روزه: تفاوت میان نسخه‌ها

بر اساس دیدگاه فقهای شیعه، مبطلات روزه نه چیز است: خوردن و آشامیدن، آمیزش جنسی، دروغ بستن به خدا و رسول خدا و امامان، رساندن غبار غلیظ به حلق، باقی‌ماندن بر جنابت، حیض و نفاس تا اذان صبح، استمناء، اماله با مایعات، استفراغ  از روی عمد و فرو‌ بردن سر در آب.  

زکات روزه (فطریه) از واجبات مالی افطار در روز اول شوال (عید فطر) است. این زکات بر کسی واجب است که در شب عید فطر فقیر نبوده و عاقل، بالغ و هوشیار باشد. مقدار آن برای هر نفر سه کیلو خوراک معمول مردم محل (گندم، جو یا برنج) یا معادل آن است. مورد مصرف زکات فطر همان موارد هشت‌گانه زکات است.

در زمان قدیم بسیاری از مردم به‌خصوص در تابستان، شب‌ها را بیدار می‌ماندند و روزها می‌خوابیدند تا روزه گرفتن آسان‌تر شود. برخی در شب مشغول عبادت می‌شدند، برخی به قهوه‌خانه‌ها می‌رفتند و برخی به امور دیگر می‌پرداختند تا سحری را خورده و روزه بگیرند. اگر کسی روزه نمی‌گرفت از بین مردم و خانوادۀ خود طرد می‌شد و به همین جهت روزه‌خوران نیز تلاش می‌کردند همرنگ جماعت باشند. زنان، ساعتی پیش از اذان صبح بیدار شده و مشغول تهیۀ سحری می‌شدند. مردم در سحر به خواندن دعاها، نماز و مناجات می‌پرداختند. در شهر نیز بانگ و نوای مناجات بلند می‌شد. مردم در شب اول روزه، نیت کل سی روز را می‎‌کردند. با شروع روزه، کسب‌وکارها تا اندازه‌ای تغییر می‎کرد. کار برخی از کسبه همانند دعافروش، زالویی، حجامت‌انداز، دلاک، دندان‌ساز، لوطی عنتری، سلمانی و مشاطه، چلویی، دیزی‌پزی و قهوه‌چی کساد می‌شد، اما حمامی‌ها، ساعت‌سازها، معرکه‌گیرها، مسئله‌گوها و فروشندگان کالای مذهبی مانند قرآن، کتاب دعا، سجاده، جانماز و کفن، رونق می‌گرفتند.  

زنان مسلمان بعد از ظهر مشغول تهیۀ افطاری می‌‎شوند و اندکی پیش از اذان مغرب، سفرۀ افطار را می‌گسترانند و در کنار آن سماور و بساط چای چیده می‌شود. روزه‌داران هنگام افطار ابتدا چند عدد خرما، نصف استکان آب گرم، چند انگشت حلوا، چند لقمه نان و پنیر و گاهی پیاله‌ای آش رشته یا جو می‌خورند. سپس با مقداری فاصله، شام می‌خورند. در گذشته، شام شامل خوراک‌هایی مانند بورانی اسفناج با ماست، نرگسی اسفناج، حلوا ارده، ماست و لبو، کوفته‌شامی، شامی لپه و کوفته دست‌به‌گردن بود.

سحری در گذشته برای ایام سرما شامل غذاهای پرگوشت و پرچرب و در فصل گرما شامل غذاهای کم‌چرب و کم‌گوشت بود. این غذاها تنوع بسیار داشت مانند آبگوشت به و سرکه، آبگوشت کلم‌قمری، طاس‌کباب، کوفته‌شامی، کوفته دست‌به‌گردن، کباب‌دیگی، چلوخورش فسنجان، آلو اسفناج، پلو ته‌چین با گوشت یا مرغ، کباب‌چنجه، کباب‌تنوری، خاگینه، نیمرو، کوکوسبزی، کوکو سیب‌زمینی، شیرین‌پلو و هفت‌رنگ پلو. غذای افراد بی‌بضاعت شامل کله‌جوش، اشکنه، دمپختک، انواع کته و سیب‌زمینی پخته، نان و انجیر، نان و خرما، نان و پنیر و هندوانه، نان و چای شیرین و نان و مربا بود.  

تو دور باش و چنین روزه صد هزار گذار  

به‌غیر از تو دگر یاری نگیرم  

===در فرهنگ عامیانه===

* «روزۀ مریم گرفتن»، کنایه از خاموشی گزیدن و سکوت.

برخی باور دارند که اگر هنگام افطار، میهمانی بر سفره حضور نداشته باشد، روزه پذیرفته نیست و در مقابل، برخی دیگر ترجیح می‌دهند که بهتر است هر خانواده هنگام افطار بر سر سفرۀ خویش باشد.

برخی نیز بعد از نیت و هنگام خواب انگشتر عقیق را می‌مکیدند و باور داشتند که رفع عطش می کند.

[[رده: ویکی‌زندگی]]