پرش به محتوا

تعزیه: تفاوت میان نسخه‌ها

۴ بایت حذف‌شده ،  ‏۲۵ ژوئیهٔ ۲۰۲۲
(صفحه‌ای تازه حاوی «<big>'''تعزیه'''</big>؛ سوگواری نمایشی با کلامی منظوم و آهنگین<br> تعزیه، به‌معنای ش...» ایجاد کرد)
 
خط ۴: خط ۴:
بلوکباشی، «نخل‌گردانی: نمایش تمثیلی از جاودانگی حیات شهیدان»، ۱۳۸۰ش، ص23.</ref>   
بلوکباشی، «نخل‌گردانی: نمایش تمثیلی از جاودانگی حیات شهیدان»، ۱۳۸۰ش، ص23.</ref>   
==پیشینه تعزیه در ایران==
==پیشینه تعزیه در ایران==
مورخان، نقطه اوج تعزیه را در دوره ناصرالدین شاه دانسته‌اند. علاقمندی پادشاه به نمایش‌های تعزیه،<ref>ژوانس فووریه، سه سال در دربار ایران، پانویس 1، 1363ش، ج1، ص105.</ref> موجب شده بود که در دوران سلطنت او، در صدها تکیه، میدان و حسینیه در تهران، مراسم تعزیه برگزار شود و بسیاری از شهرها و روستاهای ایران نیز دارای اماکنی برای اجرای تعزیه بودند. تعزیه‌های سیار و قهوه‌خانه‌ای نیز که ویژگی‌های متفاوتی داشت، به‌مرور زمان، ایجاد شدند.<ref>شهری، تاریخ اجتماعی تهران در قرن سیزدهم، 1367-1368ش، ج5، ص532-535.</ref><br>
مورخان، نقطۀ اوج تعزیه را در دورۀ ناصرالدین شاه دانسته‌اند. علاقمندی پادشاه به نمایش‌های تعزیه،<ref>ژوانس فووریه، سه سال در دربار ایران، پانویس 1، 1363ش، ج1، ص105.</ref> موجب شده بود که در دوران سلطنت او، در صدها تکیه، میدان و حسینیه در تهران، مراسم تعزیه برگزار شود و بسیاری از شهرها و روستاهای ایران نیز دارای اماکنی برای اجرای تعزیه بودند. تعزیه‌های سیار و قهوه‌خانه‌ای نیز که ویژگی‌های متفاوتی داشت، به‌مرور زمان، ایجاد شدند.<ref>شهری، تاریخ اجتماعی تهران در قرن سیزدهم، 1367-1368ش، ج5، ص532-535.</ref><br>
    
    
پس از قتل ناصرالدین شاه، تعزیه‌های حکومتی کم‌رونق شد؛ اما تعزیه‌خوانان غیرحکومتی، در مناطق گوناگونی از ایران، به کار خود ادامه دادند. در دوره رضاخان، که برگزاری سوگواری محرم با محدودیت‌های بسیاری روبرو شد، تعزیه‌ها بیش از پیش، از رونق افتادند.
پس از قتل ناصرالدین شاه، تعزیه‌های حکومتی کم‌رونق شد؛ اما تعزیه‌خوانان غیرحکومتی، در مناطق گوناگونی از ایران، به کار خود ادامه دادند. در دورۀ رضاخان که برگزاری سوگواری محرم با محدودیت‌های بسیاری روبرو شد، تعزیه‌ها بیش از پیش، از رونق افتادند.
 
==ارتباط تعزیه و موسیقی==
==ارتباط تعزیه و موسیقی==
بیان حوادث در تعزیه، همیشه همراه با آواز بوده و تعزیه‌خوان‌ها، معمولا با مقام‌ها و گوشه‌های موسیقی ایرانی آشنا بوده‌اند. افراد باتجربه، کودکان خوش‌صدا را برای نقش‌های کوچک، آموزش می‌دادند تا کم‌کم، با ظرایف اجرای آواز آشنا شده و تعزیه‌خوان شوند. بسیاری از محققان، تعزیه را یکی از دلایل اصلی حفظ بخشی از نغمه‌های موسیقی ایرانی می‌دانند. <br>
بیان حوادث در تعزیه، همیشه همراه با آواز بوده و تعزیه‌خوان‌ها، معمولا با مقام‌ها و گوشه‌های موسیقی ایرانی آشنا بوده‌اند. افراد باتجربه، کودکان خوش‌صدا را برای نقش‌های کوچک، آموزش می‌دادند تا کم‌کم، با ظرایف اجرای آواز آشنا شده و تعزیه‌خوان شوند. بسیاری از محققان، تعزیه را یکی از دلایل اصلی حفظ بخشی از نغمه‌های موسیقی ایرانی می‌دانند. <br>
۴۲۸

ویرایش