دلال المغربی
دلال المغربی؛ اولین فرماندۀ زن فلسطینی در مبارزه با اشغالگری اسرائیل.
دلال المغربی، اولین فرماندۀ زن در تاریخ مبارزات فلسطینیان است. او که تنها بیست سال داشت با رهبری یک عملیات استشهادی به‌همراه ده جوان مبارز دیگر در جادۀ ساحلی بین حیفا و تل‌آویو با ارتش ویژۀ اسرائیل به سرکردگی باراک ایهود به نبرد پرداختند و پس از رساندن تلفات سنگینی به دشمن، توسط آنان به شهادت رسیدند. باراک ایهود از شدت خشم پیکر این شهیدۀ شجاع و دلیر را در برابر دوربین خبرنگاران به زمین کشید. نام دلال المغربی پس از این واقعه به‌عنوان یک قهرمان ملی و نماد شجاعت و مبارزه میان فلسطینیان ماندگار شد.
تولد و تحصیلات
دلال المغربی، سال 1958م در اردوگاه پناهندگان صبرا در بیروت لبنان در خانواده‌ای فلسطینی، متولد شد. او تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در مدارس وابسته به آژانس کمک‌رسانی آوارگان فلسطینی در بیروت گذراند.[۱]
فعالیت‌های نظامی
دلال در سال 1975م در حالی که هنوز مشغول تحصیل بود به جنبش فتح پیوست و وارد فعالیت‌های چریکی شد. او آموزش‌های نظامی و کار با انواع اسلحه‌ها را فرا گرفت و در این زمینه پیشرفت خوبی داشت. وی در سال 1977م یک دورۀ آموزشی سه ماهه را گذراند و به درجۀ ستوانی نائل آمد و به‌دلیل شجاعت و روحیۀ انقلابی که داشت، در بیست‌سالگی به رهبری یک گروه چریکی انتخاب شد.[۲] دلال المغربی با زبان عبری آشنایی کامل داشت.[۳]
عملیات کمال عدوان
کمال عدوان از چهره‌های مبارز در تاریخ مبارزۀ فلسطینیان و به‌عنوان نماد مقاومت آنها شناخته شده است. او از فرماندهان سازمان آزادی‌بخش فلسطین بود که در سال 1973م در بیروت توسط کماندوهای اسرائیلی ترور شد و به شهادت رسید. عملیات نظامی دلال المغربی به یاد او به «عملیات کمال عدوان» نام‌گذاری شد.[۴] این گروه که شامل ده مرد نظامی دیگر بود به گروه «دیر یاسین» نیز معروف بود. کشتار دیر یاسین (روستایی در یک کیلومتری غرب شهر قدس) در 9 آوریل 1948م رخ داد[۵] که در آن صدها فلسطینی اعم از زن و کودک به طرز وحشیانه‌ای توسط صهیونیست‌ها سلاخی شدند. همچنین در این کشتار شکم 30 زن باردار فلسطینی با سلاح سرد پاره شد و پس از آن بسیاری از فلسطینیان از یافا و تل‌آویو به کشورهای عربی مهاجرت کردند.[۶]
عملیات کمال عدوان در 11 مارس 1978م صورت گرفت. کلید این عملیات از سفر غیرمترقبه انور سادات رئیس‌جمهوری مصر به فلسطین اشغالی رقم خورد. زیرا مصر که تا چند روز پیش از آن از پیشتازان مبارزه با اسرائیل بود، تغییر رویه داد و با صهیونیست‌ها دست دوستی داد. فلسطینی‌ها نیز بسیار نگران از تبعات این رویه بودند. بنابراین رهبران گروه‌های مبارز فلسطینی با طرح این عملیات قصد توقف یا کند شدن سرعت این مذاکرات را داشتند. البته آنها معتقد بودند اگر هدف آنها هم محقق نشود، می‌تواند تلنگری به صهیونیست‌ها و سران کشورهای عربی باشد که سازمان آزادی‌بخش فلسطین را نادیده انگاشته‌اند.