حضرت محمد: تفاوت میان نسخه‌ها
←شیوه‌های حکمرانی و مدیریت اجتماعی
مهدی مهدوی (بحث | مشارکتها) |
مهدی مهدوی (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
==شیوه‌های حکمرانی و مدیریت اجتماعی== | ==شیوه‌های حکمرانی و مدیریت اجتماعی== | ||
پیمان حدیبیه؛ به عنوان انعطاف حکومت در هنگام ضرورت و اقتضای شرایط؛ | * پیمان حدیبیه؛ به عنوان انعطاف حکومت در هنگام ضرورت و اقتضای شرایط؛ | ||
تنزیل و ابلاغ آیات تشریعی؛ به‌عنوان ضوابط زیست فردی و جمعی و اجتماعی؛ | * تنزیل و ابلاغ آیات تشریعی؛ به‌عنوان ضوابط زیست فردی و جمعی و اجتماعی؛ | ||
تدوین چارجوب نظام سیاسی ـ اجتماعی برای حکومت مدینه؛ | * تدوین چارجوب نظام سیاسی ـ اجتماعی برای حکومت مدینه؛ | ||
رعایت جوانمردی در اوج قدرت؛ مانند بخشش سران مکه در روز فتح مکه؛ | * رعایت جوانمردی در اوج قدرت؛ مانند بخشش سران مکه در روز فتح مکه؛ | ||
نامه‌نگاری به سران ممالک و امپراطوری‌ها و دعوت آنان به اسلام؛ که نشان از قدرت استدلال و قوت منطق عقلی اسلام داشت؛ | * نامه‌نگاری به سران ممالک و امپراطوری‌ها و دعوت آنان به اسلام؛ که نشان از قدرت استدلال و قوت منطق عقلی اسلام داشت؛ | ||
آینده‌نگری برای حکومت نوپای اسلامی با تعیین جانشین برای خود در روز غدیر؛ | * آینده‌نگری برای حکومت نوپای اسلامی با تعیین جانشین برای خود در روز غدیر؛<ref> جعفریان، تاریخ سیاسی اسلام، 1383ش، ج1، ص579ـ677.</ref> | ||
مشورت با مردم؛ | * مشورت با مردم؛<ref> سوره آل‌عمران، آیه 159؛ سوره شوری، آیه 38.</ref> تا ضمن شخصیت دادن به پیروان خود و مسلمانان، جانشینانش نیز گمان نکنند مافوق مردم هستند و وظیفه‌شان دستور دادن و وظیفه مردم نیز اطاعت کردن است!<ref> مطهری، سیری در سیره نبوی، 1384ش، ص213.</ref> | ||
==اصول ترویج و تبلیغ آموزه‌های اسلام== | ==اصول ترویج و تبلیغ آموزه‌های اسلام== | ||
اول، هدایت فکری مردم به یکتاپرستی از طریق استدلال و تقویت روح تفکر و تعمق در مردم؛ این شیوه در دوران سیزده ساله مکه و دوران ده ساله مدینه (دوره سرایا و غزوات) دنبال شد و با دعوت مردم به حکمت و موعظه و جدال احسن ، مخاطب را به تأمل و تدبر وامی‌داشت. | اول، هدایت فکری مردم به یکتاپرستی از طریق استدلال و تقویت روح تفکر و تعمق در مردم؛ این شیوه در دوران سیزده ساله مکه و دوران ده ساله مدینه (دوره سرایا و غزوات) دنبال شد و با دعوت مردم به حکمت و موعظه و جدال احسن ، مخاطب را به تأمل و تدبر وامی‌داشت. | ||