صفدر خان باجگاهی: تفاوت میان نسخه‌ها
←ویژگی‌ها و رویکرد
| خط ۵: | خط ۵: | ||
==ویژگی‌ها و رویکرد== | ==ویژگی‌ها و رویکرد== | ||
بر اساس برخی منابع موجود، صفدرخان دارای روحیه پهلوانی بوده و بر اساس این ویژگی، تجاوزات عناصر فرصت‌طلب را به مناطق شیعه‌نشین تحمل نمی‌کرد. در پیِ کشتار شیعیان توسط عبدالرحمن و ظلم او به شیعیان که موجب مهاجرت خانوادۀ صفدرخان از جنوب کشور به شمال افغانستان شد، او تلاش می‌کرد تا مردم شیعه متحدانه در کنار یگدیگر با حکام ستمگر زمان خود مبارزه کنند. | بر اساس برخی منابع موجود، صفدرخان دارای روحیه پهلوانی بوده و بر اساس این ویژگی، تجاوزات عناصر فرصت‌طلب را به مناطق شیعه‌نشین تحمل نمی‌کرد.<ref>حسینی قاسمی، شمشیر اسلام (نگاهی به زندگانی، شخصیت و قیام آیت¬الله سید حیدر حسینی بلخی)، 1377 ش، ص17. </ref> در پیِ کشتار شیعیان توسط عبدالرحمن و ظلم او به شیعیان که موجب مهاجرت خانوادۀ صفدرخان از جنوب کشور به شمال افغانستان شد، او تلاش می‌کرد تا مردم شیعه متحدانه در کنار یگدیگر با حکام ستمگر زمان خود مبارزه کنند.<ref>رهیاب (بلخی)، بلخاب (فرهنگ، تاریخ و اجتماع)، 1398ش، ج1، ص165.</ref> | ||
==فعالیت‌ها== | ==فعالیت‌ها== | ||
در دورۀ حاکمیت حبیب¬الله خان کلکانی (1307ش)، با فروپاشی سیستم قبلی یک دوره هرج و مرج بر کشور مستولی شد. در این دوره برخی اشرار، به نام حاکمیت وقت به مناطق مختلف هجوم برده و دست به کشتار افراد و غارت اموال مردم می‌زدند. این افراد بیش‌تر تلاش می‌کردند به مناطق شیعه‌نشین شمال کشور هجوم برده و مردم شیعه را تحت عنوان حامی امان‌الله خان به قتل رسانده و دارایی آنها را تاراج کنند. تجاوزات و دست¬اندازی آن افراد به مناطق شیعه‌نشین موجب قیام صفدرخان در 1307ش شد. او ابتدا تعدادی از میرگن-ها (شکارچیان) و جنگجویان مناطق مرکزی را به منطقۀ بلخاب آورد و سپس به سوی سانچارک (ولایت سرپل) حرکت کرد. بر اساس برخی منابع قیام او ابتدا با شکست مواجه شد، اما با حمایت گستردۀ مردم منطقه و علمای دینی و به‌خصوص رهبری فکری آیت‌الله سید حیدر حسینی شمشیری، صفدرخان توانست ضربات مهلکی به اشرار وارد کند. دامنۀ قیام او گسترش یافت و قلمرو وسیعی را از زیر سلطۀ عوامل حکومت آزاد ساخت. او به زودی توانست سانچارک، سرپل (مرکز ولایت سرپل) و شبرغان (مرکز ولایت جوزجان) را اشغال کرده و به سمت مزارشریف (مرکز ولایت بلخ) حرکت کند. صفدرخان در حملات پی در پی توانست آن شهر را آزاد و برای حرکت به سمت تاشقرقان در شرق بلخ، برنامه¬ریزی کند. | در دورۀ حاکمیت حبیب¬الله خان کلکانی (1307ش)، با فروپاشی سیستم قبلی یک دوره هرج و مرج بر کشور مستولی شد. در این دوره برخی اشرار، به نام حاکمیت وقت به مناطق مختلف هجوم برده و دست به کشتار افراد و غارت اموال مردم می‌زدند. این افراد بیش‌تر تلاش می‌کردند به مناطق شیعه‌نشین شمال کشور هجوم برده و مردم شیعه را تحت عنوان حامی امان‌الله خان به قتل رسانده و دارایی آنها را تاراج کنند. تجاوزات و دست¬اندازی آن افراد به مناطق شیعه‌نشین موجب قیام صفدرخان در 1307ش شد. او ابتدا تعدادی از میرگن-ها (شکارچیان) و جنگجویان مناطق مرکزی را به منطقۀ بلخاب آورد و سپس به سوی سانچارک (ولایت سرپل) حرکت کرد. بر اساس برخی منابع قیام او ابتدا با شکست مواجه شد، اما با حمایت گستردۀ مردم منطقه و علمای دینی و به‌خصوص رهبری فکری آیت‌الله سید حیدر حسینی شمشیری، صفدرخان توانست ضربات مهلکی به اشرار وارد کند. دامنۀ قیام او گسترش یافت و قلمرو وسیعی را از زیر سلطۀ عوامل حکومت آزاد ساخت. او به زودی توانست سانچارک، سرپل (مرکز ولایت سرپل) و شبرغان (مرکز ولایت جوزجان) را اشغال کرده و به سمت مزارشریف (مرکز ولایت بلخ) حرکت کند. صفدرخان در حملات پی در پی توانست آن شهر را آزاد و برای حرکت به سمت تاشقرقان در شرق بلخ، برنامه¬ریزی کند. | ||