[۷] این عملیات به‌صورت استشهادی برنامه‌ریزی شده بود. گروه دیر یاسین که لباس‌های سربازان اسرائیلی را بر تن داشتند، سوار کشتی تجاری شدند که از مدیترانه به مقصد شمال آفریقا در حرکت بود. هنگام گذر این کشتی از سواحل سرزمین‌های اشغالی فلسطین، آنها با قایق‌های پلاستیکی از کشتی خارج شده و به سمت ساحل حیفا حرکت کردند. وقتی به ساحل رسیدند، پس از مخفی کردن قایق‌ها به سمت جادۀ نظامی کنار ساحل رفتند. این جاده، یک جادۀ نظامی بود که سربازان صهیونیست را از شهرک‌های اطراف به تل‌آویو و برعکس منتقل می‌کردند. آنها پس از رسیدن به جاده، یک اتوبوس نظامی را که پر از سربازان اسرائیلی بود، متوقف کرده و آن را تحت کنترل خود در آوردند و به سمت تل‌آویو حرکت کردند. در این مسیر، آنها به ماشین‌های نظامی تیراندازی می‌کردند. بعد از دو ساعت که به نزدیکی تل‌آویو رسیدند، دولت اسرائیل یک تیم ویژۀ ارتش را با تجهیزات جنگی کامل برای متوقف کردن این اتوبوس به این منطقه فرستاد. سربازان اسرائیلی بعد از مدتی توانستند اتوبوس را از کار بیندازند و آن موقع بود که جنگی رودررو بین آنان و گروه دیر یاسین صورت گرفت. گروه دلال المغربی اتوبوس را منفجر کردند و پس از درگیری با تیم باراک و واردکردن تلفات زیادی به صهیونیست‌ها، خودشان نیز به شهادت رسیدند.[۸]
این عملیات که توسط خلیل الوزیر طراحی شده بود، در نظر داشت که پس از ورود آنان به حیفا و گروگان گرفتن اتوبوس اسرائیلی به تل‌آویو بروند و داخل ساختمان کنست (مجلس رژیم صهیونیستی) شده و آنجا را منفجر کنند. این عملیات اگرچه در ظاهر به هدف خود نرسید، اما تلفات سنگینی به صهیونیست‌ها وارد کرد[۹] و حدود 37 سرباز اسرائیلی در این عملیات کشته و ده‌ها نفر دیگر زخمی شدند. بسیاری از صاحب‌نظران اسرائیلی بر این باور هستند که عملیات عدوان از تلخ‌ترین حوادث و همچنین بزرگ‌ترین عملیات‌های فدایی فلسطینیان علیه رژیم اسرائیل به‌شمار می‌رود که سربازان اسرائیلی ساعت‌های پرهراسی را به سر برده‌اند.[۱۰] رکورد این تعداد از تلفات، زمان انتفاضه دوم در سال 2000م شکسته شد.[۱۱]
آرامگاه دلال المغربی
پس از شهادت دلال المغربی پیکر او در گورستان شماره‌ها به خاک سپرده شد[۱۲] که یکی از مخوف‌ترین قبرستان‌های بتونی رژیم صهیونیستی است.[۱۳] در سال 2008م در جریات تبادل زندانیان بین حزب‌الله با اسرائیل، قرار بود که پیکر دلال المغربی نیز به حزب‌الله تحویل داده شود، اما با انجام آزمایشاتی که بر روی پیکر تحویل داده شده، صورت گرفت، مشخص شد که آنها با دروغ پیکر را تحویل نداده‌اند و او با گذشت بیش از چهار دهه از شهادتش هنوز مزاری ندارد.[۱۴]
یادبودها
دلال المغربی به‌عنوان یک نماد فرهنگی نیز در میان فلسطینیان مورد احترام است و به همین منظور بسیاری از مکان‌ها و نهادها چون مدارس و مراکز فرهنگی در کرانه باختری با همین نام، نام‌گذاری شده‌اند. بسیاری از کشورهای اروپایی مانند بلژیک، نروژ و دانمارک تحت‌تأثیر رژیم صهیونیستی و به‌منظور حذف فرهنگ مقاومت و مبارزه حمایت‌های مالی خود را از این مراکز قطع کرده‌اند، فقط به دلیل اینکه نام آن مدارس «دلال المغربی» بوده است. تلاش صهیونیست‌ها برای حذف نام قهرمانان و اعمال فشار بر روی فلسطینیان برای دست کشیدن از مبارزه، ترس واقعی آنان از مبارزه و مقاومت را که تنها راه شکست آنان است، به‌خوبی در برابر دیدگاه جهانیان به تصویر می‌کشد.[۱۵]
پانویس
- ↑ «دلال مغربی کیست که باراک تا این اندازه از او کینه دارد؟»، وب‌سایت مجله ویستا.
