سهراب سپهری: تفاوت میان نسخه‌ها

سهراب سپهری (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۹ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۰۲

۱۰۶ بایت اضافه‌شده ، ‏۹ ژوئن ۲۰۲۲

بدون خلاصۀ ویرایش

دیداریویکی‌متن

محمدرضا آتشین صدف

۱۹

ویرایش

@@ خط ۳۵: / خط ۳۵: @@
 '''<big>سهراب سپهری</big>'''، نویسنده، نقاش و شاعر نوپرداز معاصر<br>
-سهراب در ظهر 15 مهر 1307ش در شهر [[قم]] متولد شد. وی سومین فرزند اسدالله خان و فروغ سپهری است که هر دو اهل [[شعر]] و [[هنر]] بودند. مادر سهراب، نوادة لسان‌الملك سپهر مؤلف «ناسخ التواريخ» بود.<ref>سپهري، ‌مرغ مهاجر، 1377ش، ص17.</ref>  سهراب، در همان کودکی، [[نقاشی]]، طراحی و [[خوشنویسی]] را از پدر آموخت.<ref>سپهری، هنوز در سفرم، 1380ش، ص14.</ref>  [[آموزش ابتدايي]] را در دبستان خيّام [[کاشان|كاشان]] گذراند و همزمان در همین دوران به [[نقاشی]] و [[شعر]] روي آورد.<ref>مرادي كوچي، معرفي و شناخت سهراب سپهري، 1380ش، ص11.</ref>  شاعران و نویسندگان مورد علاقه‌اش گوته، لامارتين، زولا، [[حافظ]]، ‌[[سعدی]] و نظام وفا بودند. علاقه‌اش به مطالعه و نویسندگی در سنین نوجوانی آغاز شد.<ref>عابدي، تپش سايه ‌دوست، 1377ش، ص96.</ref>  در همین دوران، به سبب علاقه به [[موسيقی]]، نواختن [[سنتور]] و [[نی|ني]] را در خانه به‌صورت خودآموز شروع کرد. در 15 سالگی به [[تهران]] آمد و در دانشسراي مقدماتي به تحصيل ادامه داد.<ref>سپهري، مرغ مهاجر، 1377ش، ص 55، 56 و 62. </ref>  در اين دوره، علاقه ‌او به [[نقاشی|نقاشي]] و نشست و برخاست با اعضاي انجمن ادبي صباي [[کاشان|كاشان]] همچنان به قوت خود باقی بود.
+سهراب در ظهر 15 مهر 1307ش در شهر [[قم]] متولد شد. وی سومین فرزند اسدالله خان و فروغ سپهری است که هر دو اهل [[شعر]] و [[هنر]] بودند. مادر سهراب، نواده‌ی لسان‌الملك سپهر مؤلف «ناسخ التواريخ» بود.<ref>سپهري، ‌مرغ مهاجر، 1377ش، ص17.</ref>  سهراب، در همان کودکی، [[نقاشی]]، طراحی و [[خوشنویسی]] را از پدر آموخت.<ref>سپهری، هنوز در سفرم، 1380ش، ص14.</ref>  [[آموزش ابتدايي]] را در دبستان خيام [[کاشان|كاشان]] گذراند و همزمان در همین دوران به [[نقاشی]] و [[شعر]] روي آورد.<ref>مرادي كوچي، معرفي و شناخت سهراب سپهري، 1380ش، ص11.</ref>  شاعران و نویسندگان مورد علاقه‌اش گوته، لامارتين، زولا، [[حافظ]]، ‌[[سعدی]] و نظام وفا بودند. علاقه‌اش به مطالعه و نویسندگی در سنین نوجوانی آغاز شد.<ref>عابدي، تپش سايه ‌دوست، 1377ش، ص96.</ref>  در همین دوران، به سبب علاقه به [[موسيقی]]، نواختن [[سنتور]] و [[نی|ني]] را در خانه به‌صورت خودآموز آغاز کرد. در 15 سالگی به [[تهران]] آمد و در دانشسراي مقدماتي به تحصيل ادامه داد.<ref>سپهري، مرغ مهاجر، 1377ش، ص 55، 56 و 62. </ref>  در اين دوره، علاقه‌ی ‌او به [[نقاشی|نقاشي]] و نشست و برخاست با اعضاي انجمن ادبي صباي [[کاشان|كاشان]] همچنان به قوت خود باقی بود.<ref>نیازمند ارجاع</ref>
