آخوند پدردار: تفاوت میان نسخهها
←خاستگاه فکری
(←جوانی) |
|||
خط ۸: | خط ۸: | ||
==خاستگاه فکری== | ==خاستگاه فکری== | ||
آیتالله پدردار در زمانی به افغانستان بازگشت که مردم شیعه در بسیاری از مناطق بر اثر تقیه مداوم با معارف اهلبیت بیگانه شده و آداب و فرائض مذهبی را فراموش کرده بودند. بههمین دلیل او به محض ورود به کشور سفر تبلیغی به تمام مناطق شمال و مناطق دیگر را در دستور کار خود قرار داد. وی تربیت عالمان دین را برای رفع خلاء تبلیغی در شمال کشور لازم میدانست. | آیتالله پدردار در زمانی به افغانستان بازگشت که مردم شیعه در بسیاری از مناطق بر اثر تقیه مداوم با معارف اهلبیت بیگانه شده و آداب و فرائض مذهبی را فراموش کرده بودند. بههمین دلیل او به محض ورود به کشور سفر تبلیغی به تمام مناطق شمال و مناطق دیگر را در دستور کار خود قرار داد. وی تربیت عالمان دین را برای رفع خلاء تبلیغی در شمال کشور لازم میدانست.<ref>حسنزاده، «زندگی¬نامه مرحوم پدردار»، 1395ش.</ref> | ||
==سیره اخلاقی== | ==سیره اخلاقی== | ||
بسیاری از روحانیون شمال افغانستان، او را از اولین کسانی میدانند که در شمال کشور دارای اجازه اجتهاد از مراجع نجف بوده است و سالیان زیادی از عمر خود را در تدریس به طلاب سپری کرد. او همچنین هر وقت فرصت مییافت برای تبلیغ معارف دینی به نقاط دور و نزدیک سفر کرده و برای حل مسایل و مشکلات دینی مردم تلاش میکرد. شاگردان او از تواضع، صداقت، سادگی و دلسوزی او به نیکی یاد کردهاند. شاگردان آخوند پدردار او را مرد بزرگی توصیف کردهاند که با تواضع به تدریس و تربیت شاگردان اشتغال داشت و با اینکه از نظر علمی مجتهد بود، از تدریس دروس مقدماتی به طلاب دریغ نمیکرد. | بسیاری از روحانیون شمال افغانستان، او را از اولین کسانی میدانند که در شمال کشور دارای اجازه اجتهاد از مراجع نجف بوده است و سالیان زیادی از عمر خود را در تدریس به طلاب سپری کرد. او همچنین هر وقت فرصت مییافت برای تبلیغ معارف دینی به نقاط دور و نزدیک سفر کرده و برای حل مسایل و مشکلات دینی مردم تلاش میکرد. شاگردان او از تواضع، صداقت، سادگی و دلسوزی او به نیکی یاد کردهاند. شاگردان آخوند پدردار او را مرد بزرگی توصیف کردهاند که با تواضع به تدریس و تربیت شاگردان اشتغال داشت و با اینکه از نظر علمی مجتهد بود، از تدریس دروس مقدماتی به طلاب دریغ نمیکرد. |