←جوانی
(←جوانی) |
|||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
==جوانی== | ==جوانی== | ||
پدر¬دار بعد از تکمیل دروس مقدماتی، برای ادامه تحصیل راهی نجف شد و در حوزۀ علمیه آن شهر نزد عالمانی مانند سید ابوالقاسم خویی، سیدمحسن حکیم، سید ابوالحسن اصفهانی، سیدمحمود حسینی شاهرودی و کاشف¬الغطاء به تحصیل پرداخت. وی همزمان به تدریس برخی از دروس در حوزه پرداخت. او بعد از دریافت اجازۀ اجتهاد و وکالت¬نامه از برخی مراجع به شمال افغانستان بازگشت و در مناطق مختلف به تبلیغ معارف اهل‌بیت پرداخت. | پدر¬دار بعد از تکمیل دروس مقدماتی، برای ادامه تحصیل راهی نجف شد و در حوزۀ علمیه آن شهر نزد عالمانی مانند سید ابوالقاسم خویی، سیدمحسن حکیم، سید ابوالحسن اصفهانی، سیدمحمود حسینی شاهرودی و کاشف¬الغطاء به تحصیل پرداخت. وی همزمان به تدریس برخی از دروس در حوزه پرداخت. او بعد از دریافت اجازۀ اجتهاد و وکالت¬نامه از برخی مراجع به شمال افغانستان بازگشت و در مناطق مختلف به تبلیغ معارف اهل‌بیت پرداخت.<ref>رهیاب (بلخی)، بلخاب (تاریخ، فرهنگ و اجتماع)، ج2، 1401ش، (ص50-51).</ref> | ||
==خاستگاه فکری== | ==خاستگاه فکری== | ||
آیت‌الله پدردار در زمانی به افغانستان بازگشت که مردم شیعه در بسیاری از مناطق بر اثر تقیه مداوم با معارف اهل‌بیت بیگانه شده و آداب و فرائض مذهبی را فراموش کرده بودند. به‌همین دلیل او به محض ورود به کشور سفر تبلیغی به تمام مناطق شمال و مناطق دیگر را در دستور کار خود قرار داد. وی تربیت عالمان دین را برای رفع خلاء تبلیغی در شمال کشور لازم می‌دانست. | آیت‌الله پدردار در زمانی به افغانستان بازگشت که مردم شیعه در بسیاری از مناطق بر اثر تقیه مداوم با معارف اهل‌بیت بیگانه شده و آداب و فرائض مذهبی را فراموش کرده بودند. به‌همین دلیل او به محض ورود به کشور سفر تبلیغی به تمام مناطق شمال و مناطق دیگر را در دستور کار خود قرار داد. وی تربیت عالمان دین را برای رفع خلاء تبلیغی در شمال کشور لازم می‌دانست. | ||