پرش به محتوا

امام خمینی: تفاوت میان نسخه‌ها

۹۷ بایت اضافه‌شده ،  ‏۳۱ ژانویهٔ ۲۰۲۲
خط ۷۰: خط ۷۰:


==دستاوردهای دانشی امام خمینی==
==دستاوردهای دانشی امام خمینی==
آیت‌الله خمینی در علوم دینی مانند فقه و اصول فقه، سرآمد بود و عالمان و دانشمندان بزرگی از مجالس و محافل درس او سر برآوردند. او در دانش‌هایی مانند فلسفه اسلامی و عرفان نظری نیز صاحب‌نظر و دارای تألیفات است.  وی در دوران تدریس در قم، در مدرسه فیضیه جلسات درس اخلاق برپا می‌کرد که از استقبال طلاب حوزه علمیه قم برخوردار بود. آیت‌الله خمینی، در حوزه علمیه قم چندین دوره فقه، اصول فقه، فلسفه، عرفان و اخلاق اسلامی را تدریس کرد و در حوزه علمیه نجف نیز 13 سال فقه و علوم دینی را در عالی‌ترین سطوح تدریس نمود.<ref>[https://fa.wikishia.net/view/%D8%B3%DB%8C%D8%AF_%D8%B1%D9%88%D8%AD%E2%80%8C%D8%A7%D9%84%D9%84%D9%87_%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C_%D8%AE%D9%85%DB%8C%D9%86%DB%8C «سید روح‌الله موسوی خمینی»، در وب‌سایت ویکی‌شیعه.]</ref>  <br>
آیت‌الله خمینی در علوم دینی مانند [[فقه]] و اصول فقه، سرآمد بود و عالمان و دانشمندان بزرگی از مجالس و محافل درس او سر برآوردند. او در دانش‌هایی مانند [[فلسفه اسلامی]] و [[عرفان نظری]] نیز صاحب‌نظر و دارای تألیفات است.  وی در دوران تدریس در [[قم]]، در [[مدرسه فیضیه]] جلسات درس [[اخلاق]] برپا می‌کرد که از استقبال طلاب [[حوزه علمیه]] [[قم]] برخوردار بود. آیت‌الله خمینی، در [[حوزه علمیه]] [[قم]] چندین دوره [[فقه]]، اصول فقه، [[فلسفه]]، [[عرفان]] و [[اخلاق اسلامی]] را تدریس کرد و در [[حوزه علمیه]] [[نجف]] نیز 13 سال [[فقه]] و [[علوم دینی]] را در عالی‌ترین سطوح تدریس نمود.<ref>[https://fa.wikishia.net/view/%D8%B3%DB%8C%D8%AF_%D8%B1%D9%88%D8%AD%E2%80%8C%D8%A7%D9%84%D9%84%D9%87_%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%DB%8C_%D8%AE%D9%85%DB%8C%D9%86%DB%8C «سید روح‌الله موسوی خمینی»، در وب‌سایت ویکی‌شیعه.]</ref>  <br>


حاصل تأملات و مطالعات علمی امام خمینی، مجموعه‌ای از آثار مکتوب به قلم خود او است که عبارت است از: کشف اسرار؛ تحریر الوسیله؛ شرح چهل حدیث؛ ولایت فقیه؛ جهاد اکبر؛ مناسک حج؛ آداب الصلاة؛ سرّ الصلاة؛ تفسیر سوره حمد؛ طلب و اراده؛ شرح دعای سحر؛ کتاب البیع (۵ جلد)؛ کتاب الطهاره (۴ جلد)؛ شرح حدیث جنود عقل و جهل؛ مصباح الهدایه الی الخلافة و الولایة؛ مناهج الوصول الی علم الاصول (۲ جلد)؛ تعلیقات علی شرح فصوص الحکم ومصباح الانس؛ انوار الهدایه فی التعلیقة علی الکفایة (۲ جلد)؛ رسائل (شامل چند رساله در علم اصول مثل «لاضرر و لا ضرار»، استصحاب، تعادل و تراجیح، اجتهاد و تقلید، و تقیه).<br>
حاصل تأملات و مطالعات علمی امام خمینی، مجموعه‌ای از آثار مکتوب به قلم خود او است که عبارت است از: کشف اسرار؛ تحریر الوسیله؛ شرح چهل حدیث؛ ولایت فقیه؛ جهاد اکبر؛ مناسک حج؛ آداب الصلاة؛ سرّ الصلاة؛ تفسیر سوره حمد؛ طلب و اراده؛ شرح دعای سحر؛ کتاب البیع (۵ جلد)؛ کتاب الطهاره (۴ جلد)؛ شرح حدیث جنود عقل و جهل؛ مصباح الهدایه الی الخلافة و الولایة؛ مناهج الوصول الی علم الاصول (۲ جلد)؛ تعلیقات علی شرح فصوص الحکم ومصباح الانس؛ انوار الهدایه فی التعلیقة علی الکفایة (۲ جلد)؛ رسائل (شامل چند رساله در علم اصول مثل «لاضرر و لا ضرار»، استصحاب، تعادل و تراجیح، اجتهاد و تقلید، و تقیه).<br>


