آیین تدفین: تفاوت میان نسخهها
←مفهومشناسی
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۴: | خط ۴: | ||
آیین تدفین، ازسنتهای کهن [[اقوام ایرانی|ایرانیان]] است که بعد از اسلام بر معناگرایی و بعد مناسکی آن افزوده شده است. امروزه آیین تدفین نزد ایرانیان، نمود عینی بسیاری از شاخصهای فرهنگی و معارف اسلامی بوده و دارای کارکردهای روانی و اجتماعی است. این آیین در پی تحولات اجتماعی، دچار دگرگونی شده و تغییرات ارزشی را نیز تجربه کرده است. | آیین تدفین، ازسنتهای کهن [[اقوام ایرانی|ایرانیان]] است که بعد از اسلام بر معناگرایی و بعد مناسکی آن افزوده شده است. امروزه آیین تدفین نزد ایرانیان، نمود عینی بسیاری از شاخصهای فرهنگی و معارف اسلامی بوده و دارای کارکردهای روانی و اجتماعی است. این آیین در پی تحولات اجتماعی، دچار دگرگونی شده و تغییرات ارزشی را نیز تجربه کرده است. | ||
==مفهومشناسی== | ==مفهومشناسی== | ||
آیینها شامل مجموعهای از کنشها، حرکات، ابزارها و اشیا، مهارتها و شیوههای هماهنگ | آیینها شامل مجموعهای از کنشها، حرکات، ابزارها و اشیا، مهارتها و شیوههای هماهنگ [[دعا]]ها و روابط حسی و عاطفی، در یک نظم معنایی خاص، نوعی تعلق به یک یا چند باور یا مناسک دینی، عقیدتی، سیاسی، اجتماعی و قومی را نشان داده و میان گروههای اجتماعی مبادله یا منتقل میشوند. آیین تدفین به مراسم آیینی و نمادینی گفته شده است که شرکت کنندگان حین تدفین درگذشتگان و پس از آن به جا میآورند.<ref>[https://vajehyab.com/farhangestan/%D8%A2%DB%8C%DB%8C%D9%86-%D8%AA%D8%AF%D9%81%DB%8C%D9%86?q=%D8%A2%DB%8C%DB%8C%D9%86%20%D8%AA%D8%AF%D9%81%DB%8C%D9%86 واژههای مصوب فرهنگستان، ذیل واژه آیین تدفین.]</ref> | ||
==فلسفۀ برگزاری== | ==فلسفۀ برگزاری== | ||
باورها و روایتهای مربوط به مرگ و زندگی پس از آن بر تأسیس مراسم تدفین، صورتهای مختلف و چگونگی برگزاری آن اثرگذار بوده و نظام معنایی خاصی را به وجود میآورد. اندیشۀ مرگ بهعنوان تولدی دیگر از باورهای کهن ایرانیان است<ref>[https://www.sid.ir/paper/87992/fa معقولی و طاووسی، «مرگ و آیینهای مربوط به آن در ایران باستان»، 1387ش، ص152]</ref> که با آموزهای اسلامی حیات پس از مرگ، جاودانگی انسان<ref>سورۀ مؤمن، آیۀ 11. </ref> در سرای دیگر و اثرگذاری اعمال این جهانی بر زندگی اخروی انسان،<ref>سورۀ عصر، آیۀ 3. </ref> درهم آمیخته و سنتهای ویژهای را در آیین تدفین به وجود آورده است؛ سنت ختم قرآن، خواندن سورۀ فاتحه، نماز میّت و لیلة الدفن، تلقین و بازخوانی عقاید دینی و مذهبی متوفی، ذکر مصیبت ائمه و نذر و خیرات به نیت رسیدن ثواب به روح میّت، از جملۀ این سنتها است.<ref>[https://ensani.ir/file/download/article/20140518151252-9943-54.pdf شیعهعلی، «احکام میّت در فقه مذاهب اسلامی»، 1391ش، ص61.] </ref> مرگ، مصیبت و رنجهای شدیدی را در بازماندگان ایجاد میکند که آیین تدفین و سنتهای آن، سازوکاری برای التیام روانی و بازسازی روحی بازماندگان و دوستان، شناخته میشود.<ref>[http://soci.rihu.ac.ir/article%201004.html قبادی و علیپور، «تحلیل کارکردهای مراسم و مناسک دینی»، 1391ش، ص87.]</ref> | باورها و روایتهای مربوط به مرگ و زندگی پس از آن بر تأسیس مراسم تدفین، صورتهای مختلف و چگونگی برگزاری آن اثرگذار بوده و نظام معنایی خاصی را به وجود میآورد. اندیشۀ مرگ بهعنوان تولدی دیگر از باورهای کهن ایرانیان است<ref>[https://www.sid.ir/paper/87992/fa معقولی و طاووسی، «مرگ و آیینهای مربوط به آن در ایران باستان»، 1387ش، ص152]</ref> که با آموزهای اسلامی حیات پس از مرگ، جاودانگی انسان<ref>سورۀ مؤمن، آیۀ 11. </ref> در سرای دیگر و اثرگذاری اعمال این جهانی بر زندگی اخروی انسان،<ref>سورۀ عصر، آیۀ 3. </ref> درهم آمیخته و سنتهای ویژهای را در آیین تدفین به وجود آورده است؛ سنت ختم قرآن، خواندن سورۀ فاتحه، نماز میّت و لیلة الدفن، تلقین و بازخوانی عقاید دینی و مذهبی متوفی، ذکر مصیبت ائمه و نذر و خیرات به نیت رسیدن ثواب به روح میّت، از جملۀ این سنتها است.<ref>[https://ensani.ir/file/download/article/20140518151252-9943-54.pdf شیعهعلی، «احکام میّت در فقه مذاهب اسلامی»، 1391ش، ص61.] </ref> مرگ، مصیبت و رنجهای شدیدی را در بازماندگان ایجاد میکند که آیین تدفین و سنتهای آن، سازوکاری برای التیام روانی و بازسازی روحی بازماندگان و دوستان، شناخته میشود.<ref>[http://soci.rihu.ac.ir/article%201004.html قبادی و علیپور، «تحلیل کارکردهای مراسم و مناسک دینی»، 1391ش، ص87.]</ref> |