بچه‌خوانی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
بچه‌خوانی قدیمی‌ترین شیوۀ آموزش کودکان در افغانستان است که هنوز هم در برخی از مناطق رواج دارد. در این شیوه، معمولاً ملای محل در مسجد به آموزش کودکان می‌پردازد و خواندن قرآن و الفبای فارسی را به آنها یاد می‌دهد. خانواده‌ها نیز در مقابل، نذورات و هدایایی به ملا می‌دهند. | بچه‌خوانی قدیمی‌ترین شیوۀ آموزش کودکان در افغانستان است که هنوز هم در برخی از مناطق رواج دارد. در این شیوه، معمولاً ملای محل در مسجد به آموزش کودکان می‌پردازد و خواندن قرآن و الفبای فارسی را به آنها یاد می‌دهد. خانواده‌ها نیز در مقابل، نذورات و هدایایی به ملا می‌دهند. | ||
==اهداف== | ==اهداف== | ||
هدف اصلیِ این نوع آموزش، یادگیری قرآن، آشنایی با مسائل دینی و قرائت کتاب‌های فارسی است. | هدف اصلیِ این نوع آموزش، یادگیری قرآن، آشنایی با مسائل دینی و قرائت کتاب‌های فارسی است.<ref>رهیاب، بلخاب (تاریخ، فرهنگ و اجتماع)، 1401ش، ج2، ص151.</ref> | ||
==استاد== | ==استاد== | ||
آموزگار شیوۀ بچه‌خوانی، ملاها و آخوند‌های محلی هستند. این ملاها در بیشتر موارد رایگان و برای رضای خدا تدریس می‌کنند؛ گاهی نیز اساتید بچه‌خوانی زنان باسواد محل هستند. | آموزگار شیوۀ بچه‌خوانی، ملاها و آخوند‌های محلی هستند. این ملاها در بیشتر موارد رایگان و برای رضای خدا تدریس می‌کنند؛ گاهی نیز اساتید بچه‌خوانی زنان باسواد محل هستند. | ||