بامیان: تفاوت میان نسخه‌ها
←موقعیت جغرافیایی
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
==موقعیت جغرافیایی== | ==موقعیت جغرافیایی== | ||
1. گذشته: بامیان در گذشته¬های دور، جغرافیای وسیعی داشته که شامل: غرجستان، بلخ، بدخشان، تخارستان، پنجشیر، پروان، غوربند و مناطق دیگر می¬شد. یکی از نام¬های بلخ بامی منسوب به بامیان است.<ref>محمدی شاری، بامیان؛ پایتخت شکوه اساطیری، 1395ش، ص33. </ref> | 1. گذشته: بامیان در گذشته¬های دور، جغرافیای وسیعی داشته که شامل: غرجستان، بلخ، بدخشان، تخارستان، پنجشیر، پروان، غوربند و مناطق دیگر می¬شد. یکی از نام¬های بلخ بامی منسوب به بامیان است.<ref>محمدی شاری، بامیان؛ پایتخت شکوه اساطیری، 1395ش، ص33. </ref> | ||
2. امروزه: در حال حاضر ولایت بامیان یکی از ولایات کوهستانی مناطق مرکزی افغانستان است که از طرف شمال با ولایت سمنگان، از شمال غرب با ولایت سرپل، از جنوب با ولایت میدان وردک، غزنی و دایکندی، از شرق با ولایت پروان و بغلان و از جانب غرب با ولایت غور و دایکندی همسایگی دارد. ارتفاع این ولایت از سطح دریا 2500 متر است. بامیان دارای هفت ولسوالی (شهرستان) است که عبارت‌اند از پنجاب، ورس، یکه-ولنگ یک، یکه¬ولنک دو، شیبر، سیغان و کهمرد. از منظر حدود اربعه، ولایت بامیان<ref> وزارت اقتصاد، «پروفایل ولایت بامیان، چشم¬انداز انکشاف اقتصادی و اجتماعی»، 1398ش، ص7-8</ref> | |||
2. امروزه: در حال حاضر ولایت بامیان یکی از ولایات کوهستانی مناطق مرکزی افغانستان است که از طرف شمال با ولایت سمنگان، از شمال غرب با ولایت سرپل، از جنوب با ولایت میدان وردک، غزنی و دایکندی، از شرق با ولایت پروان و بغلان و از جانب غرب با ولایت غور و دایکندی همسایگی دارد. ارتفاع این ولایت از سطح دریا 2500 متر است. بامیان دارای هفت ولسوالی (شهرستان) است که عبارت‌اند از پنجاب، ورس، یکه-ولنگ یک، یکه¬ولنک دو، شیبر، سیغان و کهمرد. از منظر حدود اربعه، ولایت بامیان<ref> وزارت اقتصاد، «پروفایل ولایت بامیان، چشم¬انداز انکشاف اقتصادی و اجتماعی»، 1398ش، ص7-8</ref> | |||
==اقتصاد== | ==اقتصاد== | ||
بامیان از ولایت¬های کمتر توسعه‌یافته در افغانستان به‌حساب می¬آید. زراعت پیشة اساسی مردم در ولایت بامیان به شمار می¬رود. زمان کشت بهاری از اول حمل (فروردین) تا اول جوزا (خرداد) و زمان کشت خزانی اول میزان (مهر) تا دهم عقرب (آبان) است. محصولات زراعتی این ولایت در مجموع 33 نوع گزارش شده که عبارتند از: گندم، کچالو (سیب‌زمینی)، جو، باقلی، عدس و جواری و سبزیجاتی همچون زردک (هویج)، شلغم، پیاز، کرم، گلپی، کاهو، مرج، گندنه، کدو، بادرنگ، ملی و میوه¬جات مانند زردآلو، سیب، گیلاس، ناک، بادام، چهارمغز، توت و همچنین گیاهان طبی و دارویی و عایداتی مثل هنگ، زیره و شیرین¬بویه.<ref> وزارت اقتصاد، «پروفایل ولایت بامیان، چشم¬انداز انکشاف اقتصادی و اجتماعی»، 1398ش، ص27</ref> | بامیان از ولایت¬های کمتر توسعه‌یافته در افغانستان به‌حساب می¬آید. زراعت پیشة اساسی مردم در ولایت بامیان به شمار می¬رود. زمان کشت بهاری از اول حمل (فروردین) تا اول جوزا (خرداد) و زمان کشت خزانی اول میزان (مهر) تا دهم عقرب (آبان) است. محصولات زراعتی این ولایت در مجموع 33 نوع گزارش شده که عبارتند از: گندم، کچالو (سیب‌زمینی)، جو، باقلی، عدس و جواری و سبزیجاتی همچون زردک (هویج)، شلغم، پیاز، کرم، گلپی، کاهو، مرج، گندنه، کدو، بادرنگ، ملی و میوه¬جات مانند زردآلو، سیب، گیلاس، ناک، بادام، چهارمغز، توت و همچنین گیاهان طبی و دارویی و عایداتی مثل هنگ، زیره و شیرین¬بویه.<ref> وزارت اقتصاد، «پروفایل ولایت بامیان، چشم¬انداز انکشاف اقتصادی و اجتماعی»، 1398ش، ص27</ref> | ||