آناهیتا: تفاوت میان نسخه‌ها

<big>'''آناهیتا'''</big>؛ نماد اهمیت آب، باروری، عشق، زن و منجی در فرهنگ باستانی ایرانیان.<br>

==مفهوم‌شناسی==

آناهیتا، اناهیتا یا اناهیته، در اوستا ترکیبی از دو قسمت «اَ» که ادات نفی بوده و «آهیته» به‌معنای چرکین، خباثت و پلید آمده است. همچنین، در دستور زبان اوستایی، مابین دو قسمت «اَ» و «آهیته» نون وقایه قرار می‌گیرد. بنابراین، آناهیتا به‌معنای پاکی، طهارت، پاکیزگی و بی‌آلایشی است. همچنین، در برخی از بخش‌های اوستا، آناهیتا صفتی دربارۀ فرشتگان بوده و خود نیز از جنس فرشتگان بوده که وظیفۀ آن نگهبانی از آب و ایزدی بوده که با آب در ارتباط بوده است؛ اناهیتا خدا نبوده است.<ref> [https://vajehyab.com/dehkhoda/%D8%A7%D9%86%D8%A7%D9%87%DB%8C%D8%AA%D8%A7 دهخدا، لغت‌نامه، وب‌سایت واژه‌یاب، ذیل واژۀ اناهیتا.]</ref>  در برخی از منابع مرتبط با نجوم نیز آناهیتا را همان ستارۀ زهره معرفی کرده‌اند.<ref>[https://vajehyab.com/?q=%D8%A2%D9%86%D8%A7%D9%87%DB%8C%D8%AA%D8%A7&d=fa2en «آناهیتا»، وب‌سایت واژه‌یاب.]</ref><br>