زرین‌درخت

از ویکی‌زندگی

زرین‌درخت؛ گونه‎ای از گیاهان جنگلی در ایران و عراق.

زَرّین‎‌درخت؛ درختی شبیه زیتون است که در ایران و عراق می‌روید. این درخت در ادبیات فارسی و فرهنگ عامه بازتاب پیدا کرده و دارای اهمیت فرهنگی، گردشگری، زیست‌‎محیطی و خواص درمانی است.

نام‎گذاری

زرین‌درخت را به‎ نام درخت اترج، ترنج، نارنج، درخت طلایی یا زرین و «گل عاشقان» نیز می‎‌شناسند.[۱] ‎زرین‌‎درخت در اواخر زمستان تا پایان بهار، شکوفه‌‎های زرد قشنگ و بزرگی دارد.[۲] برگ‌های زرین‎‌درخت شبیه برگ‎‌های درخت ‎زیتون و گل آن مانند آفتاب است.[۳]

گسترۀ جغرافیایی

ابوریحان بیرونی، محل رویش زرین‎‌درخت را کشورهای عراق و ایران گفته است.[۴] برخی آن را گیاه بومی كازرون در استان فارس دانسته‌اند؛[۵] اما بر اساس بررسی‌های تازه، زرین‌‎درخت از گیاهان کهن اندیمشک از توابع استان خوزستان است.امروزه کمتر از ۱۰ اصله زرین‌درخت در این منطقه باقی مانده است.[۶]

اهمیت فرهنگی و گردشگری

پیشینۀ تاریخی زرین‌‎درخت، ارزش زیست‌محیطی این گونۀ نادر در طبیعت و نیز جلوه و شکوه آن در فصل گل‌دهی، این درخت را به میراثی طبیعی د رمنطقه تبدیل کرده که دارای جاذبۀ گردشگری برای اندیمشک است.[۷] برخی رسانه‌ها و طرفداران محیط‌‎زیست نیز اقداماتی را برای حفظ این گونه زیبای گیاهی آغاز کرده‌اند.[۸]

زرین‎‌درخت در ادبیات فارسی

زرین‌‎درخت، در ادبیات فارسی، الهام‌بخش نظامی گنجوی بوده است؛ او در اشعار خود از زیبایی این درخت‎‌ها سروده و آورده است: [۹] [۱۰] [۱۱]

به‌‎دست آری چنان شاهانه تختی که باشد راست چون زرین‌‎درختی
سر تاجداران برآمد به تخت چو سیمرغ بر شاخ زرین‌‎درخت
غلامان زرین‌کمر گرد تخت چو سیمین ستون گرد زرین‌‎درخت


زرین‎‌درخت در باور عامیانه

مردم اندیمشک «زرین‌‎درختان» را مقدس دانسته و شکستن و بریدن شاخ و برگ آن را گناهی بزرگ می‌‎پندارند. حتی اعتقاد عامۀ مردم بر این است که اگر کسی شاخۀ آن را بشکند «جوان‌مرگ» می‎‌شود. اهالی اندیمشک به تنه و شاخۀ آن‌ها تریش (پارچه) سبز می‌‎بندند[۱۲] و در زیر این درخت‌‎ها دعا خوانده و معتقد به اجابت آن به‌‎عنوان مکانی مقدس هستند. تا چند دهه پیش مردم بومی و کشاورزان در زیر سایۀ زرین‌‎درختان غذای نذری می‎‌پختند و بین کشاورزان و مستمندان توزیع کرده و ضمن سپاس از خدا، درخواست باران و برکت در محصولات کشاورزی و دامداری و استجابت دعا می‌کردند.[۱۳] در طب سنتی برای زرین‌درخت، برخی خواص درمانی ذکر شده است.[۱۴]

