA%DB%8C%D8%A7%D8%B1%DB%8C%E2%80%8C%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%A7%D9%81%D8%BA%D8%A7%D9%86%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86 . نقدی‌پور، «آشنایی با جامعه بختیاری‌های افغانستان»، وب‌سایت تابناک.]</ref> | ||
==جمعیت‌شناسی== | ==جمعیت‌شناسی== | ||
ایل بختیاری با حدود ۴ میلیون جمعیت بزرگ‌ترین ایل عشایری ایران است. آنها مسلمان و شیعه‌مذهب هستند. گویش بختیاری از جمله گویش‌های جنوب‌غرب ایران است و جزء شاخه‌های زبان لُری محسوب می‌شود. این گویش به زبان فارسی نزدیک‌تر است. برخی ریشۀ گویش بختیاری را پهلوی ساسانی و بعضی زبان فارسی باستان می‌دانند. | ایل بختیاری با حدود ۴ میلیون جمعیت بزرگ‌ترین ایل عشایری ایران است. آنها مسلمان و شیعه‌مذهب هستند. گویش بختیاری از جمله گویش‌های جنوب‌غرب ایران است و جزء شاخه‌های زبان لُری محسوب می‌شود. این گویش به زبان فارسی نزدیک‌تر است. برخی ریشۀ گویش بختیاری را پهلوی ساسانی و بعضی زبان فارسی باستان می‌دانند. | ||