ایل شاهسون: تفاوت میان نسخه‌ها

ایل شاهسون، عشایر کوچ‌نشینی هستند که زیستگاه آن‌ها بخش‌هایی از شمال غرب ایران به‌ویژه نواحی مغان و اردبیل است. ایل شاهسون از مهم‌ترین و معروف‌ترین ایل‌های استان آذربایجان شرقی به‌شمار می‌رود و دارای قدمت تاریخی طولانی است. زندگی آن‌ها بیشتر بر اساس دامپروری و کشاورزی و تولید صنایع دستی استوار است. ایل شاهسون در طول تاریخ در رخداد‌های سیاسی، اقتصادی و اجتماعی نقش‌های متعددی ایفا کرده‌اند.  

واژۀ شاهسون در لغت، به‌معنای دوست‌داران شاه و نام عده‌ای از قبایل ترک ساکن ایران است. پس از تسلط شاه‌عباس اول بر قبایل ترک، عده‌ای از قبایل مختلف ترک در گروه جدیدی به نام قزلباش وارد شدند و  شاهسون نامیده شدند. <ref>  [https://vajehyab.com/dehkhoda/%D8%B4%D8%A7%D9%87%D8%B3%D9%88%D9%86-2 . دهخدا، لغت‌نامه، ذیل واژۀ شاهسون.]</ref> برخی معتقدند مفهوم شاهسون، سرسپاری به مذهب شیعه به‌خصوص حضرت علی و سنت صفویه بوده است. در زمان صفویه دولت عثمانی‌ از دشمنان دیرینۀ آن‌ها بوده و مخالفت شدید ایل شاهسون با عثمانی‌ها سبب شده، لقب شاهسونی یا پیروی از فرامین شاه به آن‌ها داده شود.<ref>  [https://www.kojaro.com/history-art-culture/193694-nomads-of-the-shahsavan-tribe/ . وکیلی، «عشایر شاهسون | تاریخچه، فرهنگ و طوایف ایل شاهسون»، وب‌سایت کجارو.]</ref>