ایل بختیاری: تفاوت میان نسخه‌ها
←جمعیت‌شناسی
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
==جمعیت‌شناسی== | ==جمعیت‌شناسی== | ||
ایل بختیاری با حدود ۴ میلیون جمعیت بزرگ‌ترین ایل عشایری ایران است. آنها مسلمان و شیعه‌مذهب هستند. گویش بختیاری از جمله گویش‌های جنوب‌غرب ایران است و جزء شاخه‌های زبان لُری محسوب می‌شود. این گویش به زبان فارسی نزدیک‌تر است. برخی ریشۀ گویش بختیاری را پهلوی ساسانی و بعضی زبان فارسی باستان می‌دانند. | ایل بختیاری با حدود ۴ میلیون جمعیت بزرگ‌ترین ایل عشایری ایران است. آنها مسلمان و شیعه‌مذهب هستند. <ref> [https://www.homsa.net/blog/%D8%B9%D8%B4%D8%A7%DB%8C%D8%B1-%D8%A8%D8%AE%D8%AA%DB%8C%D8%A7%D8%B1%DB%8C/ . رجبی، «ایل بختیاری؛ بزرگ‌ترین ایل عشایری ایران»، وب‌سایت هومسا.]</ref> گویش بختیاری از جمله گویش‌های جنوب‌غرب ایران است و جزء شاخه‌های زبان لُری محسوب می‌شود. <ref> [https://ensani.ir/fa/article/15327/%D8%A7%DB%8C%D9%84-%D8%A8%D8%AE%D8%AA%DB%8C%D8%A7%D8%B1%DB%8C . اشرفی خیرآبادی، «ایل بختیاری»، 1388ش، ص106.]</ref> این گویش به زبان فارسی نزدیک‌تر است. برخی ریشۀ گویش بختیاری را پهلوی ساسانی و بعضی زبان فارسی باستان می‌دانند.<ref> [https://www.kojaro.com/history-art-culture/192618-bakhtiari-history-features/ . آذرنیوش، «ایل بختیاری | تاریخچه + ویژگی‌ها و ریشه تقسیم به چهار و هفت لنگ»، وب‌سایت کجارو.]</ref> | ||
==تقسیم‌بندی ایل بختیاری== | ==تقسیم‌بندی ایل بختیاری== | ||
ایل بختیاری به دو دسته بزرگ، هفت‌لنگ و چهارلنگ تقسیم شده است. به عقیدۀ مورخان وجه تسمیۀ این تقسیم‌بندی ایل بختیاری طبق میزان مالیات بوده است. مالیات‌گیری در عصر صفویه بر اساس شمار نفرات و دام‌ها صورت می‌گرفت. بر این اساس از گروهی از طوایف که دام بیشتری داشتند، مالیات بیشتر و از بخشی که دام‌های کمتری داشتند، مالیات کمتری گرفته می‌شد. به‌همین منظور طوایفی از ایل بختیاری که به‌لحاظ ثروت، تعداد دام کمتری داشتند به چهارلنگ شهرت یافتند. گروه دیگر قوم بختیاری که از لحاظ مکنت و ثروت، قوی‌تر بودند و تعداد دام بیشتری داشتند را هفت‌لنگ نامیدند. ایل چهارلنگ بختیاری پنج باب یا طایفۀ بزرگ دارد که عبارت‌اند از محمود صالح، کیان ارثی، مَمی‌وند، زَلَکی و موگویی. ایل هفت‌لنگ نیز چهار باب دارد که شامل دورکی، بهداروند، بابادی و دینارانی هستند. | ایل بختیاری به دو دسته بزرگ، هفت‌لنگ و چهارلنگ تقسیم شده است. به عقیدۀ مورخان وجه تسمیۀ این تقسیم‌بندی ایل بختیاری طبق میزان مالیات بوده است. مالیات‌گیری در عصر صفویه بر اساس شمار نفرات و دام‌ها صورت می‌گرفت. بر این اساس از گروهی از طوایف که دام بیشتری داشتند، مالیات بیشتر و از بخشی که دام‌های کمتری داشتند، مالیات کمتری گرفته می‌شد. به‌همین منظور طوایفی از ایل بختیاری که به‌لحاظ ثروت، تعداد دام کمتری داشتند به چهارلنگ شهرت یافتند. گروه دیگر قوم بختیاری که از لحاظ مکنت و ثروت، قوی‌تر بودند و تعداد دام بیشتری داشتند را هفت‌لنگ نامیدند. ایل چهارلنگ بختیاری پنج باب یا طایفۀ بزرگ دارد که عبارت‌اند از محمود صالح، کیان ارثی، مَمی‌وند، زَلَکی و موگویی. ایل هفت‌لنگ نیز چهار باب دارد که شامل دورکی، بهداروند، بابادی و دینارانی هستند. | ||