عبدالعلی مزاری: تفاوت میان نسخه‌ها

در اوج جنگ‌های داخلی، گروهی به‌نام «طالبان» با رهبری [[ملا عمر]] در [[قندهار]] ظاهر شد که مناطق جنوبی [[افغانستان]] را خیلی سریع تصرف کرد و به‌ سرعت به‌دروازه‌های کابل رسید. در آن زمان، درگیری حزب جمعیت اسلامی، شورای نظار و متحدان آنها، با حزب وحدت اسلامی شدت یافته بود. مزاری با طالبان که تا آن زمان ماهیت واقعی خود را نشان نداده بود، موافقت‌نامه‌ای امضاء کرد که بر اساس آن، نباید میان آنها درگیری مسلحانه صورت می‌گرفت؛ اما طالبان به [[وفای به عهد|عهد]] خود وفا نکرد و با ورود به کابل، سربازان حزب وحدت اسلامی را خلع سلاح و مناطق تحت کنترل آنها را تصرف کرد. سپس عبدالعلی مزاری و چند نفر از یاران نزدیک او از جمله [[حسینعلی ابوذر]] توسط طالبان دستگیر و در ۲۲ [[اسفند]] ۱۳۷۳ش، به‌طرز فجیعی در چهار آسیاب و از توابع ولایت لوگر به [[شهادت]] رسیدند و جنازه‌های ایشان در بیابان‌های شهر [[غزنی]] رها شده بود.<ref>موسوی، هزاره‌های افغانستان، 1379ش، ص۲۵۹-۲۶۰.</ref>