صندوق قرض الحسنۀ خانوادگی: تفاوت میان نسخه‌ها

قرض، در لغت به معنای بریدن و در اصطلاح به مالی گفته می‌شود که شخص از اموال خود جدا کرده و به شرط باز گرداندن به دیگری می‌دهد.<ref> [http://راغب%20اصفهاني،%20المفردات%20في%20غريب%20القرآن،%201404ق،%20ج1،%20ص400.http://lib.eshia.ir/15362/1/400/%D8%B6%D8%B1%D8%A8 راغب اصفهاني، المفردات في غريب القرآن، 1404ق، ج1، ص400.] </ref>  حَسَن نیز به معنای زیبا و نیکو است. قرض‌حسن، قرضی است که از مال حلال بوده و آن را با منت گذاردن و اذیت، ضایع نکنند.<ref>. [http://طبرسي،%20مجمع%20‌البيان%20في%20تفسير%20القرآن،%201415ق،%20ج2،%20ص137http://lib.eshia.ir/15362/1/400/%D8%B6%D8%B1%D8%A8 طبرسي، مجمع ‌البيان في تفسير القرآن، 1415ق، ج2، ص137</ref>

پیشینۀ تأسیس صندوق قرض‌الحسنه در ایران، به سال ۱۳۴۸ش برمی‌گردد که آیت‌الله «میرزا علی فلسفی»، امام ‌جماعت مسجد لُرزاده در تهران، با کمک تعدادی از نمازگزاران و بازاریان نیکوکار، صندوقی را بنیان نهاد.<ref>مظلوم، «اولین صندوق قرض‌الحسنه ایران را چه کسی تاسیس کرد؟»، وب‌سایت راه‌پرداخت:رسانه فناوری‌های مالی ایران.</ref>  اما پیشینۀ صندوق‌های قرض‌الحسنۀ خانگی با توجه به استفتائاتی که از مراجع شده است، به بعد از انقلاب اسلامی باز می‌گردد.<ref> «حکم صندوق‌های خانوادگی»، وب‌سایت هدانا.</ref>