- ↑ «این زن كيست كه باراک تا اين اندازه از او کينه دارد؟»، وب‌سایت عصر ایران.
- ↑ «دلال المغربی، شهیده فلسطینی که صهیونیست‌ها پس از 40 سال هنوز از نامش وحشت دارند»، وب‌سایت روزنامه کیهان.
- ↑ «دلال مغربی کیست که باراک تا این اندازه از او کینه دارد؟»، وب‌سایت مجله ویستا.
- ↑ «وحشیانه‌ترین جنایات صهیونیست‌ها در روستای فلسطینی»، همشهری آنلاین.
- ↑ «فلسطین؛ آرمانی برای آزادی»، خبرگزاری ایمنا.
- ↑ «دختري که اسرائيل از نامش مي‌هراسد!»، وب‌سایت تابناک.
- ↑ سلیمانی، «دلال مغربی، اسطوره مقاومت فلسطینی»، وبلاگ ققنوس.
- ↑ «دلال المغربی، شهیده فلسطینی که صهیونیست‌ها پس از 40 سال هنوز از نامش وحشت دارند»، وب‌سایت روزنامه کیهان.
- ↑ «دلال مغربی»، وب‌سایت مجله ویستا.
- ↑ «دختري که اسرائيل از نامش مي‌هراسد!»، وب‌سایت تابناک.
- ↑ «این زن كيست كه باراک تا اين اندازه از او کينه دارد؟»، وب‌سایت عصر ایران.
- ↑ «راز گورستان‌های شماره» در اسرائیل، قبرهای ۵۰ سانتی فلسطینی‌های بدون اندام»، خبرگزاری تسنیم.
- ↑ «دلال المغربی، شهیده فلسطینی که صهیونیست‌ها پس از 40 سال هنوز از نامش وحشت دارند»، وب‌سایت روزنامه کیهان.
- ↑ «زن مبارزی که پس از ۴۰ سال هنوز از نامش می‌ترسند»، خبرگزاری تسنیم.
منابع
- «این زن كيست كه باراک تا اين اندازه از او کينه دارد؟»، وب‌سایت عصر ایران، تاریخ درج مطلب: 28 تیر 1387ش.
- «دختري که اسرائيل از نامش مي‌هراسد!»، وب‌سایت تابناک، تاریخ درج مطلب: 9 شهریور 1389ش.
- «دلال المغربی، شهیده فلسطینی که صهیونیست‌ها پس از 40 سال هنوز از نامش وحشت دارند»، وب‌سایت روزنامه کیهان، تاریخ درج مطلب: 1 آبان 1396ش.
- «دلال مغربی»، وب‌سایت مجله ویستا، تاریخ بازدید: 5 آبان 1403ش.
- «دلال مغربی کیست که باراک تا این اندازه از او کینه دارد؟»، وب‌سایت مجله ویستا، تاریخ بازدید: 24 مهر 1403ش.
- «راز گورستان‌های شماره» در اسرائیل، قبرهای ۵۰ سانتی فلسطینی‌های بدون اندام»، خبرگزاری تسنیم، تاریخ درج مطلب: 3 مرداد 1393ش.
- «زن مبارزی که پس از ۴۰ سال هنوز از نامش می‌ترسند»، خبرگزاری تسنیم، تاریخ درج مطلب: 1 آبان 1396ش.
- سلیمانی، محمدحسین، «دلال مغربی، اسطوره مقاومت فلسطینی»، وبلاگ ققنوس، تاریخ درج مطلب: 27 تیر 1387ش.
- «فلسطین؛ آرمانی برای آزادی»، خبرگزاری ایمنا، تاریخ درج مطلب: 12 بهمن 1398ش.
- «وحشیانه‌ترین جنایات صهیونیست‌ها در روستای فلسطینی»، همشهری آنلاین، تاریخ درج مطلب: 20 فروردین 1403ش.