ایل بختیاری: تفاوت میان نسخه‌ها

ایل بختیاری به دو دسته بزرگ، هفت‌لنگ و چهارلنگ تقسیم شده است. به عقیدۀ مورخان وجه تسمیۀ این تقسیم‌بندی ایل بختیاری طبق میزان مالیات بوده است.  مالیات‌گیری در عصر صفویه بر اساس شمار نفرات و دام‌ها صورت می‌گرفت. بر این اساس از گروهی از طوایف که دام بیشتری داشتند، مالیات بیشتر و از بخشی که دام‌های کمتری داشتند، مالیات کمتری گرفته می‌شد. به‌همین منظور طوایفی از ایل بختیاری که به‌لحاظ ثروت، تعداد دام کمتری داشتند به چهارلنگ شهرت یافتند. گروه دیگر قوم بختیاری که از لحاظ مکنت و ثروت، قوی‌تر بودند و تعداد دام بیشتری داشتند را هفت‌لنگ نامیدند.  ایل چهارلنگ بختیاری پنج باب یا طایفۀ بزرگ دارد که عبارت‌اند از محمود صالح، کیان ارثی، مَمی‌وند، زَلَکی و موگویی. ایل هفت‌لنگ نیز چهار باب دارد که شامل دورکی، بهداروند، بابادی و دینارانی هستند.