 ==جوانی سهراب==
-سهراب پس از پایان دوره دو ساله دانشسرا، در 18 سالگی به استخدام اداره فرهنگ (آموزش و پرورش) [[کاشان|كاشان]] درآمد و در همين سال در امتحانات ششم ادبي شركت كرد.<ref>مرادي كوچي، معرفي و شناخت سهراب سپهري، 1380ش، ص11.</ref>  هنوز 20 ساله نشده بود که با مشفق كاشاني كه در آن زمان شاعري جوان بود، در اداره فرهنگ آشنا شد و اين آشنايي تأثيری مثبت در زندگي او گذاشت. در حقیقت، مشفق الفباي شاعري را به سهراب آموخت و به اصلاح شعرهاي او پرداخت. سبک و روش سهراب تحت تأثیر آشنایی‌ وی با منوچهر شیبانی، نقاش و شاعر معاصر در [[قمصر]] [[کاشان]] دگرگون شد.<ref>سپهري، هنوز در سفرم، 1380ش، ص18ـ19. </ref>  پس از اخذ مدرك ديپلم، از اداره فرهنگ استعفا داد و براي تحصيل در رشته [[نقاشی|نقاشي]] در دانشكده هنرهاي زيبا به تهران آمد. همزمان با تحصيلش، در شركت نفت نیز به خدمت پرداخت. او به تدريج با سروده‌هاي نيما و تولّلي آشنا شد و در قالب‌هايي چون چارپاره شروع به طبع‌آزمايي كرد. عشق به شاعری او را به جلسات ادبي مورخ‌الدوله سپهر کشاند و مسبب آشنایی‌ او با افرادی مانند محسن هشترودي، ‌محمدابراهيم باستاني پاريزي و كريم پورشيرازي در اين انجمن شد.<ref>عابدي، تپش سایه دوست،1377ش، ص101ـ102.</ref>
+سهراب پس از پایان دوره‌ی دوساله‌ی دانشسرا، در 18 سالگی به استخدام اداره‌ی فرهنگ (آموزش و پرورش) [[کاشان|كاشان]] درآمد و در همين سال در امتحانات ششم ادبي شركت كرد.<ref>مرادي كوچي، معرفي و شناخت سهراب سپهري، 1380ش، ص11.</ref>  هنوز 20 ساله نشده بود که با [[مشفق كاشانی]] كه در آن زمان شاعري جوان بود، در اداره‌ی فرهنگ آشنا شد و اين آشنايي تأثيری مثبت در زندگي او گذاشت. در حقیقت، مشفق الفباي شاعري را به سهراب آموخت و به اصلاح شعرهاي او پرداخت. سبک و روش سهراب زیر تأثیر آشنایی‌ وی با [[منوچهر شیبانی]]، نقاش و شاعر معاصر در [[قمصر]] [[کاشان]] دگرگون شد.<ref>سپهري، هنوز در سفرم، 1380ش، ص18ـ19. </ref>  او پس از گرفتن مدرك ديپلم، از اداره‌ی فرهنگ استعفا کرد و براي تحصيل در رشته‌ی [[نقاشی|نقاشي]] در دانشكده‌ی هنرهاي زيبا، به تهران رفت. وی همزمان با تحصيل، در شركت نفت نیز به خدمت پرداخت. او به تدريج با سروده‌های [[نيما]] و [[توللی]] آشنا شد و در قالب‌هايي چون چارپاره طبع‌آزمايي كرد. عشق به شاعری او را به جلسه‌های ادبي مورخ‌الدوله‌ی سپهر کشاند و سبب آشنایی‌ او با افرادی مانند محسن هشترودي، ‌[[محمدابراهيم باستانی پاريزی]] و كريم پورشيرازی در اين انجمن شد.<ref>عابدي، تپش سایه دوست،1377ش، ص101ـ102.</ref>
 ==شعر و [[نقاشی]] سهراب==