بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<big>'''آخوند پدردار،'''</big> مجتهد و مدرسِ احیاگر معارف اهل‌بیت در شمال افغانستان. <br>شیخ غلام‌حسن | <big>'''آخوند پدردار،'''</big> مجتهد و مدرسِ احیاگر معارف اهل‌بیت در شمال افغانستان. <br>شیخ غلام‌حسن آخوند پدردار از مدرسان مشهور و مؤسس مدرسۀ علوم دینی حسنیه گرفته شده از اسم [[امام حسن]] در شمال افغانستان است که در ترویج معارف [[اهل‌بیت]]، [[تربیت]] عالمان دینی و جهاد علیه حاکمیت دست‌نشاندۀ شوروی نقش فعالی داشت. | ||
==آخوند پدردار از ولادت تا اجتهاد== | ==آخوند پدردار از ولادت تا اجتهاد== | ||
غلام‌حسن پدردار در حدود سال 1280ش در روستای فیروز‌بهار ولسوالی (شهرستان) [[یکه‌ولنگ]] ولایت [[بامیان]] متولد شد. او پس از فراگیری آموزش‌های ابتدایی در [[مکتب‌خانه در افغانستان|مکتب‌خانه]]، برای فراگیری [[آموزش علوم دینی در افغانستان|علوم دینی]] به مدرسۀ عالمیه در ولسوالی [[بلخاب]] رفت.<ref>حسن‌زاده، «زندگی‌نامه مرحوم پدردار»، 1395ش.</ref> | غلام‌حسن پدردار در حدود سال 1280ش در روستای فیروز‌بهار ولسوالی (شهرستان) [[یکه‌ولنگ]] ولایت [[بامیان]] متولد شد. او پس از فراگیری آموزش‌های ابتدایی در [[مکتب‌خانه در افغانستان|مکتب‌خانه]]، برای فراگیری [[آموزش علوم دینی در افغانستان|علوم دینی]] به مدرسۀ عالمیه در ولسوالی [[بلخاب]] رفت.<ref>حسن‌زاده، «زندگی‌نامه مرحوم پدردار»، 1395ش.</ref> | ||
پدردار بعد از تکمیل دروس مقدماتی در [[مدرسه دینی در هزاره‌جات|مدارس دینی]]، برای فراگیری کامل علوم دینی و حوزوی و [[زیارت در فرهنگ شیعه|زیارت]] قبر [[امام علی]] به نجف [[مهاجرت]] و در حوزۀ علمیه آن شهر نزد عالمانی مانند سید ابوالقاسم خویی، سیدمحسن حکیم، سید ابوالحسن اصفهانی، سیدمحمود حسینی شاهرودی و کاشف‌الغطاء به تحصیل پرداخت. وی همزمان به تدریس برخی از دروس در حوزه پرداخت. او بعد از دریافت [[درجه اجتهاد|اجازۀ اجتهاد]] و وکالت‌نامه از برخی [[مرجع دینی|مراجع]] به شمال افغانستان بازگشت و در مناطق مختلف به [[تبلیغ دینی|تبلیغ]] معارف اهل‌بیت پرداخت.<ref>رهیاب (بلخی)، بلخاب (تاریخ، فرهنگ و اجتماع)، ج2، 1401ش، (ص50-51).</ref> | پدردار بعد از تکمیل دروس مقدماتی در [[مدرسه دینی در هزاره‌جات|مدارس دینی]]، برای فراگیری کامل علوم دینی و حوزوی و [[زیارت در فرهنگ شیعه|زیارت]] قبر [[امام علی]] به نجف [[مهاجرت]] و در حوزۀ علمیه آن شهر نزد عالمانی مانند سید ابوالقاسم خویی، سیدمحسن حکیم، سید ابوالحسن اصفهانی، سیدمحمود حسینی شاهرودی و کاشف‌الغطاء به تحصیل پرداخت و لقب [[آخوند]] را دریافت کرد. وی همزمان به تدریس برخی از دروس در حوزه پرداخت. او بعد از دریافت [[درجه اجتهاد|اجازۀ اجتهاد]] و وکالت‌نامه از برخی [[مرجع دینی|مراجع]] به شمال افغانستان بازگشت و در مناطق مختلف به [[تبلیغ دینی|تبلیغ]] معارف اهل‌بیت پرداخت.<ref>رهیاب (بلخی)، بلخاب (تاریخ، فرهنگ و اجتماع)، ج2، 1401ش، (ص50-51).</ref> | ||
آیت‌الله پدردار، زمانی به [[وطن]] بازگشت که مردم [[شیعه]] در بسیاری از مناطق بر اثر تقیه مداوم، با معارف اهل‌بیت بیگانه شده و [[آداب]] و فرائض مذهبی را فراموش کرده بودند. به‌همین دلیل او به محض ورود به افغانستان [[مسافرت|سفر]] تبلیغی به تمام مناطق شمال و دیگر مناطق [[شیعیان افغانستان]] را در دستور کار خود قرار داد. وی تربیت عالمان [[دین]] را برای رفع خلأ تبلیغی در شمال کشور لازم می‌دانست.<ref>حسن‌زاده، «زندگی‌نامه مرحوم پدردار»، 1395ش.</ref> | آیت‌الله پدردار، زمانی به [[وطن]] بازگشت که مردم [[شیعه]] در بسیاری از مناطق بر اثر تقیه مداوم، با معارف اهل‌بیت بیگانه شده و [[آداب]] و فرائض مذهبی را فراموش کرده بودند. به‌همین دلیل او به محض ورود به افغانستان [[مسافرت|سفر]] تبلیغی به تمام مناطق شمال و دیگر مناطق [[شیعیان افغانستان]] را در دستور کار خود قرار داد. وی تربیت عالمان [[دین]] را برای رفع خلأ تبلیغی در شمال کشور لازم می‌دانست.<ref>حسن‌زاده، «زندگی‌نامه مرحوم پدردار»، 1395ش.</ref> | ||