پانویس

  1. دهخدا، لغت‌نامه، ذیل واژۀ زرین‎درخت.]
  2. «زرین‌درخت اندیمشک میراثی فراموش‌شده»؛ وب‎سایت شبکة اطلاع‌رسانی راه دانا.
  3. ابن‌‎خلف تبریزی، برهان قاطع، 1380ش، ص455.
  4. ابوریحان، الصيدنة في الطب، 1383ش، ص563.
  5. راغب، مفردات ألفاظ القرآن، 1412ق، ص562.
  6. عارفیان، «زرین‌درخت اندیمشک را دریابید»، 1397ش، ص15.
  7. «زرین‌درخت اندیمشک میراثی فراموش‌شده»، وب‎سایت شبکة اطلاع‌رسانی راه دانا.
  8. «صدای نجات زرین‌درختان در اندیمشک»، خبرگزاری فارس.
  9. نظامی‎ گنجوی، خسرو شیرین، 1387ش، ص47.
  10. نظامی گنجوی، شرف‎نامه، 1387ش، ص330.
  11. نظامی ‎گنجوی، شرف‎نامه، 1387ش، ص516.
  12. «زرین‌درخت اندیمشک میراثی فراموش شده»، وب‎سایت شبکۀ اطلاع‌‎رسانی راه دانا.
  13. عارفیان، «زرین‌درخت اندیمشک را دریابید»، 1397ش، ص15.
  14. رازی، الحاوي في الطب‏، 1422ق، ج 20، ص195؛ ناظم‎جهان، اكسير اعظم، 1287ش، ج ‏4، ص675؛ ابن‎‌سینا، القانون في الطب، 1426ق، ج ‏1، ص430

منابع

  • ابن‎‌سينا، حسين بن عبدالله‏، القانون في الطب، بیروت، دار إحياء التراث العربي، 1426ق.‏
  • ابوريحان بيرونى، محمد بن احمد، الصيدنة في الطب، ترجمة باقر مظفرزاده، تهران، فرهنگستان زبان و ادب فارسى، 1383ش.
  • رازى، محمد بن زكريا، الأبدال المستعملة في الطب و العلاج، تهران، دانشگاه علوم پزشكى ايران، 1383ش.
  • رازى، محمد بن زكريا، الحاوي في الطب‏، بيروت، دار احياء التراث العربي‏، 1422ق.‏
  • راغب ‏اصفهانى، حسين بن محمد، مفردات ألفاظ القرآن، بیروت، دار القلم، 1412ق.
  • «زرین‌درخت اندیمشک میراثی فراموش‌شده»، وب‎سایت شبکة اطلاع‌رسانی راه دانا، تاریخ درج مطلب: 1 اردیبهشت 1395ش.
  • «صدای نجات زرین‌درختان در اندیمشک»، خبرگزاری فارس، تاریخ درج مطلب: 17 خرداد 1397ش.
  • عارفیان، امیرهوشنگ، «زرین‌درخت اندیمشک را دریابید»، روزنامة جام‌جم، شماره ۵۰۸۱، ۲۳ فروردین ۱۳۹۷ش.
  • عطار اسرائيلى، داود، منهاج الدكان و دستور الأعيان في أعمال و تراكيب الأدوية النافعة للأبدان، تهران، دانشگاه علوم پزشكى ايران، 1383ش.‏
  • عقيلى ‎علوى شيرازى، سيدمحمدحسين‏، مخزن الأدويه: دائرة المعارف خوردني‎ها و داروهاى پزشكى سنتى ايران، كلكته، هندوستان، چاپ سوم، 1260ق.
  • ناظم‏‌جهان، محمداعظم، اكسير اعظم‏، تهران، دانشگاه علوم پزشكى ايران‏، 1387ش.‏
  • نظامی‌‎گنجوی، خسرو و شیرین، به‎کوشش سعید حمیدیان، تهران، قطره، 1387ش.
  • نظامی‌گنجوی، شرف‎نامه، به کوشش سعید حمیدیان، تهران، قطره، 1387ش.