امام خمینی: تفاوت میان نسخهها
←دانشاندوزی
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
سید روحالله در سال 1281ش در شهر [[خمین]] به دنیا آمد. روحالله در خانوادهای به دنیا آمد که سابقهای طولانی در فعالیتهای دینی و مذهبی داشت. پدرش سیدمصطفی، از علما و مجتهدین شناختهشده در آن منطقه بود که با ستمگری خانها و زورمندان مبارزه میکرد. او پنج ماه پس از تولد روحالله، بهدست اشرار منطقه، کشته شد. زمانی که صدور شناسنامه برای ایرانیان اجباری شد، آقا روحالله بهیاد پدر، نام خانوادگیِ مصطفوی را برگزید و به روحالله مصطفوی، نامور شد.<ref>[https://www.cgie.org.ir/fa/article/240871/%D8%AE%D9%85%DB%8C%D9%86%DB%8C%D8%8C-%D8%B1%D9%88%D8%AD-%D8%A7%D9%84%D9%84%D9%87 پاکتچی و دیگران، «خمینی، روحالله»، دائرة المعارف بزرگ اسلامی.]</ref> | سید روحالله در سال 1281ش در شهر [[خمین]] به دنیا آمد. روحالله در خانوادهای به دنیا آمد که سابقهای طولانی در فعالیتهای دینی و مذهبی داشت. پدرش سیدمصطفی، از علما و مجتهدین شناختهشده در آن منطقه بود که با ستمگری خانها و زورمندان مبارزه میکرد. او پنج ماه پس از تولد روحالله، بهدست اشرار منطقه، کشته شد. زمانی که صدور شناسنامه برای ایرانیان اجباری شد، آقا روحالله بهیاد پدر، نام خانوادگیِ مصطفوی را برگزید و به روحالله مصطفوی، نامور شد.<ref>[https://www.cgie.org.ir/fa/article/240871/%D8%AE%D9%85%DB%8C%D9%86%DB%8C%D8%8C-%D8%B1%D9%88%D8%AD-%D8%A7%D9%84%D9%84%D9%87 پاکتچی و دیگران، «خمینی، روحالله»، دائرة المعارف بزرگ اسلامی.]</ref> | ||
==دانشاندوزی== | ==دانشاندوزی== | ||
سید روحالله در خردسالی به [[مکتبخانه]] رفت. او [[ادبیات عرب]] و [[منطق]] را نزد خویشان در [[خمین]]، فرا گرفت و در 19 سالگی به [[حوزه علمیه]] [[اراک]] رفت و پس از اندکی، در [[نوروز]] 1301ش وارد [[حوزه علمیه]] [[قم]] شد. سید روحالله در زمانی کوتاه، سطوح علمی حوزه را سپری کرد و آماده حضور در دورههای اجتهادی شد. برای این منظور، او در درس خارج [[فقه]] شیخ عبدالکریم حائری یزدی (1238-1315ش) شرکت کرد و همزمان دروس عالی [[فلسفه]] را از میرزا علیاکبر حکمی یزدی (۱۲۲۹-۱۳۰۴ش) و سید ابوالحسن رفیعی قزوینی (1268-1353ش) و نیز [[عرفان]] را از آیتالله محمدعلی شاهآبادی | سید روحالله در خردسالی به [[مکتبخانه]] رفت. او [[ادبیات عرب]] و [[منطق]] را نزد خویشان در [[خمین]]، فرا گرفت و در 19 سالگی به [[حوزه علمیه]] [[اراک]] رفت و پس از اندکی، در [[نوروز]] 1301ش وارد [[حوزه علمیه]] [[قم]] شد. سید روحالله در زمانی کوتاه، سطوح علمی حوزه را سپری کرد و آماده حضور در دورههای اجتهادی شد. برای این منظور، او در درس خارج [[فقه]] شیخ عبدالکریم حائری یزدی (1238-1315ش) شرکت کرد و همزمان دروس عالی [[فلسفه]] را از میرزا علیاکبر حکمی یزدی (۱۲۲۹-۱۳۰۴ش) و سید ابوالحسن رفیعی قزوینی (1268-1353ش) و نیز [[عرفان]] را از آیتالله محمدعلی شاهآبادی (۱۲۵۴-۱۳۲۸ش) فرا گرفت. آیتالله خمینی در سال 1313ش به درجۀ [[اجتهاد]] دست یافت.<ref>[https://www.cgie.org.ir/fa/article/240871/%D8%AE%D9%85%DB%8C%D9%86%DB%8C%D8%8C-%D8%B1%D9%88%D8%AD-%D8%A7%D9%84%D9%84%D9%87?entryviewid=245604 پاکتچی و دیگران، «خمینی، روحالله»، دائرة المعارف بزرگ اسلامی.]</ref> | ||
==ازدواج== | ==ازدواج== | ||
سید روحالله خمینی در بهمن ۱۳۰۸ش که مطابق با [[ماه رمضان]] بود، در سن ۲۸ سالگی با خانم خدیجه ثقفی، ملقب به قدسایران (۱۲۹۲-۱۳۸۸ش) [[ازدواج]] کرد. خطبه عقد [[ازدواج]] آن دو در [[حرم عبدالعظیم حسنی]] در [[شهر ری]]، جاری شد.<ref>[https://www.cgie.org.ir/fa/article/240871/%D8%AE%D9%85%DB%8C%D9%86%DB%8C%D8%8C-%D8%B1%D9%88%D8%AD-%D8%A7%D9%84%D9%84%D9%87 پاکتچی و دیگران، «خمینی، روحالله»، دائرة المعارف بزرگ اسلامی.]</ref> ثمرۀ [[ازدواج]] امام خمینی با تنها همسرش خانم خدیجه ثقفی، ۸ فرزند بود: مصطفى، علی (در چهار سالگی درگذشت)، صدیقه، فریده، زهرا، سعیده (فوت در کودکی)، احمد و لطیفه (فوت در کودکی).<ref>روحانی، نهضت امام خمینی، 1383ش، ج1، ص44.</ref> <br> | سید روحالله خمینی در بهمن ۱۳۰۸ش که مطابق با [[ماه رمضان]] بود، در سن ۲۸ سالگی با خانم خدیجه ثقفی، ملقب به قدسایران (۱۲۹۲-۱۳۸۸ش) [[ازدواج]] کرد. خطبه عقد [[ازدواج]] آن دو در [[حرم عبدالعظیم حسنی]] در [[شهر ری]]، جاری شد.<ref>[https://www.cgie.org.ir/fa/article/240871/%D8%AE%D9%85%DB%8C%D9%86%DB%8C%D8%8C-%D8%B1%D9%88%D8%AD-%D8%A7%D9%84%D9%84%D9%87 پاکتچی و دیگران، «خمینی، روحالله»، دائرة المعارف بزرگ اسلامی.]</ref> ثمرۀ [[ازدواج]] امام خمینی با تنها همسرش خانم خدیجه ثقفی، ۸ فرزند بود: مصطفى، علی (در چهار سالگی درگذشت)، صدیقه، فریده، زهرا، سعیده (فوت در کودکی)، احمد و لطیفه (فوت در کودکی).<ref>روحانی، نهضت امام خمینی، 1383ش، ج1، ص44.</ref> <br> |