←منابع
(←سحری) |
(←منابع) |
||
| (۴ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
به فال نیک تو را ماه روزه روی نمود | به فال نیک تو را ماه روزه روی نمود | ||
تو دور باش و چنین روزه صد هزار گذار | تو دور باش و چنین روزه صد هزار گذار<ref>موسوی گرمارودی، «نگاهی به رمضان در شعر فارسی»، مجلۀ گلستان قرآن، شماره 38، 1379ش، ص98 و 99؛ | ||
«ادبیات منظوم ایران»، مجلۀ نظم و نثر فارسی، شماره 65، 1400ش، ص51، 53 و 54. | |||
</ref> | |||
روزه‌داری در دوبیتی‌های عامیانه نیز جایگاه بلندی دارد: | روزه‌داری در دوبیتی‌های عامیانه نیز جایگاه بلندی دارد: | ||
| خط ۶۴: | خط ۶۶: | ||
به‌دور کاکلت یاقوت و مرجان | به‌دور کاکلت یاقوت و مرجان | ||
به‌غیر از تو دگر یاری نگیرم | به‌غیر از تو دگر یاری نگیرم<ref>رهیاب، رهیاب (بلخی)، بلخاب (تاریخ، فرهنگ و اجنماع)، 1401ش، ج2، ص389. </ref> | ||
===در | ===در ادبیات عامیانه=== | ||
در فرهنگ عامیانه و در ضرب‌المثل‌ها نیز به روزه و روزه‌داری، توجه ویژه‌ای شده است: | در فرهنگ عامیانه و در ضرب‌المثل‌ها نیز به روزه و روزه‌داری، توجه ویژه‌ای شده است: | ||
| خط ۹۷: | خط ۹۹: | ||
* «روزۀ گنجشکی گرفتن»، کنایه از روزۀ ناقص. | * «روزۀ گنجشکی گرفتن»، کنایه از روزۀ ناقص. | ||
* «روزۀ مریم گرفتن»، کنایه از خاموشی گزیدن و سکوت. | * «روزۀ مریم گرفتن»، کنایه از خاموشی گزیدن و سکوت.<ref>دهگان، فرهنگ جامع ضرب‌المثل‌های فارسی، 1382ش، ص321؛ شکور‌زاده، ده هزار مثل فارسی، 1372ش، ص94؛ دهخدا، امثال و حکم، 1357ش، ج4، ص258؛ ذوالفقاری، فرهنگ بزرگ ضرب‌المثل‌های فارسی، 1392ش، ص158. </ref> | ||
==روزه در فرهنگ عامیانه== | ==روزه در فرهنگ عامیانه== | ||
| خط ۱۰۴: | خط ۱۰۶: | ||
همچنین به نظر مردم گستردن سفرۀ افطار اندکی پیش از موعد و نشستن به دور آن ثواب روزه را چند برابر می‌کند، زیرا سفرۀ افطار بر بال فرشتگان جای می‌گیرد و روزه‌داران هر قدر زودتر روزۀ خود را بگشایند، فرشتگان را زودتر به آرامش می‌رسانند. | همچنین به نظر مردم گستردن سفرۀ افطار اندکی پیش از موعد و نشستن به دور آن ثواب روزه را چند برابر می‌کند، زیرا سفرۀ افطار بر بال فرشتگان جای می‌گیرد و روزه‌داران هر قدر زودتر روزۀ خود را بگشایند، فرشتگان را زودتر به آرامش می‌رسانند. | ||
برخی باور دارند که اگر هنگام افطار، میهمانی بر سفره حضور نداشته باشد، روزه پذیرفته نیست و در مقابل، برخی دیگر ترجیح می‌دهند که بهتر است هر خانواده هنگام افطار بر سر سفرۀ خویش باشد. | برخی باور دارند که اگر هنگام افطار، میهمانی بر سفره حضور نداشته باشد، روزه پذیرفته نیست و در مقابل، برخی دیگر ترجیح می‌دهند که بهتر است هر خانواده هنگام افطار بر سر سفرۀ خویش باشد.<ref>وکیلیان، رمضان در فرهنگ مردم، ۱۳۷۶ش، ص78.</ref> | ||
برخی بعد از سحری یک لقمۀ نان خالی می‌خوردند و باور داشتند که خوردن آن یک لقمه آنان را تا افطار حفظ می‌کند. | برخی بعد از سحری یک لقمۀ نان خالی می‌خوردند و باور داشتند که خوردن آن یک لقمه آنان را تا افطار حفظ می‌کند. | ||
برخی نیز بعد از نیت و هنگام خواب انگشتر عقیق را می‌مکیدند و باور داشتند که رفع عطش می کند. | برخی نیز بعد از نیت و هنگام خواب انگشتر عقیق را می‌مکیدند و باور داشتند که رفع عطش می کند.<ref>شهری، طهران قدیم، 1399ش، ج3، ص352.</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| خط ۱۴۵: | خط ۱۴۷: | ||
* نیشابوری، مسلم بن حجاج، صحیح مسلم، بیروت، دارالاحیاء التراث العربی، 1420ق. | * نیشابوری، مسلم بن حجاج، صحیح مسلم، بیروت، دارالاحیاء التراث العربی، 1420ق. | ||
* وکیلیان، احمد، رمضان در فرهنگ مردم، تهران، سروش، ۱۳۷۶ش. | * وکیلیان، احمد، رمضان در فرهنگ مردم، تهران، سروش، ۱۳۷۶ش. | ||
[[رده: ویکی‌زندگی]] | [[رده: ویکی‌زندگی]] [[رده: آشپزی]] [[رده: مناسک دینی]] [[رده: آرامش معنوی]] [[رده: آموزه‌های دینی]] [[رده: مناسبت‌های دینی]] [[رده: روابط اجتماعی]] | ||