نظریه ولایت مطلقه فقیه که نظریه‌ای فقهی ـ سیاسی و مبتنی بر باورهای تشیع است، مهم‌ترین نظریه امام خمینی است. وی تلاش کرد حکومت جمهوری اسلامی و قانون اساسی آن را بر اساس همین نظریه شکل دهد. از نگاه امام خمینی حکومت، فلسفه عملی تمامی فقه است.<ref>[http://www.imam-khomeini.ir/fa/C207_44699/_%d8%aa%d8%b9%db%8c%db%8c%d9%86_%d8%a7%d8%b3%d8%aa%d8%b1%d8%a7%d8%aa%da%98%db%8c_%d9%86%d8%b8%d8%a7%d9%85_%d8%ac%d9%85%d9%87%d9%88%d8%b1%db%8c_%d8%a7%d8%b3%d9%84%d8%a7%d9%85%db%8c_%d8%a7%db%8c%d8%b1%d8%a7%d9%86_%d9%80_%d8%b1%d8%b3%d8%a7%d9%84%d8%aa_%d8%ad%d9%88%d8%b2%d9%87%e2%80%8f%d9%87%d8%a7%db%8c_%d8%b9%d9%84%d9%85%db%8c%d9%87_%d9%80__%d9%85%d9%86%d8%b4%d9%88%d8%b1___%d8%b1%d9%88%d8%ad%d8%a7%d9%86%db%8c%d8%aa#page289 امام خمینی، صحیفه امام، 1389ش، ج21، ص289.]</ref>  نگاه حکومتی او به فقه باعث شد تا وی ضمن تأکید بر حفظ چارچوب فقه سنتی، به نوآوری در اجتهاد معتقد شود. نظریه نقش زمان و مکان در اجتهاد و برخی فتاوای تأثیرگذار او، نتیجه همین رویکرد است. اصطلاح «اسلام ناب محمدی» را او در همین چارچوب به‌کار می‌برد.
نظریه ولایت مطلقه فقیه که نظریه‌ای فقهی ـ سیاسی و مبتنی بر باورهای تشیع است، مهم‌ترین نظریه امام خمینی است. وی تلاش کرد حکومت [[جمهوری اسلامی]] و [[قانون اساسی]] آن را بر اساس همین نظریه شکل دهد. از نگاه امام خمینی حکومت، فلسفه عملی تمامی [[فقه]] است.<ref>[http://www.imam-khomeini.ir/fa/C207_44699/_%d8%aa%d8%b9%db%8c%db%8c%d9%86_%d8%a7%d8%b3%d8%aa%d8%b1%d8%a7%d8%aa%da%98%db%8c_%d9%86%d8%b8%d8%a7%d9%85_%d8%ac%d9%85%d9%87%d9%88%d8%b1%db%8c_%d8%a7%d8%b3%d9%84%d8%a7%d9%85%db%8c_%d8%a7%db%8c%d8%b1%d8%a7%d9%86_%d9%80_%d8%b1%d8%b3%d8%a7%d9%84%d8%aa_%d8%ad%d9%88%d8%b2%d9%87%e2%80%8f%d9%87%d8%a7%db%8c_%d8%b9%d9%84%d9%85%db%8c%d9%87_%d9%80__%d9%85%d9%86%d8%b4%d9%88%d8%b1___%d8%b1%d9%88%d8%ad%d8%a7%d9%86%db%8c%d8%aa#page289 امام خمینی، صحیفه امام، 1389ش، ج21، ص289.]</ref>  نگاه حکومتی او به [[فقه]] باعث شد تا وی ضمن تأکید بر حفظ چارچوب فقه سنتی، به نوآوری در [[اجتهاد]] معتقد شود. نظریه نقش زمان و مکان در [[اجتهاد]] و برخی فتاوای تأثیرگذار او، نتیجه همین رویکرد است. اصطلاح «اسلام ناب محمدی» را او در همین چارچوب به‌کار می‌برد.
 
==دیوان اشعار==
==دیوان اشعار==
از امام خمینی، مجموعه‌ی شعری برجای مانده است که اشعار آن بیشتر در سبک عراقی سروده شده است. دیوان امام، نخستین بار در ۶ فصل شامل غزلیات، رباعیات، قصاید، مسمط، ترجیع‌بند و اشعار پراکنده، از سوی موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی در ۴۳۸ صفحه منتشر شد. آشناترین غزل این دیوان برای مردم ایران، غزلی است با مضمون عرفانی، که یک هفته پس از درگذشت امام، به‌صورت یک قطعه مستقل منتشر شد. این غزل با ابیات زیر آغاز شده است:<ref>[http://www.imam-khomeini.ir/fa/c78_99275/%da%a9%d8%aa%d8%a7%d8%a8/%d8%af%db%8c%d9%88%d8%a7%d9%86_%d8%a7%d8%b4%d8%b9%d8%a7%d8%b1/%da%86%d8%b4%d9%85_%d8%a8%db%8c%d9%85%d8%a7%d8%b1#page142 امام خمینی، دیوان امام، 1392، ص142.]</ref>  
از امام خمینی، مجموعه‌ی شعری برجای مانده است که اشعار آن بیشتر در سبک عراقی سروده شده است. دیوان امام، نخستین بار در ۶ فصل شامل غزلیات، رباعیات، قصاید، مسمط، ترجیع‌بند و اشعار پراکنده، از سوی موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی در ۴۳۸ صفحه منتشر شد. آشناترین غزل این دیوان برای مردم ایران، غزلی است با مضمون عرفانی، که یک هفته پس از درگذشت امام، به‌صورت یک قطعه مستقل منتشر شد. این غزل با ابیات زیر آغاز شده است:<ref>[http://www.imam-khomeini.ir/fa/c78_99275/%da%a9%d8%aa%d8%a7%d8%a8/%d8%af%db%8c%d9%88%d8%a7%d9%86_%d8%a7%d8%b4%d8%b9%d8%a7%d8%b1/%da%86%d8%b4%d9%85_%d8%a8%db%8c%d9%85%d8%a7%d8%b1#page142 امام خمینی، دیوان امام، 1392، ص142.]</ref>