حضرت محمد: تفاوت میان نسخهها
←پیشینه دینی
مهدی مهدوی (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
مهدی مهدوی (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۳: | خط ۳: | ||
محمد (صلی الله علیه و آله) در سال 570 میلادی (عام الفیل، سالی که ابرهه برای ویرانی کعبه، لشکرکشی کرد) به دنیا آمد.<ref>سبحانی، فروغ ابدیت، 1384ش، ص148</ref> پدرش، عبدالله در حالی که هنوز فرزندش به دنیا نیامده بود، درگذشت. مادرش، آمنه را نیز در حالی که پنج سال بیشتر نداشت، از دست داد. سرپرستی محمد را پدربزرگش، عبدالمطلب و پس از مرگ وی، عمویش، ابوطالب بهعهده گرفتند. از نوجوانی تا رسالت، به شبانی و سپس تجارت اشتغال داشت. پیش از رسالت، یکبار در دوازده سالگی با عمویش و بار دیگر در 25 سالگی بهعنوان عامل تجارت برای کاروان تجاری خدیجه به شام رفت. پس از رسالت هم برای انجام وظایف خطیر پیامبری، به طائف، خیبر و تبوک سفر کرد. اما هرگز در طول زندگی خود، از حجاز خارج نشد. در 30 سالگی کفالت پسرعمویاش علی را که دو سال بیشتر نداشت، بهعهده گرفت. و تا هنگام مبعوث شدن به رسالت، یعنی طی ده سال علی انیس خلوتهای محمد و شاهد تحولات روحی و درونی او بود.<ref>مطهری، سیری در سیره نبوی، 1384ش، ص241-244.</ref> هیچگاه شرک نورزید و بت نپرستید. امّی بود<ref>سوره أعراف، آیه 157 و 158 ؛ سوره جمعه، آیه 2.</ref> و کتابت و خواندن نمیدانست،<ref> سوره عنکبوت، آیه 48.</ref> در مجالس عیش و نوش دیده نشد و به صداقت، امانت، عقل، درایت و فطانت مشهور بود.<ref>مطهری، سیری در سیره نبوی، 1384ش، ص238.</ref> | محمد (صلی الله علیه و آله) در سال 570 میلادی (عام الفیل، سالی که ابرهه برای ویرانی کعبه، لشکرکشی کرد) به دنیا آمد.<ref>سبحانی، فروغ ابدیت، 1384ش، ص148</ref> پدرش، عبدالله در حالی که هنوز فرزندش به دنیا نیامده بود، درگذشت. مادرش، آمنه را نیز در حالی که پنج سال بیشتر نداشت، از دست داد. سرپرستی محمد را پدربزرگش، عبدالمطلب و پس از مرگ وی، عمویش، ابوطالب بهعهده گرفتند. از نوجوانی تا رسالت، به شبانی و سپس تجارت اشتغال داشت. پیش از رسالت، یکبار در دوازده سالگی با عمویش و بار دیگر در 25 سالگی بهعنوان عامل تجارت برای کاروان تجاری خدیجه به شام رفت. پس از رسالت هم برای انجام وظایف خطیر پیامبری، به طائف، خیبر و تبوک سفر کرد. اما هرگز در طول زندگی خود، از حجاز خارج نشد. در 30 سالگی کفالت پسرعمویاش علی را که دو سال بیشتر نداشت، بهعهده گرفت. و تا هنگام مبعوث شدن به رسالت، یعنی طی ده سال علی انیس خلوتهای محمد و شاهد تحولات روحی و درونی او بود.<ref>مطهری، سیری در سیره نبوی، 1384ش، ص241-244.</ref> هیچگاه شرک نورزید و بت نپرستید. امّی بود<ref>سوره أعراف، آیه 157 و 158 ؛ سوره جمعه، آیه 2.</ref> و کتابت و خواندن نمیدانست،<ref> سوره عنکبوت، آیه 48.</ref> در مجالس عیش و نوش دیده نشد و به صداقت، امانت، عقل، درایت و فطانت مشهور بود.<ref>مطهری، سیری در سیره نبوی، 1384ش، ص238.</ref> | ||
==پیشینه دینی == | ==پیشینه دینی == | ||
محمد (صلی الله علیه و آله)، یکتاپرست و پیرو آئین حنیف بوده است. | محمد (صلی الله علیه و آله)، یکتاپرست و پیرو آئین حنیف بوده است.<ref>جعفریان، تاریخ سیاسی اسلام، 1383ش، ج1، ص250.</ref> | ||
==سیمای محمد در قرآن== | ==سیمای محمد در قرآن== | ||
خداوند پیامبرش را در قرآن با این اوصاف معرفی کرده است: لیّن و نرمخو و مدارا کننده ، نسبت به هدایت بندگان خدا حریص و آرزومند ، دارای اخلاق نیکوی کریمانه ، گوش شنوا برای مخالف و موافق ، نه تنها از تقصیرات دیگران درمیگذرد، بلکه حتی به ملامت آنها هم نمیپردازد. با فروتنی در قبال دیگران، بال رأفت و رحمت خود را بر سرشان میگستراند. اهل مشورت در امور مختلف سیاسی و نظامی با دیگران ، دارای فراخی سینه و سعه صدر ، صبور و شکیبا در برابر گفتار ناپسند و کردار ناشایست دیگران ، وجودش آمیخته با شرم و حیا ، گفتارش برآمده از وحی و عاری از هوی ، در همه حال اتّکالش به خدا ، خاکسار و متواضع و الگویی نیکو برای دیگران است. | خداوند پیامبرش را در قرآن با این اوصاف معرفی کرده است: لیّن و نرمخو و مدارا کننده ، نسبت به هدایت بندگان خدا حریص و آرزومند ، دارای اخلاق نیکوی کریمانه ، گوش شنوا برای مخالف و موافق ، نه تنها از تقصیرات دیگران درمیگذرد، بلکه حتی به ملامت آنها هم نمیپردازد. با فروتنی در قبال دیگران، بال رأفت و رحمت خود را بر سرشان میگستراند. اهل مشورت در امور مختلف سیاسی و نظامی با دیگران ، دارای فراخی سینه و سعه صدر ، صبور و شکیبا در برابر گفتار ناپسند و کردار ناشایست دیگران ، وجودش آمیخته با شرم و حیا ، گفتارش برآمده از وحی و عاری از هوی ، در همه حال اتّکالش به خدا ، خاکسار و متواضع و الگویی نیکو برای دیگران است. |