انگوزه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
انگوزه گیاهی علفی، چند ساله و دارای ریشۀ ضخیم و گوشتی است. این گیاه دارای برگ‌های بسیار بریده و غباری بوده و ساقه‌ای گوشتی دارد. ارتفاع این گیاه نیز تا حدود 2 متر می‌رسد. گل‌های انگوزه زردرنگ و چتری مانند است که در آخر ساقه پدید می‌آید. ساقۀ انگوزه نیز در چند سال ابتدایی سن خود، در دید نبوده و برگ‌های آن روی زمین گسترده است. میوۀ انگوزه دارای دو تخم به‌رنگ قهوه‌ای تیره و بسیار بدبو است. انگوزه در زمین‌های بایر، خشک و آهکی می‌روید.<ref>.عقیلی علوی شیرازی، مخزن الادویة، ۱۸۴۴م، ص125.</ref> | انگوزه گیاهی علفی، چند ساله و دارای ریشۀ ضخیم و گوشتی است. این گیاه دارای برگ‌های بسیار بریده و غباری بوده و ساقه‌ای گوشتی دارد. ارتفاع این گیاه نیز تا حدود 2 متر می‌رسد. گل‌های انگوزه زردرنگ و چتری مانند است که در آخر ساقه پدید می‌آید. ساقۀ انگوزه نیز در چند سال ابتدایی سن خود، در دید نبوده و برگ‌های آن روی زمین گسترده است. میوۀ انگوزه دارای دو تخم به‌رنگ قهوه‌ای تیره و بسیار بدبو است. انگوزه در زمین‌های بایر، خشک و آهکی می‌روید.<ref>.عقیلی علوی شیرازی، مخزن الادویة، ۱۸۴۴م، ص125.</ref> | ||
==گسترۀ جغرافیایی== | ==گسترۀ جغرافیایی== | ||
نگوزه+در+بسیاری+از+مناطق+افغانستان،+ایران+و+آسیای‌میانه+به+دست+آمده+و+به‌صورت+عمده+به+خارج+از+این+کشورها+نیز+صادر+می‌شود.+این+گیاه+با+جنس‌های+متنوع+خود،+از+تیرۀ+چتریان+به‌شمار+می‌آید+که+بیشتر+در+مناطق+کوهستانی+و+گاه+بیابانی+ایران+پراکنده+است.+۱۵گونۀ+انگوزه+از+جمله+کما+یا+انغوزۀ+لرستانی،+کمای+بینالودی+و+کمای+جندقی،+بومی+ایران+هستند.+افزون+بر+ایران،+آسیای+صغیر،+ارمنستان+و+افغانستان+از+دیگر+رویش‌گاه‌های+این+گیاهان+به+شمار+می‌روند<ref>سلطانی، دایرةالمعارف طب سنتی (گیـاهان دارویی) ج3، ۱۳۸۷ش، ص155.</ref> | |||
==گیاه انگوزه در افغانستان== | ==گیاه انگوزه در افغانستان== | ||
در بسیاری از مناطق افغانستان، به این گیاه و شیرۀ آن انگوزه می‌گویند اما در ولسوالی (شهرستان) بلخاب ولایت (استان) سرپل به گیاه انگوزه «رَو» اطلاق می‌شود. سه نوع رو «پَشمَک‌رَو»، «شَکر¬رَو» و «گَندَه‌رَو» در بلخاب وجود دارد و هر سه نوع این روها، نَر¬رَو هم دارند که یالَه (ساقه) می¬کنند و شیره ندارند. از سه نوع رو ذکر شده، پشمک¬رو شیرۀ بیشتری دارد.<ref>رهیاب (بلخی)، بلخاب (تاریخ، فرهنگ و اجتماع) ج2، 1401ش، ص395.</ref> | در بسیاری از مناطق افغانستان، به این گیاه و شیرۀ آن انگوزه می‌گویند اما در ولسوالی (شهرستان) بلخاب ولایت (استان) سرپل به گیاه انگوزه «رَو» اطلاق می‌شود. سه نوع رو «پَشمَک‌رَو»، «شَکر¬رَو» و «گَندَه‌رَو» در بلخاب وجود دارد و هر سه نوع این روها، نَر¬رَو هم دارند که یالَه (ساقه) می¬کنند و شیره ندارند. از سه نوع رو ذکر شده، پشمک¬رو شیرۀ بیشتری دارد.<ref>رهیاب (بلخی)، بلخاب (تاریخ، فرهنگ و اجتماع) ج2، 1401ش، ص395.</ref> | ||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
* سلطانی، ابـوالقاسم، دایرة المعارف طب سنتی (گیـاهان دارویی)، تهران، 1378ش. | * سلطانی، ابـوالقاسم، دایرة المعارف طب سنتی (گیـاهان دارویی)، تهران، 1378ش. | ||
* عقیلی علوی شیرازی، محمدحسین، مخزن الادویة، کلکته، ۱۸۴۴م. | * عقیلی علوی شیرازی، محمدحسین، مخزن الادویة، کلکته، ۱۸۴۴م. | ||
[[رده: ویکی‌زندگی]] | |||
[[رده: افغانستان]] | |||