زهره اعتضادالسلطنه: تفاوت میان نسخه‌ها

زهره اعتضادالسلطنه اولین معلم و قهرمان زندگی‌ خود را، مادرش می‌داند. مادر زهره به او می‌آموخت که از پاهای خود برای انجام کارهایش استفاده کند تا بتواند به زندگی عادی خود ادامه داده و به خودکفایی برسد و حس تلخ بی‌مصرف بودن را از خود دور کند. مادر زهره هیچ‌گاه او را یک فرد ناتوان نمی‌دید و به همین دلیل، زهره سرزندگی و خوشبختی خود را مدیون آموزه‌ها و تلاش‌های مادرش می‌داند.<ref>[https://newspaper.hamshahrionline.ir/id/186626/%D8%B2%DB%8C%D8%A8%D8%A7%DB%8C%DB%8C-%D9%85%D8%AD%D8%A8%D8%AA-%D8%AE%D8%AF%D8%A7-%DA%86%DB%8C%D8%B2%DB%8C-%D9%86%D8%AF%DB%8C%D8%AF%D9%85.html «زهره اعتضادالسلطنه؛ بانوی هنرمندی که به مدد پاهایش زیباترین آثار هنری را خلق می‌کند»، همشهری آنلاین.]</ref>  او داشتن یک خانوادۀ خوب و حامی را از نعمت‌های خود در زندگی می‌داند و معتقد است با حمایت آنها و پی بردن به توانایی‌های خودش، توانسته بر سختی‌ها فائق شود و بتواند با وجود محدودیت‌های معلولیت، از زندگی لذت ببرد و علاقمند است بتواند تجربیات خود را در اختیار افراد همانند خودش، قرار دهد تا آنها هم بتوانند استقلال شخصی خود را به‌دست آورند و با یادگیری کارهای هنری آیندۀ بهتری داشته باشند و از زندگی خود لذت بیشتری ببرند.<ref>[https://jashnname.com/article-1-1007/%D8%AF%D8%B1-%D9%85%D8%A8%D8%A7%D8%B1%D8%B2%D9%87-%D8%A8%D8%A7-%D8%B3%D8%AE%D8%AA%DB%8C-%D9%87%D8%A7-%D8%A8%D9%87-%D8%B2%D9%86%D8%AF%DA%AF%DB%8C-%D9%84%D8%A8%D8%AE%D9%86%D8%AF-%D8%B2%D8%AF%D9%85 «در مبارزه با سختی‌ها به زندگی لبخند زدم»، وب‌سایت جشن‌نامه.]</ref>