مزارشریف: تفاوت میان نسخه‌ها
←آداب و رسوم
| خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
===آداب و رسوم=== | ===آداب و رسوم=== | ||
* عید نوروز:از مهم‌ترین جلوه‌های فرهنگی و باستانی مزارشریف، تجلیل از عید نوروز است که هر ساله در روز اول ماه حمل/فروردین به‌عنوان جشن آریایی به شکل مردمی و رسمی تجلیل می‌شود. چند روز پیش از نوروز، با مشارکت مقامات، روحانیون، تجار و اصناف مختلف بازار، کمیته‌ای برای مراسم، تشکیل می‌شود. رسته‌های زرگران، نقره‌کاران، مسگران و بزازان، هرکدام در نوسازی و تزیین در و دیوار روضۀ شریف و عَلَم شاه اولیا، سهیم می‌شوند. قبل از فرارسیدن سال نو، مردم از شهرهای مختلف راهی مزارشریف می‌شوند تا خود را به مراسم جهنده‌بالا و میلۀ گل‌سرخ برسانند. | * عید نوروز: از مهم‌ترین جلوه‌های فرهنگی و باستانی مزارشریف، تجلیل از عید نوروز است که هر ساله در روز اول ماه حمل/فروردین به‌عنوان جشن آریایی به شکل مردمی و رسمی تجلیل می‌شود. چند روز پیش از نوروز، با مشارکت مقامات، روحانیون، تجار و اصناف مختلف بازار، کمیته‌ای برای مراسم، تشکیل می‌شود. رسته‌های زرگران، نقره‌کاران، مسگران و بزازان، هرکدام در نوسازی و تزیین در و دیوار روضۀ شریف و عَلَم شاه اولیا، سهیم می‌شوند. قبل از فرارسیدن سال نو، مردم از شهرهای مختلف راهی مزارشریف می‌شوند تا خود را به مراسم جهنده‌بالا و میلۀ گل‌سرخ برسانند. | ||
* جهنده بالا: صبح روز اول حمل (فروردین)، مردمی که از اقصی نقاط کشور، کشورهای همسایه و حتی کشورهای اروپایی، در مزارشریف جمع شده‌اند، برای برپایی مراسم جهندۀ سخی، در روضۀ شریف گردهم می‌آیند. برافراشتن علم با سخنرانی مقامات حاضر در مراسم، شلیک 21 گلولۀ توپ و به پرواز در آمدن خیل عظیمی از کبوتران سفید در میان هلهله و فریاد مردم آغاز می‌شود. لحظۀ برافراشته‌شدن علم، با دعا و خواستن حاجات از صاحب علم همراه است.<ref>گوگه‌دی، تاریخچۀ مزار شاه اولیاء، ۱۳۲۵ش، ص56؛ عابدوف، آداب، آیین‌ها و باورهای مردم افغانستان، 1393ش، ص68؛ هروی، تاریخچه مزار شریف، ۱۳۴۹ش، ص28؛ خلیق، تاریخ ادبیات بلخ، ۱۳۸۷ش، ص15؛ حبیبی، «روضۀ سخی»، 1340ش، ص351؛ صفا، طغیان ساکایی، روضه شاه ولایت‌مآب، 1387ش، ص28؛ مرادی غیاث‌آبادی، مراسم جشن نوروز یا میله گل سرخ در بلخ و مزارشریف، ۱۳۸۲ش، ص235.</ref> | * جهنده بالا: صبح روز اول حمل (فروردین)، مردمی که از اقصی نقاط کشور، کشورهای همسایه و حتی کشورهای اروپایی، در مزارشریف جمع شده‌اند، برای برپایی مراسم جهندۀ سخی، در روضۀ شریف گردهم می‌آیند. برافراشتن علم با سخنرانی مقامات حاضر در مراسم، شلیک 21 گلولۀ توپ و به پرواز در آمدن خیل عظیمی از کبوتران سفید در میان هلهله و فریاد مردم آغاز می‌شود. لحظۀ برافراشته‌شدن علم، با دعا و خواستن حاجات از صاحب علم همراه است.<ref>گوگه‌دی، تاریخچۀ مزار شاه اولیاء، ۱۳۲۵ش، ص56؛ عابدوف، آداب، آیین‌ها و باورهای مردم افغانستان، 1393ش، ص68؛ هروی، تاریخچه مزار شریف، ۱۳۴۹ش، ص28؛ خلیق، تاریخ ادبیات بلخ، ۱۳۸۷ش، ص15؛ حبیبی، «روضۀ سخی»، 1340ش، ص351؛ صفا، طغیان ساکایی، روضه شاه ولایت‌مآب، 1387ش، ص28؛ مرادی غیاث‌آبادی، مراسم جشن نوروز یا میله گل سرخ در بلخ و مزارشریف، ۱۳۸۲ش، ص235.</ref> | ||
* زیارت روضۀ سخی: زیارت روضۀ سخی به‌خصوص در ایام نوروز از دیگر رسومات مردم مزارشریف است. در این ایام بسیاری از مردم شمال و برخی دیگر از مناطق کشور برای زیارت و دعا به مزارشریف مسافرت می‌کنند.<ref>جاوید انتظار، بلخ در آیینۀ تاریخ، 1398ش، ص78.</ref> | * زیارت روضۀ سخی: زیارت روضۀ سخی به‌خصوص در ایام نوروز از دیگر رسومات مردم مزارشریف است. در این ایام بسیاری از مردم شمال و برخی دیگر از مناطق کشور برای زیارت و دعا به مزارشریف مسافرت می‌کنند.<ref>جاوید انتظار، بلخ در آیینۀ تاریخ، 1398ش، ص78.</ref> | ||