←شخصیت و اندیشه پروین
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
پروین از لحاظ شخصیت، انزواگرا بود؛ آن‌گونه که حتی بعد از شهرت، در سمت کتابداری دانشسرای عالی نیز دوام نیاورد و در سال 1316ش از کار خود استعفا داد. هرچند در این سال، بیماری‌ِ پدرش نیز شدت پیدا کرد و پروین ترجیح داد که در خانه به پرستاری از پدر بپردازد. مرگ پدر، تأثیری عمیق بر پروین نهاد تا جایی كه او را به سرودن تنها شعر شخصی خود با این مطلع واداشت:<ref>[https://ganjoor.net/parvin/divanp/mtm/sh165 اعتصامی، دیوان اشعار، این قطعه را در تعزیت پدر بزرگوار خود سروده‌ام، بیت1.]</ref><br> | پروین از لحاظ شخصیت، انزواگرا بود؛ آن‌گونه که حتی بعد از شهرت، در سمت کتابداری دانشسرای عالی نیز دوام نیاورد و در سال 1316ش از کار خود استعفا داد. هرچند در این سال، بیماری‌ِ پدرش نیز شدت پیدا کرد و پروین ترجیح داد که در خانه به پرستاری از پدر بپردازد. مرگ پدر، تأثیری عمیق بر پروین نهاد تا جایی كه او را به سرودن تنها شعر شخصی خود با این مطلع واداشت:<ref>[https://ganjoor.net/parvin/divanp/mtm/sh165 اعتصامی، دیوان اشعار، این قطعه را در تعزیت پدر بزرگوار خود سروده‌ام، بیت1.]</ref><br> | ||
{{شعر|نستعلیق}} | {{شعر|نستعلیق}} | ||
{{ب|پدر آن تیشه كه بر خاك تو زد دست اجل|تیشه‌ای بود كه شد باعث ویرانی من}} | {{ب|پدر آن تیشه كه بر خاك تو زد دست اجل|تیشه‌ای بود كه شد باعث ویرانی من}} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||