ایل شاهسون: تفاوت میان نسخه‌ها

با توجه به اشتغال عشایر شاهسون به شغل دامداری، آنها متناسب با دسترسی به ملزومات و مواد اولیه برای تولید صنایع دستی که مهم‌ترین آنها ورنی‌بافی است، اقدام به تولید صنایع دستی محلی ایل شاهسون کرده‌اند. <ref>  [https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/1062398/%D9%85%D8%B1%D8%AF%D9%85-%D8%B4%D9%86%D8%A7%D8%B3%DB%8C-%D8%AA%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%AE%DB%8C-%D8%A7%DB%8C%D9%84-%D8%B4%D8%A7%D9%87%D8%B3%D9%88%D9%86-%D8%A7%D8%B0%D8%B1%D8%A8%D8%A7%DB%8C%D8%AC%D8%A7%D9%86 . عین‌اله‌زاده، «مردم‌شناسی تاریخی ایل شاهسون آذربایجان»، 1391ش، ص111.]</ref>  همچنین تولید دست‌باف‌هایی مانند قالی و قالیچه، گلیم، زیلو، جاجیم و خورجین، پلاس (چادر)، چوقا یا برک، کلاه، دستکش، جوراب، گیوه، پاپوش، حصیر و مفرش از دیگر صنایع دستی ایل شاهسون است که اغلب توسط بانوان هنرمند ایل تهیه می‌شوند. این گونه سازه‌ها، فرهنگ سنتی و غنی ایل شاهسون را به تصویر می‌کشند.<ref>  [https://www.kojaro.com/history-art-culture/193694-nomads-of-the-shahsavan-tribe/ . وکیلی، «عشایر شاهسون | تاریخچه، فرهنگ و طوایف ایل شاهسون»، وب‌سایت کجارو.]</ref>